Nie ma równego Jehowie na całej ziemi

„Tym razem ześlę wszystkie moje plagi na ciebie samego, na sługi twoje i na lud twój, abyś poznał, że nie ma równego mi na całej ziemi”. — 2 Mojż. [Wyjścia] 9:14, BT.

1. Czym była dla licznych rzesz ludzi nowina o ustanowionym Królestwie?

CHRYSTUS JEZUS, sprawujący od roku 1914 n.e. władzę na tronie Królestwa, kierował zwłaszcza od roku 1919 swych namaszczonych duchem Bożym naśladowców na ziemi do obwieszczania wszystkim narodom „dobrej nowiny” o już ustanowionym Królestwie (Mat. 24:14, Kow). W ciągu następnych lat i aż do obecnego czasu orędzie to było rzeczywiście „dobrą nowiną” dla setek tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci w licznych krajach. Z radością witali oni wiadomość, że wkrótce ustanowione już w niebiosach Królestwo Boże z Chrystusem na tronie „połamie i koniec uczyni tym wszystkim królestwom [Szatana]” oraz wprowadzi długotrwałe panowanie pokoju i dobrobytu. — Dan. 2:44.

2. Czy wieść o Królestwie dla wszystkich jest „dobrą nowiną”? Dlaczego tak odpowiadasz?

² Co jest przyczyną, że „dobra nowina o Królestwie” bywa zawsze związana ze słowami poważnego ostrzeżenia, z potępieniem tych, którzy obstają przy szatańskim porządku rzeczy na ziemi, będąc pobudzani jego złym duchem? A jakie to konieczne! Nikt nie powinien błędnie mniemać, iż wspaniałe obietnice co do Królestwa zostaną spełnione za pośrednictwem któregokolwiek elementu doczesnego, niegodziwego systemu rzeczy. Ziemskie imperium Diabła — zarówno jego czynniki gospodarcze, polityczne, jak i religijne — jest w całości skazane na zagładę; jawnie zresztą już widać, że jest nieodwracalnie splugawione, dotknięte chorobą i pogrążone w zepsuciu. Ludzie prawego serca powinni się stamtąd wycofać i szukać ratunku wśród prawdziwych wielbicieli Jehowy.

3. Jak zatem wieść o Królestwie wiąże się dzisiaj z zadawaniem „ciosów” faraonowi, jego sługom i ludowi?

³ Niechaj więc nikt się nie dziwi, słysząc, że „dobra nowina o Królestwie” obejmuje te wszystkie składniki, którymi się posługuje Jehowa, aby zadawać cios za ciosem zarozumiałemu pozaobrazowemu Faraonowi, Szatanowi Diabłu, oraz wszystkim jego sługom i poplecznikom. Orędzia tego nie obwieszcza się po całym świecie w nadziei, iż Szatan i jego demony oraz widzialni przedstawiciele o zatwardziałych sumieniach okażą jakąkolwiek skruchę. Jest ono raczej głoszone po to, aby dowieść, że Jehowa zajmuje jedyną w swoim rodzaju i najwyższą pozycję. Szatan i cała koalicja jego sił, tak widzialnych, jak i niewidzialnych, mają się przekonać, że nie są w stanie zapobiec upokorzeniu i udrękom, jakie wywołuje to orędzie, ani nie potrafią się przed nimi zabezpieczyć. Celem jego jest również, by ludziom szczerego serca, którzy miłują sprawiedliwość, nawet jeszcze w obecnej późnej chwili umożliwić odłączenie się od szatańskiego systemu rzeczy i zdanie się na łaskę wielkiego Autora „dobrej nowiny”.

4. Jakie pytania powinni sobie zadać myślący ludzie, żyjący w obecnym tak ważnym okresie historii? W jakim celu?

⁴ Gdzie w takim razie ty sam się znajdujesz, drogi czytelniku? Czy jesteś jeszcze do tej pory związany z jedną lub kilkoma spośród licznych części składowych ziemskiego imperium Szatana? Czy popierasz polityczne plany doczesnego systemu lub jego organizacje religijne, które wprowadziły tyle milionów ludzi w błąd pod względem tego, jaka jest istotnie wola Boża? Czy się kierujesz bezwzględnym samolubstwem, którego pokaz dał przede wszystkim Szatan Diabeł, duchem zachłanności, która niewiele się troszczy o pomyślność i prawa drugich, natomiast prowadzi do rywalizacji, kłamstwa, oszustwa, wywołuje przemoc i wojnę? Doprawdy pilnie potrzeba ludziom zastanowić się i ocenić, jakie zajmują stanowisko w tej decydującej godzinie, kiedy serca ich będą stawać się coraz bardziej zatwardziałe, jak u faraona, albo zmiękną, jak u ogromnej rzeszy mieszanego ludu, który wyszedł na wolność wraz z synami Izraela! — 2 Mojż. 12:38.

