24. Na co z naszej strony zasługuje teraz Jehowa Zastępów?

²⁴ Czyż ten „Król chwały”, Jehowa Zastępów, nie zasługuje teraz na to, byśmy Go witali całym sercem? Na pewno tak! Wejdź więc, nasz Królu chwały!

Co miały znaczyć słowa mędrca?

Wszystko w ręku Boga

Król Salomon, choć był tak mądry, nie potrafił zgłębić do końca dzieł Bożych — tego wszystkiego, co Najwyższy czyni albo też toleruje dla urzeczywistnienia swoich wspaniałych zamierzeń. Mimo to po uważnym zbadaniu losów ludzkich ‛wziął sobie do serca’ pewną ważną prawdę, mianowicie „że sprawiedliwi i mędrcy, a także wszystkie ich dzieła są w ręku Boga”. — Kohel. 9:1, Poz.

Zarówno osoby, jak też czyny sprawiedliwych i mądrych znajdują się w rękach, czyli w mocy Najwyższego. Wprawdzie może On dopuścić, by spotkało ich jakieś nieszczęście, ale z pewnością nie minie ich nagroda. Jehowa Bóg „zna tych, którzy do Niego należą”, a przecież zapewnił, że „tym, którzy Boga miłują, wszystko służy ku dobremu” (2 Tym. 2:19; Rzym. 8:28, Kow). Z zapewnienia tego płynie dla nas pociecha i pokrzepienie w chwili, gdy widzimy, jak sprawiedliwi cierpią, a niegodziwym dobrze się powodzi. — Kohel. 8:14.

Uczeni bibliści minionych stuleci zastanawiali się niejednokrotnie nad tym, o co właściwie chodziło Salomonowi w następnym stwierdzeniu z Księgi Koheleta 9:1: „Ludzie nie są świadomi ani miłości, ani nienawiści, co już wszystko było przed nimi” (NW). Nie wykluczone nawet, iż słowa te celowo zapisano w takiej postaci, aby w praktyce dawało się z nich wysnuć kilka koncepcji. Można je na przykład rozumieć w ten sposób, że skoro śmierć kładzie kres czyjejś miłości i nienawiści, żyjący nie mają pojęcia, ile miłości lub nienawiści istniało przed ich urodzeniem, to znaczy między ludźmi, którzy żyli przed nimi.

Możliwe też, że te słowa Salomona należy rozpatrywać w powiązaniu z poprzednią wypowiedzią, iż Bóg ma w mocy sprawiedliwych i mędrców oraz ich czyny. Miłość i nienawiść, jakie przeżywają — na równi zresztą ze wszystkimi innymi ludźmi — pojawiają się jako następstwo tolerancji, przyzwolenia Boga. Oprócz tego Najwyższy przewidywał na długo przed narodzeniem poszczególnych osób, że doznają zarówno miłości, jak i nienawiści. Zezwolił na rozrośnięcie się grzesznego rodu ludzkiego, charakteryzującego się miłością oraz nienawiścią. Po buncie Adama i Ewy oświadczył: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie [dawnego węża, Szatana Diabła] a niewiastę [nie Ewę, lecz Niewiastę Bożą (Gal. 4:26-31)], pomiędzy potomstwo twoje, a potomstwo jej” (Rodz. 3:15). Chociaż więc Bóg nie był ‛nieświadom ani miłości, ani nienawiści’, jakie potem wynikły wśród ludzi, to jednak sam człowiek miał je poznać dopiero w wyniku własnego, przykrego doświadczenia.

Sformułowanie mędrca z Księgi Koheleta 9:1 można ponadto wyjaśnić tak: Niedoskonali ludzie często dają wyraz uczuciu miłości albo nienawiści zupełnie bez ładu i składu. W związku z tym nieraz trudno nam ich zrozumieć i trudno sobie odtworzyć w świadomości ich przeżycia — po prostu nie wiadomo, z jakich pobudek powstała cała ta miłość bądź też nienawiść, która była przed nami. Słowa Salomona rozumiane w ten sposób wiązałyby się z następującym po nich rozważaniem na temat tego, jak niepewne jest życie i jak śmierć w chwili