na pd. pd. zach. od Tyberiady. Sama nazwa mogła się zachować w nazwie pobliskiej wsi Jawneʼel.

(„Bóg rozdziela”).

Inna postać imienia „Jachceel” (Rdz 46:24), które nosił pierwszy z wymienionych synów Naftalego (1Kn 7:13).

1. Potomek Judy. Jego dwaj synowie dali początek rodzinom Coratytów (1Kn 4:1, 2).

2. Lewita wywodzący się od Gerszona (Gerszoma) poprzez Libniego; przodek Asafa (Wj 6:17; 1Kn 6:1, 20, 39-43).

3. Inny Lewita pochodzący od Gerszona, ale poprzez jego drugiego syna, Szimeja. Jachat został głową nad swymi braćmi, a jego synowie stali się domem patriarchalnym (1Kn 23:6, 7, 10, 11).

4. Lewita żyjący za panowania Dawida, wywodzący się poprzez Szelomota od Icchara, syna Kehata (1Kn 6:18; 24:22).

5. Meraryta, jeden z czterech Lewitów wyznaczonych do nadzorowania prac remontowych w świątyni, które zarządził król Jozjasz (2Kn 34:12).

(„[oby] Bóg ujrzał”).

1. Trzeci wymieniony z imienia syn Hebrona, Kehatyta z plemienia Lewiego (1Kn 23:6, 12, 19; 24:23).

2. Jeden z mocarzy, którzy przybyli do Dawida do Ciklag (1Kn 12:1, 4).

3. Jeden z kapłanów, którzy stali z trąbami przed Arką Przymierza, gdy Dawid sprowadził ją do Jerozolimy (1Kn 16:1, 6).

4. Lewita, który pod wpływem ducha Jehowy pokrzepił króla Jehoszafata i cały zbór w obliczu przeważających sił wroga. „Oto, co wam powiedział Jehowa: ‚Nie bójcie się ani się nie przerażajcie z powodu tego wielkiego tłumu; bo nie wasza jest ta bitwa, lecz Boża’” — oznajmił Jachazjel. „Tym razem nie będziecie musieli walczyć. Ustawcie się, stójcie i oglądajcie wybawienie, które wam zgotuje Jehowa” (2Kn 20:14-17). Jachazjel był synem Zachariasza i pochodził od Asafa z lewickiego rodu potomków Gerszoma (Gerszona [Rdz 46:11]), a zatem nie należał do kapłanów (1Kn 6:39-43).

5. Ojciec Szechaniasza, który w 468 r. p.n.e. powrócił do Jerozolimy razem z Ezdraszem (Ezd 8:1, 5).

(„Bóg rozdziela”).

Pierwszy z wymienionych synów Naftalego; założyciel rodu Jachceelitów w tym plemieniu (Rdz 46:24; Lb 26:48). Inna forma jego imienia to Jachacjel (1Kn 7:13).

(„[od; należący do] Jachceela”).

Potomkowie Jachceela z plemienia Naftalego (Lb 26:48).

(prawdopodobnie: „niech się weseli Bóg”).

Jeden z mężczyzn będących głowami domu połowy plemienia Manassesa zamieszkującej na wsch. od Jordanu; dzielny mocarz. Jego potomkowie „zaczęli postępować niewiernie” wobec Jehowy, dlatego z czasem zostali uprowadzeni na wygnanie przez Asyryjczyków (1Kn 5:23-26).

(prawdopodobnie: „niech się weseli”).

Imię na liście rodowej plemienia Gada; syn Buza i ojciec Jesziszaja (1Kn 5:11, 14).

(„oby [Jehowa] umocnił”).

1. Czwarty na liście synów Symeona (Rdz 46:10). W 1 Kronik 4:24 najwyraźniej występuje jako Jarib. Jego potomkami byli Jachinici, tworzący jedną z izraelskich rodzin Symeonitów (Wj 6:15; Lb 26:12).

2. Kapłan, którego dom patriarchalny został wyznaczony przez losowanie na 21 spośród 24 oddziałów kapłańskich zorganizowanych przez Dawida (1Kn 24:7, 17). Co najmniej jeden z jego potomków (lub potomków innego kapłana o tym samym imieniu) mieszkał w Jerozolimie po niewoli babilońskiej (1Kn 9:3, 10; Neh 11:10).

3. Południowa spośród dwóch kolumn stojących przed świątynią Salomona (1Kl 7:15-22; zob. BOAZ II; GŁOWICA).

(„[od; należący do] Jachina”).

Potomkowie Jachina, syna Symeona (Rdz 46:10; Lb 26:12).

Trzeci z wymienionych synów Zebulona; założyciel rodu Jachleelitów w plemieniu Zebulona (Rdz 46:14; Lb 26:26).

(„[od; należący do] Jachleela”).

Potomkowie Jachleela z plemienia Zebulona (Lb 26:26).

Głowa domu patriarchalnego z plemienia Issachara; syn Toli (1Kn 7:1, 2).

(„[oby] Jah ujrzał”).

Jeden z mężczyzn, którzy prawdopodobnie byli przeciwni propozycji Ezdrasza, by Izraelici odesłali swe cudzoziemskie żony i urodzone przez nie dzieci; syn Tikwy (Ezd 10:3, 10, 11, 15). Niektórzy uważają, że Jachzejasz i Jonatan nie byli przeciwni pomysłowi Ezdrasza, lecz jedynie sposobowi, w jaki miało się to odbyć. Według greckiej Septuaginty