-
Elicafan, ElcafanWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
ELICAFAN, ELCAFAN
(„Bóg [mój] ukrył [zachował]”).
1. Syn Uzziela, wuja Aarona. Na polecenie Mojżesza razem ze swym bratem Miszaelem wyniósł poza obóz ciała Nadaba i Abihu (Wj 6:22; Kpł 10:4; Lb 3:30). Elicafan był głową lewickiego domu patriarchalnego, którego członkowie zostali wymienieni w Biblii wśród usługujących za czasów Dawida i Ezechiasza (1Kn 15:8; 2Kn 29:13).
2. Syn Parnacha, naczelnik synów Zebulona. Znalazł się wśród mężczyzn wyznaczonych przez Jehowę do podzielenia Ziemi Obiecanej na dziedziczne posiadłości (Lb 34:25).
-
-
ElichorefWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
ELICHOREF
(prawdopodobnie: „bóg zimy”).
Syn Sziszy; razem ze swym bratem Achijaszem usługiwał jako sekretarz króla Salomona (1Kl 4:1-3).
-
-
ElicurWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
ELICUR
(„mój Bóg jest skałą”).
Syn Szedeura z plemienia Rubena; jeden z 12 naczelników, którzy pomagali Mojżeszowi i Aaronowi policzyć synów Izraela (Lb 1:1-3, 5, 17; 2:10; 10:18). Kiedy został wzniesiony przybytek, Elicur razem z innymi naczelnikami złożył wspólny dar, a czwartego dnia uroczystości poświęcenia ołtarza przyniósł własny dar ofiarny (Lb 7:1, 2, 10, 30-35).
-
-
ElidadWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
ELIDAD
(„mój Bóg umiłował”).
Naczelnik z plemienia Beniamina, syn Kislona; z polecenia Jehowy został wyznaczony do współpracy przy podziale Ziemi Obiecanej między Izraelitów (Lb 34:17, 18, 21, 29).
-
-
EliehoenajWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
ELIEHOENAJ
(„ku Jehowie są moje oczy”).
1. Odźwierny z rodu Korachitów, wyznaczony przez Dawida; siódmy syn Meszelemiasza z plemienia Lewiego (1Kn 26:1-3).
2. Syn Zerachiasza. Wrócił z Babilonu do Jerozolimy wraz z Ezdraszem. Towarzyszyło mu 200 mężczyzn z domu patriarchalnego Pachat-Moaba (Ezd 8:1, 4).
-
-
ElielWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
ELIEL
(„Bogiem moim jest Bóg”).
1. Jeden z mężczyzn, którzy byli głowami połowy plemienia Manassesa. Podobnie jak pozostali, był ‛mężczyzną dzielnym, mocarzem, mężem sławnym’ (1Kn 5:24).
2. Lewita z rodu Kehatytów, przodek proroka Samuela (1Kn 6:33, 34). W 1 Samuela 1:1 najwyraźniej nazwano go Elihu, a w 1 Kronik 6:27 — Eliabem.
3. Potomek Szimeja z plemienia Beniamina (1Kn 8:1, 20, 21).
4. Potomek Szaszaka z plemienia Beniamina (1Kn 8:1, 22, 25).
5. Machawita, jeden z mocarzy Dawida (1Kn 11:26, 46).
6. Inny mocarz Dawida (1Kn 11:26, 47).
7. Gadyta, jeden z szybkich, dzielnych mocarzy, którzy stanęli u boku Dawida, „gdy on jeszcze podlegał ograniczeniom z powodu Saula”. Jak czytamy, ‛najmniejszy z nich był równy stu, a największy — tysiącowi’ (1Kn 12:1, 8, 11, 14).
8. Syn Hebrona; jeden z lewickich naczelników, których wybrał Dawid, żeby przynieśli do Jerozolimy Arkę Przymierza (1Kn 15:9, 11, 12).
9. Lewicki pełnomocnik, który podlegał Konaniaszowi, sprawującemu pieczę nad „daniną i dziesięciną, i świętymi rzeczami” za dni króla Ezechiasza (2Kn 31:11-13).
-
-
EliezerWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
ELIEZER
(„mój Bóg jest wspomożycielem”).
1. Mężczyzna z Damaszku; niedoszły dziedzic bezdzietnego Abrahama. Abraham nazwał go ‛synem ze swego domostwa’ (Rdz 15:2, 3). Odkrycia archeologiczne, m.in. tabliczki z Nuzi, rzucają nieco światła na to, dlaczego Abraham sądził, iż jego dziedzicem zostanie Eliezer. Bezdzietne małżeństwa często adoptowały kogoś na syna, żeby troszczył się o nich w starości, pochował ich i odziedziczył majątek. Zastrzegano sobie jednak, iż gdyby po takiej adopcji urodził się syn, to on miał zostać głównym dziedzicem.
Eliezer był prawdopodobnie najstarszym sługą Abrahama, zarządzał jego domem i został przez niego posłany do pn. Mezopotamii, by sprowadził stamtąd żonę dla Izaaka. Eliezer, podobnie jak jego pan, wierzył w Jehowę i szukał Jego kierownictwa (Rdz 24:2, 4, 12-14, 56).
2. Młodszy z dwóch synów Mojżesza. Mojżesz nadał mu takie imię, gdyż Bóg okazał się jego wspomożycielem i ocalił go od miecza faraona (Wj 18:4). Eliezer miał tylko jednego syna, Rechabiasza, ten zaś miał wielu potomków. Za czasów Dawida jeden z nich, Szelomot, wraz ze swymi braćmi został ustanowiony nad wszystkimi rzeczami uświęconymi (1Kn 23:17; 26:25, 26, 28).
-