zwycięstwie nad Midianitami. Tymczasem skutki okazały się gorszące, gdyż „wszyscy Izraelici chodzili tam i oddali efodowi kult bałwochwalczy; stał się tedy sidłem dla Gedeona i dla jego rodu” (Sędz. 8:27, Kruszyński). Widać więc, że ta kosztowna szata posłużyła Izraelitom do wprowadzenia jakiejś formy fałszywego kultu.

CENNE LEKCJE NA OBECNE CZASY

Biblijna relacja o Gedeonie jest cenną nauką dla obecnie żyjących ludzi. Za przykład niech posłuży jego ostrożność. Czy nie zauważyłeś, jak ów sędzia raz po raz prosił o cudowne dowody na to, że Bóg go wspiera? Nie jest to dowodem braku wiary. Trzeba było wielkiej wiary, aby być gotowym do walki przy czterokrotnie większej sile wroga, nie mówiąc już o zwiększeniu się przewagi do 13 razy, a w końcu do tego stopnia, że na każdego Izraelitę przypadało 450 przeciwników. Ale chociaż Gedeon był pełen wiary, chciał mieć całkowitą pewność, że Bóg wesprze go w tym zadaniu, przecież niewykonalnym z ludzkiego punktu widzenia. Nawet po otrzymaniu zapewnienia Gedeon postępował ostrożnie i na przykład wyruszył na nieprzyjaciela, gdy ten nie wystawił straży.

Podobnie dzisiaj świat wrogi prawdziwemu wielbieniu Jehowy ma znaczną przewagę liczebną nad chrześcijanami (Jana 15:18, 19). Ktokolwiek chce się teraz podobać Bogu, musi stale badać Biblię, żeby się upewniać, czy jego święta służba jest z nią zgodna, a jednocześnie czy Bóg ją popiera (2 Kor. 13:5). Na wzór Gedeona, który z zachowaniem środków ostrożności zburzył w nocy ołtarz Baala, chrześcijanie muszą być „roztropni jak węże” oraz zachowywać takt w działalności świadczenia i pozyskiwania uczniów, burzącej fałsz religijny (Mat. 10:16; 24:14; 28:19, 20). Wybierają dogodny czas i odpowiednie metody, dzięki którym chrześcijańskie orędzie może wywrzeć korzystny wpływ na ludzi o właściwym usposobieniu serca.

Dalsza lekcja wynika z pokory Gedeona. Pismo Święte radzi chrześcijanom, by nauczyli się takiej samej postawy, nie czyniąc niczego „dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze”. — Filip. 2:3.

Poza tym to biblijne doniesienie ma znaczenie prorocze. Sędzia Gedeon wyobraża Chrystusa Jezusa, któremu Bóg „cały sąd przekazał” (Jana 5:22). Pismo Święte przepowiada, że wkrótce Jezus wraz z zastępami anielskimi stoczy bitwę z „królami ziemi i wojskiem ich” (Apok. 19:11, 14, 19). Wynik jej będzie zgodny z modlitwą psalmisty nawiązującą do wyzwolenia wywalczonego przez Gedeona: „Uczyń im jak Madianitom (...). Z ich książętami postąp jak z Orebem, jak z Zeebem, z Zebachem i z Salmunną (...). Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że Ty masz na imię Jahwe, że tylko sam jesteś najwyższy nad całą ziemią”. — Ps. 83:10-19.

Kto szuka, ten znajdzie

Oboje z żoną czuliśmy, że nam czegoś brakuje. Żona pragnęła lepiej poznać Biblię i dlatego zaproponowała, żebyśmy poszli do jakiegoś kościoła. Nie chciałem się na to zgodzić, gdyż byłem przekonany, że kościołom zależy tylko na zgarnianiu pieniędzy. Żona jednak wyszukała sobie kościół — a był to zbór zielonoświątkowców — i udała się tam na nabożeństwo. Wróciła do domu wstrząśnięta. Podczas nabożeństwa obecni biegali tu i tam z krzykiem. Powiedziałem jej tylko: „A co ci mówiłem?”

Wkrótce potem inna organizacja kościelna złożyła jej ofertę na odpłatne udzielanie pouczeń biblijnych.