KREW, ŻABY I KOMARY

5. Jak w powiązaniu z wieścią o Królestwie spełnia się obrócenie wód Nilu w krew wraz z dalszymi następstwami?

⁵ Począwszy od opublikowania angielskiego wydania niniejszego czasopisma z datą 1 stycznia roku 1921, zawierającego objaśnienie symbolicznej bestii opisanej w trzynastym rozdziale księgi Objawienia, wieść o Królestwie ciągle demaskowała śmiercionośnego ducha samolubnego komercjalizmu, którym przepojony jest cały szatański system rzeczy, podobnie jak wszystkie wody Nilu i połączonych z nim kanałów obróciły się w krew.a Na skutek tej plagi, czyli tego ciosu, stworzenia żyjące w Nilu pozdychały, a wody zaczęły cuchnąć. W szeroko zakrojonym dziele obwieszczania, które podjęli świadkowie Boży na ziemi, dostatecznie wykazano, że kto będzie wolał pozostać w ziemskim imperium Szatana, ten w sensie duchowym będzie chorował i umrze. Dzisiaj wcale nie potrzeba nadzwyczajnej wnikliwości, aby dostrzec zgniliznę skomercjalizowanego systemu rzeczy Szatana. Odór jest zbyt wielki, by go nie zauważyć.

6. Na co wskazuje fakt, że „plaga krwi” trwała przez siedem dni?

⁶ Demaskowanie samolubnego świata interesów musi trwać nadal przez cały pozostały jeszcze czas niewidzialnego panowania Szatana nad narodami, przez całe „siedem dni” (2 Mojż. 7:25). Jeszcze nie jest za późno na wydostanie się z tego systemu, od którego czuć śmiercią, i przyłączenie się do ogłaszania przestrogi, aby przez to pomóc także innym w ucieczce. Jakiż wspaniały przywilej mają ci, co biorą udział w owym śmiałym obwieszczaniu chwały Bożej!

7. Jak kojarzymy „plagę żab” z plugawym, niemoralnym stanem szatańskiego systemu rzeczy?

⁷ Ale co wspólnego ma wieść o Królestwie z żabami? Otóż żaby jako płazy są oślizgłe i nieczyste, zaznaczają swą nieprzyjemną obecność rechotaniem i trzymają się w zasadzie miejsc podmokłych, zabagnionych. Chrystus Jezus w swoim czasie przekazał apostołowi Janowi wizję, gdzie występowały „nieczyste inspirowane wypowiedzi, które wyglądały jak żaby” (Obj. 16:13, 14, NW). Powiedziano o nich, że są to „wypowiedzi inspirowane przez demony”. W okresie poprzedzającym potop demony, czyli zbuntowane anioły, wprowadziły między ludzi okropne zepsucie; nie ulega żadnej wątpliwości, że w dużej mierze również dzisiaj przyczyniają się do rozprzestrzenienia niemoralnego sposobu myślenia i postępowania (1 Mojż. 6:5). Zatem masowe pojawienie się żab w Egipcie trafnie zobrazowało aktualnie istniejący plugawy, upodlający, zdemoralizowany stan społeczeństwa ludzkiego. W naszych czasach żabi „rechot” nieobyczajności dociera do umysłów osób młodych i starych ze wszystkich stron, przez łamy czasopism, przez radio, kino i telewizję.

