kultu fałszywego boga Baal-Peora. Księga 4 Mojżeszowa (Liczb) 25:9 podaje, że w ostatecznym wyniku „zginęło ich wtedy dwadzieścia cztery tysiące”. — BT.

Możliwe, że ścisła liczba zabitych mieściła się pomiędzy 23 a 24 tysiącami, co pozwalało na zaokrąglanie jej zarówno wzwyż, jak i w dół. Należy jednak zaznaczyć, że w 4 Mojżeszowej znajduje się specjalna wzmianka o tym, iż sędziowie Izraela pozabijali naczelników rodu, którzy się przyłączyli do kultu Baal-Peora (4 Mojż. 25:4, 5). Liczba tych przywódców, zmarłych z rąk sędziów, z powodzeniem mogła sięgać tysiąca. Natomiast dalsze 23 000 osób to najwyraźniej ofiary bezpośredniej kary ze strony Jehowy. Ostateczna suma mogła więc wynosić 24 000, którą to liczbę podaje tekst 4 Mojżeszowej 25:9. Rzecz jasna, że całe 24 000 poniosły karę od Boga, gdyż wszyscy zmarli na skutek tego samego wyroku Bożego (5 Mojż. 4:3). Ponieważ apostoł Paweł pisał w natchnieniu od Jehowy, więc brak jest podstaw do wnioskowania, jakoby się omylił co do liczby tych, którzy zginęli za nieprawość związaną z kultem Baal-Peora.

Skróty stosowane w „Strażnicy” na oznaczenie przekładów Biblii

Br — R. Brandstaetter: Psałterz, przekład z jęz. hebrajskiego.

BT — Biblia Tysiąclecia w przekładzie z języków oryginalnych pod redakcją Benedyktynów Tynieckich, wyd. „Pallottinum”.

Db — E. Dąbrowski: Pismo święte Nowego Testamentu, przekład z Wulgaty.

Kow — S. Kowalski: Pismo święte Nowego Testamentu, przekład z jęz. greckiego.

Kr — J. Kruszyński: Pismo święte Starego Testamentu, przekład z oryginału hebrajskiego.

LXX — Wersja Septuaginty.a

NDb — E. Dąbrowski: Pismo święte Nowego Testamentu, nowy przekład z jęz. greckiego.

NT — Nowy Testament, przekład „warszawski” z jęz. greckiego, wydanie Bryt. i Zagr. Tow. Bibl.

NW — Pismo święte w Przekładzie Nowego Świata.b

Pal — Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, wydanie wielotomowe „Pallottinum” pod egidą K.U.L.

Sz — J. Szeruda: Księga Psalmów, przekład z jęz. hebrajskiego.

Wk — J. Wujek: Pismo święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie polskim z Wulgaty, III wydanie W.A.M.

Gdzie nie zaznaczono inaczej, tam w zakresie Pism Hebrajskich cytaty pochodzą z „Biblii gdańskiej” (Gd), a w zakresie Chrześcijańskich Pism Greckich — z „Nowego Przekładu” (NP) Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego.