8. Izraelita, jeden z „synów Baniego”, którzy oddalili cudzoziemskie żony (Ezd 10:25, 34, 37, 44).

(prawdopodobnie skrócona forma hebr. imienia Mattitiasz: „dar Jehowy”).

1. Odległy przodek Jezusa Chrystusa ze strony Marii. Nazwano go „synem Lewiego” i wymieniono pomiędzy Zerubbabelem a Dawidem (Łk 3:29).

2. Bliższy przodek Jezusa ze strony Marii. Jej ojca, Helego, nazwano „synem” Mattata, który był więc przypuszczalnie dziadkiem Marii (Łk 3:23, 24).

(prawdopodobnie skrócona forma hebr. imienia Mattitiasz: „dar Jehowy”).

Mężczyzna z plemienia Judy, syn Natana i wnuk Dawida. Wymieniono go wśród przodków Jezusa w rodowodzie ze strony matki, podanym przez Łukasza (Łk 3:23, 31).

(od hebr. Mattitiasz: „dar Jehowy”).

1. Greckie imię użyte w Septuagincie w odniesieniu do Mattitiasza, pierworodnego syna Szalluma, Korachity z plemienia Lewiego (1Kn 9:31; zob. MATTITIASZ 2).

2. Użyta w Septuagincie grecka forma imienia Mattitiasz, które nosił jeden z „synów Jedutuna” (1Kn 25:3; zob. MATTITIASZ 1).

3. Mężczyzna z plemienia Judy, nazwany „synem Amosa”; występuje w rodowodzie Jezusa ze strony matki (Łk 3:23, 25).

4. Inny mężczyzna z plemienia Judy, „syn Semeina”; żył po czasach Zerubbabela, został wymieniony w rodowodzie Jezusa podanym przez Łukasza (Łk 3:23, 26, 27).

(skrócona forma imienia Mattitiasz: „dar Jehowy”).

Izraelita, jeden „z synów Chaszuma”, którzy pojęli cudzoziemskie żony, ale w czasach Ezdrasza je odprawili (Ezd 10:25, 33, 44).

(skrócona forma imienia Mattaniasz: „dar Jehowy”).

1. Izraelita, jeden „z synów Chaszuma”, którzy pojęli cudzoziemskie żony, ale w czasach Ezdrasza je odesłali (Ezd 10:25, 33, 44).

2. Izraelita, jeden „z synów Baniego”, którzy za dni Ezdrasza odesłali swe cudzoziemskie żony (Ezd 10:25, 34, 37, 44).

3. Kapłan żyjący w czasach Jojakima; głowa domu patriarchalnego Jojariba (Neh 12:12, 19).

(„dar Jehowy”).

1. Lewita, który grał na harfie, gdy sprowadzano Arkę Przymierza z domu Obed-Edoma do Jerozolimy (1Kn 15:17-21, 25). Prawdopodobnie właśnie ten Mattitiasz należał do muzyków z plemienia Lewiego, których Dawid postawił przed Arką, „żeby przywoływali na pamięć oraz dziękowali i wysławiali Jehowę, Boga Izraela” (1Kn 16:4, 5), i chyba on też został później przez losowanie wybrany spośród synów Jedutuna na przewodnika czternastego oddziału lewickich muzyków, złożonego z 12 osób (1Kn 25:1, 3, 9, 21).

2. Lewita z rodu Kehata, pierworodny syn Szalluma Korachity. Ten Mattitiasz znajdował się wśród Lewitów, którzy powrócili z wygnania babilońskiego; „piastował stanowisko powierzane ludziom zaufanym i nadzorował to, co pieczono na patelniach” (1Kn 9:31, 32).

3. Lewita lub kapłan, który stał po prawej stronie przepisywacza Ezdrasza, gdy ten Żydom zebranym w Jerozolimie odczytywał Prawo Mojżeszowe (Neh 8:1, 4).

4. Izraelita „z synów Nebo”; jeden z tych, którzy pojęli cudzoziemskie żony, ale za dni Ezdrasza odprawili je „wraz z synami” (Ezd 10:25, 43, 44).

W aramejskich targumach wyraz Mazzarot oddano tak samo jak słowo mazzalòt występujące w 2 Królów 23:5 i oznaczające „gwiazdozbiory zodiaku” albo „dwanaście gwiazd” (BWP) czy „dwanaście znaków” (Wk). Niektórzy uważają, że określenie Mazzarot pochodzi od rdzenia „opasać” i oznacza pas zodiakalny. Jednakże w 2 Królów 23:5 posłużono się słowem w lm. Tymczasem w Hioba 38:32 w odniesieniu do Mazzarot użyto zaimka w lp. („w jego wyznaczonym czasie”). Dlatego wydaje się, że Mazzarot nie oznacza całego zodiaku, lecz raczej konkretny gwiazdozbiór, którego nie da się dziś zidentyfikować.

Jehowa zadał Hiobowi pytanie: „Czy możesz wyprowadzić gwiazdozbiór Mazzarot w jego wyznaczonym czasie? I czy potrafisz poprowadzić gwiazdozbiór Asz z jego synami?” (Hi 38:32). Nie ma tu większego znaczenia, o które konstelacje chodzi; Jehowa zapytał Hioba, czy jest w stanie kierować ruchem widzialnych ciał niebieskich — „wyprowadzić” jakiś gwiazdozbiór o ustalonym czasie albo „poprowadzić” inny jego wyznaczoną drogą po niebie.