8. Co wspólnego ma wieść o Królestwie z tym ciosem wymierzonym w dzisiejszą organizację Szatana?

⁸ Wieść głoszona przez świadków Bożych na ziemi w dużej mierze przyczyniła się do ujawnienia niesłychanego upadku obyczajów, niejedno też mieli oni do powiedzenia na temat wzbierającej fali przestępczości oraz zbrodniczych metod, którymi ludzie interesu i działacze religijni dla samolubnego zysku krzewili ducha kompromisu, tolerując każdą popularną ideę bez względu na jej wymowę moralną. Obwieszczanie tych faktów wprawiło przedstawicieli Szatana w niemałe zakłopotanie i stało się dla nich prawdziwą udręką. Kto bierze udział w tym obnażaniu plugastw świata, ten wyraźnie daje poznać, jakie zajął stanowisko. A co z tobą?

9. Jak w nowożytnym spełnieniu słudzy większego Faraona starali się powtórzyć w niewielkim zakresie plagę krwi i plagę żab?

⁹ Ruchom reformatorskim w łonie szatańskiego systemu rzeczy nietrudno było — chociażby tylko na małą skalę — odtworzyć udręczenie wynikające z orędzia Bożego na temat „żab” i „krwi”. Wystarczyło zaprotestować przeciw niektórym co bardziej rażącym przejawom niesprawiedliwości i niemoralności w Egipcie, przejawom omówionym w rozdziałach od 29 do 32 proroctwa Ezechiela. Ale już trzeciej plagi, którą Jehowa dotknął większego Faraona, przedstawiciele tegoż żadną miarą nie zdołali powtórzyć. Dlaczego? Ponieważ nie chcą „stracić twarzy”, nie ośmielają się przyznać, że system, do którego należą, jest w rzeczywistości „organizacją Szatana”.

10. Dlaczego przedstawiciele szatańskiego systemu rzeczy nie są w stanie naśladować trzeciej plagi?

¹⁰ Cały suchy ląd egipski wydał chmary pewnego rodzaju komarów — drobnych, szkodliwych owadów, które siadały na skórze i boleśnie kłuły swe ofiary. Zaatakowani zostali nawet kapłani faraona, którzy tak się chełpili czystością, ubierali się tylko w białe płótno, często się kąpali, a co więcej, golili całe ciało. Ta właśnie plaga dręcząca ówczesny Egipt, przeniesiona na nasze czasy, najwyraźniej oznacza nieczysty stan społeczeństwa ogólnoświatowego, pozostającego pod wpływem Szatana Diabła, innymi słowy systemu, do którego trafnie pasuje miano „organizacji Szatana”. Prawdą jest, że takie określenie razi religijnych i politycznych rzeczników Szatana, ale okazują się oni niezdolni do przerwania tej demaskatorskiej akcji. Podobnie jak wtedy praktykujący magię kapłani faraona, i ci czują się zmuszeni do przyznania, iż ze świadkami Jehowy nie da się wejść w kompromis, który by przytłumił ich nieprzyjemne orędzie. — 2 Mojż. 8:19.

JEHOWA KARCI SWOICH

11. Co uznajemy za przyczynę tego, że pierwsze trzy plagi dotknęły Izraelitów na równi z Egipcjanami? Co to oznacza dzisiaj?

¹¹ Powyższe trzy karcące cechy „dobrej nowiny o Królestwie”, od których cierpieć musiał większy Faraon, jego słudzy i ludność poddana, dotknęły także tych, co weszli w skład pokoleń duchowego Izraela. Podobnie jak ludzie światowi, byli i oni niegdyś pod wpływem śmiercionośnego ducha samolubstwa, czyli komercjalizmu. Tak samo byli wmieszani w niemoralność znikczemniałego świata ludzkiego (1 Kor. 6:9-11). Mieli też współudział w nieczystości, wchodząc w skład kierującej się bezprawiem organizacji Szatana. Teraz jednak mieli się stać ‚naczyniami poświęconymi i przydatnymi dla Pana, nadającymi się do wszelkiego dzieła dobrego’. — 2 Tym. 2:15-21.

12. Jaki proces przystosowania do pełnionej służby przeszli dzisiejsi odważni głosiciele Królestwa?

¹² Na szczęście Jehowa objął ich oczyszczającym dziełem wychowawczym opartym na Jego Słowie Prawdy, wobec czego obecnie istnieje już wyraźny rozdział między ludem Bożym a nieczystym ziemskim władztwem Szatana. Głosiciele Królestwa czasów nowożytnych przeżyli doświadczenie podobne do tego, jakie miał Izajasz, doświadczenie, które przygotowało ich wargi do śmiałego obwieszczania dalszych sędziowskich orzeczeń objętych nowiną o Królestwie (Izaj. 6:6, 7). Jakiż to cudowny przywilej — być powołanym przez Jehowę do rozgłaszania wyroku zagłady na niegodziwy świat!

