i ofiary poniesione dla ciebie?

Skłonność do zwlekania z czymś, szczególnie jeśli chodzi o rzeczy dobre i budujące, należy przezwyciężać nie tylko z uwagi na własną korzyść, ale też po to, by nie utracić szacunku dla samego siebie. Zachętą będzie w tym wypadku dla nas ciągłe pamiętanie, co na ten temat mówi Słowo Boże: „Nie wzbraniaj się dobrze czynić potrzebującemu, gdy cię na to stanie, abyś dobrze czynił.” (Prz. 3:27) Czy postanowiłeś uczynić komuś coś dobrego? Nie odkładaj tego; zrób to zaraz!

Przenośne znaczenie części ciała w użyciu biblijnym

W MOWIE potocznej często używamy w przenośnym znaczeniu nazw części naszego ciała. Powiadamy na przykład: „Nadstawił za niego szyi.” Albo: „On jest kością z kości moich.” Albo: „Ona tylko połechtała ich uszy.”

Wypowiedzi tego rodzaju ożywiają mowę, dodają jej barwy i wyrazistości. Sprawiają, że sens łatwiej utrwala się w świadomości słuchacza. Jakże to więc słuszne, że w Słowie Bożym, Biblii, często stosowane są przenośnie dotyczące części ciała! Prawdę mówiąc, każde z wyżej wspomnianych wyrażeń można w jakiejś formie znaleźć w Biblii.

Na przykład apostoł Paweł prosił, by przekazano od niego pozdrowienia współchrześcijanom Pryscylli i Akwilasowi, „którzy za moje życie szyi swej [własnego życia] nadstawili” (Rzym. 16:4). Laban swego czasu rzekł do Jakuba: „Zaisteś ty jest kość moja i ciało moje”, czym chciał podkreślić ich bliskie pokrewieństwo, gdyż Jakub był siostrzeńcem Labana (1 Mojż. 29:14; 2 Sam. 5:1). Ponadto Paweł pisał też o ludziach, którzy „według swoich upodobań nazbierają sobie nauczycieli, żądni tego, co ucho łechce”; innymi słowy pewni ludzie mieli się ubiegać o nauczycieli, którzy by mówili tylko to, czego słuchacze chętnie by słuchali. — 2 Tym. 4:3.

ZAGŁADA I OCHRONA

Ponieważ szyja jest ważną, a zarazem podatną na zranienie częścią ludzkiego organizmu, więc w Piśmie świętym często wspomina się o niej w związku z odebraniem życia pokonanemu nieprzyjacielowi. Błogosławieństwo, jakiego Jakub udzielił na łożu śmierci swemu synowi Judzie, obejmowało między innymi następującą zapowiedź: „Ręka twoja będzie na szyi nieprzyjaciół twoich”, czyli że Bóg poda wrogów w jego ręce (1 Mojż. 49:8). Podobnie Dawid wychwalał Jehowę w pieśni, śpiewając: „Podałeś mi szyje nieprzyjaciół moich.” (2 Sam. 22:41; Ps. 18:41) W proroctwie o zbliżającym się najeździe Asyryjczyków na królestwo judzkie Bóg wskazał, że zalew ten prawie całkowicie zniesie Judę, a w tym celu posłużył się słowami: „aż do szyi wzbierze”. — Izaj. 8:8; 30:28.

W dawnych czasach panował również zwyczaj stawiania nogi na karku pokonanego wroga. Na pomnikach