myśl o tym, że ktoś taki nie będzie miał dzieci, które by po nim dziedziczyły (Hi 18:6, 19; 1Kl 11:36).

W sensie przenośnym „lampą” jest również ludzkie oko. Jezus oznajmił: „Lampą ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest prostolinijne [„zdrowe”, BT; „szczere”, Bg; „czyste”, Wp; por. przyp. w NW], całe twoje ciało będzie jasne, ale jeśli twoje oko jest niegodziwe, całe twoje ciało będzie ciemne” (Mt 6:22, 23). Oko przypomina lampę, gdyż dzięki niemu człowiek się nie potyka i nie wpada na przeszkody. Oczywiście, jak wynika z kontekstu, Jezus miał tu na myśli ‛oczy serca’ (Ef 1:18).

W Przysłów 31:18 o dobrej żonie powiedziano, że „jej lampa w nocy nie gaśnie”, co oznacza, iż kobieta taka pilnie pracuje w nocy, a nawet wstaje przed świtem, żeby zabrać się do swych zajęć (por. Prz 31:15).

Jak napisano w Przysłów 20:27, „tchnienie ziemskiego człowieka to lampa Jehowy, starannie badająca wszystkie najskrytsze części brzucha”. To, co człowiek mówi albo czemu daje upust — zarówno dobre, jak i złe wypowiedzi — rzuca światło na jego osobowość, pokazuje, jaki jest naprawdę (por. Dz 9:1).

(hebr. namér; aram. nemár; gr. párdalis).

Duży kot o jasnobrązowej sierści w czarne pierścieniowate plamy (Jer 13:23). Osiąga ponad 1,2 m długości, nie licząc ogona. W starożytnej Palestynie lamparty najwyraźniej były często spotykane, a nawet w czasach nowożytnych pod Jerozolimą zabito kilka osobników (PnP 4:8). W Palestynie żyły kiedyś także gepardy, zaliczane do najszybszych ssaków świata. Hebrajskie słowo namér może oznaczać także geparda, który różni się od lamparta tym, że ma niewysuwane pazury i pełne cętki.

W Piśmie Świętym nawiązano do szybkości lampartów (Hab 1:8) oraz do ich charakterystycznego zachowania: czyhają w pobliżu miast, gotowe zaatakować przechodzące zwierzęta domowe (Jer 5:6; Oz 13:7). Całkowite przeciwieństwo tego stanowi scena, w której ukazano, jak pod panowaniem Mesjasza lampart leży obok koźlęcia, nie czyniąc mu krzywdy (Iz 11:6).

Opisany w Daniela 7:6 lampart z czterema głowami i czterema skrzydłami przedstawia greckie mocarstwo światowe, które z szybkością lamparta podbiło Medo-Persję. Do lamparta podobna też była bestia wychodząca z morza, którą ujrzał w wizji Jan (Obj 13:1, 2; zob. ZWIERZĘTA SYMBOLICZNE).

W Izajasza 30:6 hebrajskie słowo lájisz, tłumaczone zazwyczaj na „lew” (Hi 4:11; Prz 30:30), oddano jako „lampart” (NŚ), gdyż w tym samym wersecie już występuje wzmianka o „lwie” (lawíʼ).

Gdy za panowania Salomona wybudowano świątynię, przenośny miedziany basen używany w przybytku zastąpiono „lanym morzem” — również miedzianym (Wj 30:17-21; 1Kl 7:23, 40, 44). Zbiornik ten wykonał Chiram, rzemieślnik pochodzenia hebrajsko-fenickiego, a nazwano go morzem najwyraźniej ze względu na to, że mógł pomieścić wielką ilość wody. Miał on ‛dziesięć łokci [4,5 m] od jednej krawędzi do drugiej krawędzi, był okrągły dookoła; a jego wysokość wynosiła pięć łokci [ok. 2,2 m] i trzeba było sznura długości