GZY, ZARAZA, WRZODY

13. Jakie zgubne skutki wywarł nalot „gzów” na pozaobrazowy Egipt?

¹³ Następne orzeczenia Jehowy, co do stanu szatańskiego systemu rzeczy były unaocznione przez kolejne trzy ciosy, wymierzone przeciw faraonowi. Bezradność Diabła, niemożność ich uniknięcia czy odparowania, stanowią dalszy dowód, że nie ma nikogo równego Jehowie. Masowe wystąpienie gzów, które cięły i trapiły ludzi oraz zwierzęta, przyczyniło wiele strat gospodarce egipskiej (Ps. 78:45). Tak samo demaskowanie przez wieść o Królestwie wszelkich kłamliwych doktryn i pogańskich misteriów fałszywej religii Szatana niweczyło wpływ, jaki dotąd jego organizacja religijna wywierała na ciemny tłum. Wyszła teraz na jaw nieprawdziwość takich nauk, jak: o trójjedynym bóstwie, o panowaniu królów z łaski Bożej, o nieśmiertelności duszy ludzkiej, wędrówce dusz, torturach w dosłownie pojmowanym ogniu piekielnym lub czyśćcowym, które to nauki duchowieństwo zawsze z upodobaniem wpajało łatwowiernym masom. Szeroko publikowane prawdy biblijne na te tematy doprowadzały do szału obłudnych pasterzy religii światowych, podczas gdy dużo innych ludzi poznawało, skąd właściwie wywodzi się zabobonny lęk, jaki ich do tego czasu paraliżował i ujarzmiał.

14. Kim są „zwierzęta juczne” we współczesnym zastosowaniu? Jaka zaraza zaczęła je dziesiątkować i w jakim sensie można o nich mówić, że padły?

¹⁴ Zaraza powaliła w starożytnym Egipcie ważne źródło jego bogactw, mianowicie zwierzęta juczne (2 Mojż. 9:6). W Egipcie z opisu proroka Ezechiela, zawartego w rozdziałach 29-32 jego księgi, „zwierzęta juczne” to niewolnicy, których zmusza się siłą do dźwigania i popierania szatańskiego systemu rzeczy. Jak więc zaraza spowodowała padnięcie wszelkiego rodzaju czworonożnych nosicieli brzemion faraona, tak orędzie Królestwa otworzyło oczy tłumom ludzi pracujących niewolniczo dla organizacji Szatana, wskutek czego jak gdyby umarli, bo przestali ją czynnie podtrzymywać. Doprawdy wielu znalazło się takich, którzy się odłączyli od organizacji diabelskiej i stali chętnymi nosicielami brzemion dzieła Królestwa, kierowanego przez większego Mojżesza, Chrystusa Jezusa.

15. Jak dochodzimy do zrozumienia sposobu spełnienia się epidemii wrzodów i pryszczy, która dotknęła Egipt?

¹⁵ Plaga wrzodów i ropnych pryszczy także ilustruje pewne dotkliwe oddziaływanie wieści o Królestwie. Jakie mianowicie? Pomocną wskazówkę znajdujemy w słowach księgi Objawienia 16:2, gdzie wspomniano o bolesnych i złośliwych wrzodach, jakie pojawiły się na ciałach wszystkich ludzi, którzy rozgniewali Jehowę przez hołdownicze wiązanie nadziei z projektami zwykłych śmiertelników usiłujących na swój sposób poprawić i uratować świat. Niniejsze czasopismo i publikacje pokrewne już wiele razy wykazywały nieuleczalnie zatruty stan organizacji Szatana. Głosiciele tego orędzia mieli i mają nadal błogosławiony udział w przedstawianiu wszystkim chętnie słuchającym, jaki jest pogląd samego Boga na doczesny, śmiertelnie chory system rzeczy. Dla innych nie jest jeszcze za późno, żeby się do nich przyłączyć. Niebawem jednak będzie za późno.

