2. Syn Chilkiasza wysłany przez ‛Sedekiasza, króla Judy, do Babilonu, do Nebukadneccara’. Przy tej okazji Jeremiasz przekazał przez Gemariasza i Elasę list do Żydów uprowadzonych tam razem z Jehojachinem (Jechoniaszem) w r. 617 p.n.e. (Jer 29:1-3).

1. Niewielka, trójkątna równina o długości ok. 5 km i szerokości ok. 2,5 km, przylegająca do pn.-zach. brzegu Morza Galilejskiego. Jezus Chrystus dokonał tam cudownych uzdrowień (Mt 14:34-36; Mk 6:53-56; ILUSTRACJA, t. 2, s. 739). Jak donosi żydowski historyk Józef Flawiusz, była to piękna, żyzna i dobrze nawodniona okolica, gdzie rosły drzewa orzechowe i oliwne oraz palmy i gdzie przez dziesięć miesięcy w roku można było zbierać figi i winogrona (Wojna żydowska, III, X, 8 [516-521]).

2. „Jezioro Genezaret” to inna nazwa Morza Galilejskiego (Łk 5:1). Niektórzy uczeni uważają słowo „Genezaret” za grecki odpowiednik wcześniejszej hebrajskiej nazwy Kinneret (Lb 34:11; zob. GALILEJSKIE, MORZE).

Syn edomskiego księcia Hadada. Kiedy Joab, wódz króla Dawida, zajął Edom, Hadad uciekł do Egiptu. Zjednał sobie przychylność faraona i dostał za żonę jego szwagierkę. Miał z nią syna Genubata, który wychowywał się razem z synami faraona (1Kl 11:14-20).

(prawdopodobnie: „osiadły przybysz”).

1. Syn Beli, pierworodnego syna Beniamina (1Kn 8:1, 3). Określenie „synowie” z Rodzaju 46:21, gdzie wymieniono Gerę, najwidoczniej obejmuje także wnuków.

2. Zapewne inny potomek Beniaminity Beli; być może ten sam, co Gera wspomniany w 1 Kronik 8:7 (1Kn 8:5).

3. Ojciec Ehuda, sędziego pochodzącego z plemienia Beniamina (Sdz 3:15).

4. Ojciec Szimeja, Beniaminity, który złorzeczył Dawidowi (2Sm 16:5; 19:16, 18; 1Kl 2:8).

Miara wagi odpowiadająca ¹⁄20 sykla, czyli 0,57 g (Wj 30:13; Kpł 27:25; Lb 3:47; 18:16; Eze 45:12).

Miejsce niedaleko Gazy, wymienione w pierwszym opisie granic ziemi kananejskiej (Rdz 10:19). Dawniej Gerar na ogół utożsamiano z Tall Dżamma (Tel Gamma), leżącym ok. 12 km na pd. od współczesnej Gazy. Ale obecnie wielu geografów uważa, że chodzi raczej o Tall Abu Hurajra (Tel Haror), położone u podnóża gór judzkich w odległości ok. 19 km na pd. wsch. od dzisiejszej Gazy. W miejscu tym znaleziono sporo fragmentów ceramiki przypuszczalnie z czasów patriarchów. Abraham, a później Izaak przez pewien okres mieszkali w Gerarze jako przybysze i mieli do czynienia z jego królem Abimelechem (mogli to być dwaj różni władcy o takim samym imieniu lub tytule) (Rdz 20:1-18; 21:22-34; 26:1-31; zob. ABIMELECH 1 i 2).

Kiedy Jehowa sprowadził klęskę na ogromną armię Zeracha Etiopczyka, wojska króla Asy ścigały uciekających wrogów aż do Geraru. Potem Judejczycy zdobyli i splądrowali „wszystkie miasta wokół Geraru” (prawdopodobnie dlatego, że były sprzymierzone z Etiopczykami); „zdobyli też namioty z żywym inwentarzem, tak iż uprowadzili mnóstwo trzód i wielbłądów” (2Kn 14:8-15).

Zdaniem niektórych uczonych w 1 Kronik 4:39, 40 chodzi o „Gerar” (jak podaje LXX), a nie o „Gedor”. Fragment ten wskazuje, że Gedor był regionem zamieszkiwanym początkowo przez potomków Chama i że obfitował w bujne pastwiska, co zdaje się pasować do biblijnych wzmianek o okolicach Geraru.

Stosunkowo niedawno pojawił się pogląd, że Dolina Geraru to Wadi asz-Szariʽa (Nachal Gerar), biegnące ok. 0,5 km na pd. od Tall Abu Hurajra (Tel Haror), które prawdopodobnie jest pozostałością po starożytnym Gerarze. Dolina Geraru na ogół znakomicie odpowiadała potrzebom pasterzy. Wystarczyło wykopać dołki w wyschniętym korycie potoku, by natrafić na wodę (Rdz 26:17-19). W tych okolicach przebywał jako przybysz patriarcha Abraham (Rdz 20:1, 2). Później, w czasie klęski głodu, powrócił tu Izaak. Zajął się rolnictwem oraz hodowlą owiec i bydła (Rdz 26:1, 6, 12-14). Jego słudzy wykopali w „dolinie potoku” dwie studnie, które stały się przyczyną kłótni z zachłannymi pasterzami z Geraru (Rdz 26:17-22).

(„[z; należący do] Gerazy”).

W „krainie Gerazeńczyków”, która przynajmniej częściowo leżała na wsch. brzegu Jeziora Galilejskiego, Jezus Chrystus uzdrowił dwóch mężczyzn opętanych przez demony (Mk 5:1-20; Łk 8:26-39; por. Mt 8:28-34). Dokładne granice tej krainy są nieznane i nie ma pewności co do jej położenia. Niektórzy uczeni utożsamiają ją z okolicami miasta Kursi na wsch. brzegu Jeziora Galilejskiego. Inni są zdania, że chodzi o większy obszar wokół miasta Geraza (Dżarasz) (zob. GADAREŃCZYCY).