4. Potomek Dawida żyjący w okresie po niewoli babilońskiej (1Kn 3:5, 9, 10, 21).

5. Syn Chura, urzędnik z Jerozolimy, który za czasów Nehemiasza brał udział w naprawie muru miejskiego (Neh 3:9).

Bóstwo astralne wspomniane przez Szczepana podczas obrony przed Sanhedrynem (Dz 7:43). Szczepan najprawdopodobniej zacytował z greckiej Septuaginty słowa z Amosa 5:26, 27, by wykazać, że niewola Izraelitów była karą za czczenie obcych bóstw, takich jak Refan (Kewan). Tłumacze Septuaginty oddali imię Kewan terminem Raifán, a w tekście greckim Westcotta i Horta w cytacie Szczepana występuje wyraz Romfá. W komentarzu do Dziejów 7:43 Hort nadmienił: „W LXX w Am v 26 użyto formy [Raifán] czy [Refán], przypominającej określenie Repa lub Refa, jedno z imion egipskiego Saturna (Seba)” (The New Testament in the Original Greek, oprac. B. F. Westcott i F. J. A. Hort, Graz 1974, t. II, dodatek, s. 92; zob. ASTROLODZY [Moloch i astrologia w Izraelu]; KEWAN).

(od rdzenia oznaczającego: „rozłożyć” lub „posilić”).

Jedno z miejsc, w których obozowali Izraelici w drodze znad Morza Czerwonego do góry Synaj. Po opuszczeniu pustkowia Sin zatrzymali się w Dofka, potem w Alusz, a następnie w Refidim (Wj 17:1; Lb 33:12-14). Ponieważ w Refidim brakowało wody, lud zaczął narzekać i kłócić się z Mojżeszem. Na polecenie Boga Mojżesz wziął kilku starszych do „skały przy Horebie” (najwyraźniej chodzi tu o górzysty region Horeb, a nie o górę Horeb) i uderzył w nią laską. Wtedy popłynęła woda i najwidoczniej dotarła aż do obozowiska w Refidim (Wj 17:2-7).

W Refidim zaatakowali Izraelitów Amalekici, ale zostali pokonani przez lud Boży pod wodzą Jozuego (Wj 17:8-16). Z kolejności, w jakiej Biblia relacjonuje te wydarzenia, wynika też, że podczas postoju Izraelitów w Refidim teść Mojżesza przyprowadził do niego Cypporę z dwoma synami i doradził wyznaczenie pomocników do sądzenia ludu (Wj 18:1-27).

Dokładnie położenie Refidim jest nieznane. Geografowie sugerowali różne lokalizacje, w zależności od tego, jaką trasą ich zdaniem szli Izraelici z pustkowia Sin do góry Synaj. Wielu współczesnych geografów identyfikuje Refidim z pewnym miejscem w Wadi Rafajid, nieco na pn. zach. od góry tradycyjnie utożsamianej z Synajem. W pobliżu tego wadi znajduje się wzgórze noszące taką samą nazwę; być może właśnie na nim stał Mojżesz z podniesionymi rękami podczas bitwy przeciw Amalekitom.

Pierwszy spośród wymienionych synów Jahdaja, potomka Kaleba z plemienia Judy (1Kn 2:3, 42, 47).

Jeden z dwóch przywódców posłanych po powrocie z niewoli przez ludzi z Betel, by „ułagodzili oblicze Jehowy” i zapytali o dalsze zachowywanie zwyczajowego postu. Działo się to ponad dwa lata przed zakończeniem odbudowy świątyni (Za 7:1-3; Ezd 6:15).

Miasto w pd. Italii zwane obecnie Reggio di Calabria. Około 59 r. n.e. zawinął tam statek, którym apostoł Paweł płynął jako więzień do Rzymu, by stawić się przed Cezarem.

Regium leżało nad Cieśniną Mesyńską, która oddziela Italię od Sycylii. Na pn. od miasta statek Pawła musiał opłynąć cypel Scylla po italskiej stronie cieśniny, a potem minąć wir Charybda po stronie sycylijskiej. Oba te miejsca starożytni żeglarze uważali za szczególnie niebezpieczne. Dzień po przypłynięciu Pawła do Regium podniósł się wiatr z pd., dzięki czemu statek bezpiecznie przepłynął cieśninę i skierował się na pn. pn. zach. do Puteoli (Dz 28:13).

(„towarzysz; przyjaciel”).

Jeden z mocarzy Dawida, którzy odmówili przyłączenia się do spisku Adoniasza (1Kl 1:8).

(prawdopodobnie: „tkacz”).

1. Jeden z pięciu królów Midianu, których zabito, gdy jego mieszkańcy zostali ukarani za wciągnięcie Izraelitów w niemoralność. Całą piątkę nazwano też „książętami Sychona” — najprawdopodobniej byli oni wasalami Amorytów (Lb 31:8; Joz 13:21).

2. Potomek Manassesa (1Kn 7:14, 16).

3. Potomek Judy poprzez Kaleba, syna Checrona (1Kn 2:4, 5, 9, 42-44).

4. Miasto na terytorium przydzielonym plemieniu Beniamina; nie wiadomo, gdzie leżało (Joz 18:21, 27, 28).

Ojciec izraelskiego króla Pekacha (2Kl 15:25; 2Kn 28:6; Iz 7:4, 5).

Miasto graniczne plemienia Issachara (Joz 19:17, 18, 21). Przypuszczalnie to samo, co omówione w hasłach JARMUT 2 i RAMOT 1.

Miasto w Asyrii, zbudowane przez Nimroda między Niniwą a Kalach. Nic więcej nie wiadomo o jego lokalizacji (Rdz 10:10-12).