GRAD, SZARAŃCZE, CIEMNOŚCI

16. Dlaczego dla przedstawicieli Szatana orędzie Królestwa podobne jest w dobie dzisiejszej do ‚gradu i ognia zmieszanego z gradem’?

¹⁶ Orędzie Królestwa, które Jehowa nakazał głośno obwieszczać po całej ziemi, wcale nie jest wiadomością przyjemną, łagodną i kojącą dla tych, którzy mają serce nieczułe na sprawiedliwość i prawdę. Tnie ono, tłucze i pali takich ludzi niczym „grad i ogień zmieszany z gradem ciężkim”, jaki spadł na Egipt (2 Mojż. 9:24). Ziemscy przedstawiciele Szatana odczuwają napływ wód prawdy jako gradobicie, o którym przepowiedziano, że „zmiecie schronisko kłamstwa” (Izaj. 28:17, BT). Ulgi mogą doznać tylko ci, którzy wziąwszy sobie do serca ostrzegawcze orędzie Królestwa porzucą system szatański.

17. Na jakiej podstawie można mówić, że pozaobrazowy Egipt został spustoszony przez inwazję szarańczy?

¹⁷ Jak szarańcza pożarła w Egipcie wszystko, co rokowało jakiekolwiek nadzieje na wzrost i życie, tak sumienna i wytrwała służba kaznodziejska, w której ramach świadkowie Jehowy w każdym narodzie chodzą od domu do domu z napiętnującym orędziem biblijnym, zdemaskowała kłamliwe obietnice, nadzieje i urojone sukcesy, jakimi chełpili się religijni i polityczni przedstawiciele Szatana. W starożytnym Egipcie niemal doszczętnie zginęła wszelka zieleń i podobnie dziś w jego pozaobrazowym odpowiedniku pozostaje tylko niewiele stworzeń, które mogą mieć nadzieję na życie. Dla każdego z nich nadeszła teraz ostatnia sposobność wydostania się z miejsca skazanego na zagładę, dopóki jeszcze nie nastał „wielki ucisk” przepowiedziany przez Jezusa Chrystusa w Ewangelii według Mateusza 24:21, 22.

18. Jaki rodzaj „ciemności” okrywa dzisiaj świat Szatana? W czym przejawia się ona?

¹⁸ Starożytny Egipt otrzymał małą próbkę ‚najgęstszych ciemności zachowanych na wieki’, o których wspominają Chrześcijańskie Pisma Greckie (Judy 13). Przez trzy dni ludzie nie mogli się ruszyć z mieszkań, do pozostania w nich zmuszeni nieprzeniknioną ‚ciemnością, którą można było dotknąć’ (2 Mojż. [Wyjścia] 10:21, BT). Podobnie dzisiaj organizacja Szatana i wszyscy do niej przynależni pogrążeni są w duchowej ciemności, gdyż jej mędrkowie religijni, polityczni czy naukowi nie potrafią wyjaśnić, dokąd właściwie zmierza świat, ani nie mają żadnej optymistycznej wiadomości dla ludzi. Apostoł Paweł już dawno temu tak opisał te narody: „Ciemność ogarnęła ich umysły, a niewiedza w nich tkwiąca i zatwardziałość serca ich sprawiają, że życie w Bogu stało się im obce. Zatraciwszy poczucie wszystkiego, co wzniosłe, oddali się rozpuście; popełniają wszelki bezwstyd i gonią tylko za zyskiem” (Efez. 4:18, 19, Kow). Jakże bardzo zasłużyły na dzisiejszą plagę ciemności! Jak sprawiedliwe są wydane przeciw nim wyroki Jehowy!

PIERWORODNY ZA PIERWORODNEGO

19. Jaką publicznie głoszoną groźbę spełnił Jehowa jako dziesiątą plagę zesłaną na faraona, jego sług i lud?

¹⁹ Starożytny faraon ciągle na nowo zatwardzał swe serce i w końcu przebrał miarę, ponieważ nadszedł czas, gdy Jehowa spełnił swą długo odwlekaną groźbę: „Synem moim pierworodnym jest Izrael. (...) Pozwól wyjść synowi mojemu, aby mi służył [bez przeszkód]; bo jeśli zwlekać będziesz z wysłaniem, to Ja ześlę śmierć na twego syna pierworodnego” (2 Mojż. [Wyjścia] 4:22, 23, BT). Faraon wyraźnie nadużył wielkoduszności Boga i ustalonej nocy wymierzono mu dziesiąty potężny cios. Pełne boleści wołania rodziców rozległy się po całym kraju; zginął pierworodny każdego człowieka i zwierzęcia. — 2 Mojż. 12:30.

