zmienił politykę zagraniczną: urząd Antypasa powierzył Herodowi Agryppie I, Aretasowi zaś pozwolił władać Damaszkiem. Zachowała się damasceńska moneta z imieniem Aretasa, którą datuje się właśnie na ten okres.

(„gruda ziemi”).

1. Najprawdopodobniej jeden z mężczyzn zamordowanych ok. 778 r. p.n.e. razem z królem izraelskim Pekachiaszem przez uzurpatora imieniem Pekach, któremu towarzyszyło 50 Gileadczyków (2Kl 15:23-25).

2. Część Baszanu podbita, gdy Izrael przebywał jeszcze na wsch. brzegu Jordanu, i przydzielona plemieniu Manassesa. Region Argobu najwyraźniej stanowił królestwo Oga i jak czytamy, składało się nań 60 warownych miast oraz wiele osad wiejskich (Pwt 3:4, 5, 13, 14). Była to „ziemia Refaitów”, czyli olbrzymów.

Argob rozciągał się na wsch. od Morza Galilejskiego. Tradycyjnie utożsamia się go z Al-Ladża — pokrytą lawą krainą położoną ok. 32 km na pd. od Damaszku. Jednakże opisany w Księdze Powtórzonego Prawa obszar, na którym były osady wiejskie, pasuje raczej do żyznej równiny leżącej bardziej na zach. i przypuszczalnie obejmował tereny między Nahr ar-Rukkad, Nahr al-ʽAlan i Nachal Jarmuk. Na tym rozległym płaskowyżu miasta nie miały naturalnych obwarowań, toteż potrzebne im były wspomniane w Biblii ‛wysokie mury’. Ruiny takich dużych miast można znaleźć na całym terytorium Baszanu.

Za panowania Salomona Argob był jednym z 12 okręgów zarządzanych przez pełnomocników odpowiedzialnych za dostarczanie żywności na dwór królewski (1Kl 4:7, 13).

Jeden z dziesięciu synów Hamana (Est 9:9, 10; zob. HAMAN).

Jeden z dziesięciu synów Hamana (Est 9:8, 10; zob. HAMAN).

Prawdopodobnie mężczyzna, który ok. 778 r. p.n.e. został w Samarii zamordowany razem z królem izraelskim Pekachiaszem przez uzurpatora Pekacha (2Kl 15:25).

(„palenisko ołtarza Bożego” lub „lew Boży”).

1. Moabita, którego dwóch synów zabił Benajasz (2Sm 23:20; 1Kn 11:22).

2. Jeden z dziewięciu naczelników, którymi posłużył się Ezdrasz do zebrania wykwalifikowanych „sług dla domu naszego Boga”. Wydarzyło się to wiosną 468 r. p.n.e., gdy ok. 1500 Izraelitów miało wyruszyć z Ezdraszem znad rzeki Ahawa do Jerozolimy (Ezd 8:15-17, 31).

3. Kryptonim użyty w odniesieniu do Jerozolimy w Izajasza 29:1, 2, 7. W Jerozolimie znajdowała się świątynia Boga, a w niej ołtarz ofiarny. Dlatego można powiedzieć, iż miasto to było paleniskiem ołtarza Bożego. Miało również stanowić ośrodek czystego wielbienia Jehowy. Orędzie zawarte w Izajasza 29:1-4 ma jednak złowieszczy charakter i zapowiada zagładę, która spotkała Jerozolimę z rąk Babilończyków w 607 r. p.n.e.; miasto stało się wtedy „paleniskiem ołtarza” w innym sensie: płynęła nim przelana krew, zostało strawione przez ogień i było pełne ciał ofiar tej zagłady. Przyczyny owego nieszczęścia podano w wersetach 9-16. Jednakże z Izajasza 29:7, 8 wynika, iż narody pustoszące Jerozolimę nie osiągną swego ostatecznego celu.

1. Król Ellasaru sprzymierzony z Kedorlaomerem i dwoma innymi królami. Wspólnie stłumili bunt Sodomy, Gomory i ich sojuszników oraz uprowadzili Lota z rodziną. Abraham dogonił Ariocha i jego sprzymierzeńców, pokonał ich i uwolnił Lota (Rdz 14:1-16; zob. KEDORLAOMER). Nie wiadomo, gdzie leżał starożytny Ellasar (zob. ELLASAR).

2. Dowódca straży przybocznej Nebukadneccara; otrzymał rozkaz zabicia wszystkich mędrców babilońskich, gdyż nie potrafili przypomnieć i wyjaśnić snu króla. Gdy Arioch dowiedział się, że Daniel gotów jest opowiedzieć ten sen i podać jego wyjaśnienie, „śpiesznie wprowadził Daniela przed króla” (Dn 2:12-25).

Jeden z dziesięciu synów Hamana (Est 9:9, 10; zob. HAMAN).

1. Dzięki arce Noego przodkowie wszystkich żyjących obecnie ludzi przeżyli ogólnoświatowy potop z lat 2370-2369 p.n.e. (zob. NOE; POTOP). Noe otrzymał od Jehowy dokładne wskazówki dotyczące rozmiarów i konstrukcji arki, jej oświetlenia i wentylacji, a także materiałów, z których miał ją zbudować (Rdz 6:14-16).

Konstrukcja i rozmiary. Arka (hebr. tewáh; gr. kibotòs) była prostopadłościenną skrzynią i zapewne miała kanciaste narożniki i płaskie dno. Nie musiała mieć zaokrąglonego dna ani ostrego dziobu, które by pozwalały szybciej pływać; nie trzeba nią było sterować, musiała jedynie być wodoszczelna i unosić się na powierzchni. Jednostka