20. Jak ten dziesiąty cios we współczesnym spełnieniu mieścił się w orędziu Królestwa?

²⁰ W nowożytnym spełnieniu ten dobitny cios także mieści się w orędziu Królestwa śmiało ogłaszanym przez oddanych wielbicieli Jehowy. W czasach starożytnych wyróżniano pierworodnego, bo właśnie on miał być kontynuatorem rodu. Pierwsze dziecko płci męskiej zazwyczaj dziedziczyło najcenniejszą część mienia oraz pozycję głowy i kapłana rodziny. Pierworodnymi pozaobrazowego Egiptu są najpewniej wybitne osobistości świata Szatana, szczególnie przywódcy religijni. Orędzie Królestwa bezlitośnie zdemaskowało tę klasę ludzi, w której łatwowierni pokładali najlepsze swe nadzieje na rozwiązanie problemów społecznych i gospodarczych. Okazało się, że są martwi, przynajmniej z punktu widzenia ich własnego twierdzenia, jakoby byli ordynowanymi sługami Bożymi. Rozciąga się to zresztą również na ich rzekome środki zaradcze, łącznie z największą ze wszystkich mistyfikacji — Organizacją Narodów Zjednoczonych.

21. Dlaczego stało się konieczne, by Jehowa zastosował tak drastyczne środki?

²¹ Żywioły panujące z ramienia Szatana na całym świecie nigdy nie uznają pełnomocnictwa prawdziwych kapłanów i świadków Boga oraz Chrystusa; zamiast dać posłuch ich radzie opartej przecież na Biblii, usiłują podkopać jej znaczenie i zbagatelizować orędzie Królestwa lub wręcz je zagłuszyć. Po prostu nie chcą dać się pouczyć. Dlatego Jehowa przystępuje do wyjawienia, że wybrał sobie prawdziwe kapłaństwo pod zwierzchnictwem Chrystusa, mianowicie „zgromadzenie pierworodnych, których imiona zapisane są w niebiesiech” (Hebr. 12:23, Kow). Wskutek obwieszczania Jego Królestwa kaznodzieje religii fałszywej tracą mir u ludzi.

22, 23. Przeciwstaw stan klasy rzekomych „pierworodnych” prawdziwemu „zgromadzeniu pierworodnych”.

²² W przeszłości być może, czytelniku, krytycznie zapatrywałeś się na tak bezwzględne obnażanie oszustw religijnych, ale dziś stoisz wobec mnóstwa faktów, które dowodzą, jak trafnie Jehowa ocenił tych obłudników. Jest rzeczą oczywistą, że niezgodni i skłóceni, obciążeni tradycjami, materialistycznie usposobieni przywódcy religijni w świecie szatańskim nie cieszą się łaską Bożą. Stanowią część składową tego świata, świata Szatana, i podobnie jak on mają wkrótce przeminąć. — 1 Jana 2:17.

²³ Weź teraz pod uwagę krańcowo odmienne warunki panujące obecnie wśród prawdziwych wielbicieli Boga. Pozbyli się kłamliwych, dręczących zdrowy rozsądek doktryn religii fałszywej. Zamiast tracić nosicieli brzemion, obserwują wzrost szeregów ochotników, którzy gotowi są przeć naprzód i skwapliwie podejmują się dźwigania ciężarów dzieła Królestwa. Sług Bożych już nie szarpią płonne nadzieje, nie przygnębiają ich niepowodzenia, ufność swoją położyli bowiem w niezawodnych obietnicach Bożych. Orędzie Królestwa nie przypomina im siekącego gradu, ale raczej delikatne krople orzeźwiającego deszczu. Żadna plaga szarańczy nie niszczy im zieleni pięknie się zapowiadającej przyszłości, żadna ciemność natury duchowej nie napełnia ich złowieszczym przeczuciem nieszczęścia. Prawda o Królestwie już teraz przyniosła licznym rzeszom wyzwolenie z Babilonu Wielkiego, a zarazem obietnicę rychłego całkowitego uwolnienia od szatańskiego uciemiężenia.

UNIKNIĘCIE OSTATECZNEGO WYKONANIA WYROKU

24. Co było największym błędem faraona? Dlaczego tak twierdzisz?

²⁴ Jehowa nie dokończył jeszcze rozprawy z faraonem. Wprawdzie nacisk ze strony zastraszonych poddanych sprawił, że faraon pozwolił Izraelitom odejść, ale nadęte pychą serce podyktowało mu, iż jednak powinien ścigać uchodzących i narzucić im znowu poddaństwo lub wymordować wszystkich. I tu popełnił największy błąd. Akcja jego stała się przygrywką do najwspanialszego zademonstrowania faktu, że na całej ziemi nie było i nie ma nikogo równego Jehowie. Bóg przygotował olbrzymią pułapkę na tego, który sobie wyobraził, iż urządził zasadzkę na Izraelitów, wpędziwszy ich między pustynię a morze. — 2 Mojż. 14:3.

25. Czego więc może się wkrótce spodziewać po większym Faraonie ta wielka rzesza, która została wyzwolona z jego mocy?

²⁵ Tak samo w dzisiejszych czasach większy Faraon, występujący pod imieniem „Goga”, będzie usiłował zniweczyć całe cudowne dzieło wyzwolenia, jakiego dokonał Jehowa. Tymczasem Jehowa Bóg zapewnia wszystkich, którzy zbiegli do Niego w poszukiwaniu ochrony, że jest w pełni przygotowany do opanowania sytuacji (Ezech. 38:14-16). Szatana, jego możnych pomocników i wszystkich innych ochoczych stronników spotka upokarzająca klęska i zagłada, podczas gdy oswobodzeni z niewoli wysławiać będą potężną dłoń i wyciągnięte ramię najwyższego Władcy, Jehowy Zastępów. — 2 Mojż. 15:1-21.

26. Jakiego wspaniałego zwycięstwa można słusznie oczekiwać na podstawie sposobu postępowania Boga z faraonem?

²⁶ Wkrótce już straszliwa porażka Egipcjan w Morzu Czerwonym wyda się niczym w porównaniu z ogromem klęski, jaka spotka większego Faraona i wszystkich jego sprzymierzeńców. Ostateczne to wykonanie wyroku nastąpi w trakcie Armagedonu i bezpośrednio po nim. Nie tylko współczesny odpowiednik Egiptu ulegnie spustoszeniu jak Sodoma i niewierna Judea, ale i sam większy Faraon zostanie związany łańcuchem a Marszałek niebiańskich wojsk Bożych, Chrystus Jezus, wtrąci go wtedy w przepaść (Obj. 20:1-3). Jakże prześwietne to będzie zwycięstwo, zasługujące na najwyższe tony chwały dla Boga i wdzięczności wobec Tego, który w ten sposób rozstrzygnie ponad wszelką wątpliwość, „że nie ma równego (...) na całej ziemi”!

27. W jaki sposób każdy może sobie zapewnić udział w tym wielkim zwycięstwie?

²⁷ Ale gdzie ty będziesz, drogi czytelniku, w tym decydującym, a szybko teraz nadciągającym dniu wykonania wyroku? Czy tak długo będziesz odkładał ucieczkę z symbolicznego Egiptu, aż się okaże, że już za późno? Czy przeciwnie, znajdziesz się wśród mieszanej rzeszy, która przyłączyła się do zwycięsko maszerującego, oswobodzonego ludu Jehowy? Czy będziesz pełnym sercem sławił Wyzwoliciela i śmiało ogłaszał wyroki na Szatana, „boga tego systemu rzeczy”, oraz cały jego skazany świat? Obyś miał udział w wiecznotrwałym zwycięstwie, jakie Bóg osiągnie za pośrednictwem Chrystusa! Do ciebie należy powzięcie decyzji i przystąpienie do działania w celu zapewnienia sobie tej szczęśliwej przyszłości.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 9]

Pojawienie się wielkiej liczby żab w starożytnym Egipcie obrazuje plugawy, zdemoralizowany stan społeczeństwa ludzkiego