czyn, w którym pewną rolę odegrały też potoki wody, dał On zwycięstwo swemu namaszczonemu królowi Dawidowi i w ten sposób ocalił obrazowe królestwo Boże wraz z jego stolicą na górze Syjon. Fałszywe bogi zginęły.

4, 5. (a) Jakie pouczenie dał Jehowa w celu rozbicia drugiej napaści Filistynów, skierowanej przeciw królowi Dawidowi? (b) Jaki obrót przybrała walka i na jakim obszarze się rozegrała?

⁴ Jednakże Filistyni niczego się z tej lekcji nie nauczyli. Z nienawiści do Bożego królestwa, rządzonego przez Dawida z tronu na górze Syjon, dokonali ponownego najazdu na terytorium tego królestwa. „Raz jeszcze wyciągnęli Filistyni i rozpostarli się w dolinie Rafaim [Refaim, Gd]. A Dawid zapytał się Pana (...) I odpowiedział: ‚Nie chodź przeciwko nim, ale okrąż z tyłu, a przyjdziesz do nich od strony grusz [drzew balsamowych, Kruszyński, wyd. 1938]. A gdy usłyszysz szum idącego po wierzchu grusz, wtedy wydasz bitwę, bo wtedy wynijdzie Pan przed obliczem twoim, aby porazić wojska filistyńskie’. Uczynił tedy Dawid tak, jak mu Pan rozkazał.” „I poraził wojska filistyńskie od Gabaonu aż do Gazer. I rozsławiło się imię Dawida po wszystkich krainach, a Pan [Jehowa, NW] rzucił strach przed nim na wszystkie narody.” — 2 Sam. 5:22-25; 1 Kron. 14:13-17, Wu.

⁵ Zgodnie z nakazem Bożym Dawid tym razem nie dokonał otwartego natarcia na wrogów królestwa Bożego. Ukrył się za krzewami balsamowymi z boku Filistynów albo z tyłu za nimi. Gdy między wierzchołkami krzewów zaszumiał wiatr na podobieństwo odgłosu maszerującego wojska, który mógł niewątpliwie zagłuszyć odgłos jego ruszającej do ataku armii, wtedy Dawid rzucił się na Filistynów. Jehowa także ruszył przeciw Filistynom, którzy zwinęli obóz i ratowali się ucieczką. Król Dawid ze swymi oddziałami ścigał ich i bił na przestrzeni około 25 kilometrów, mianowicie od miasta Gabaon aż do Gazer.

6. Co Jehowa położył na górze Syjon przez wyniesienie króla Dawida na tron oraz jak długo zasiadał Dawid na tronie Jehowy wbrew woli wrogich Filistynów?

⁶ Począwszy od Gabaon Jehowa dokonał na tych Filistynach niezwykłego czynu. Działał w obronie swego obrazowego królestwa i swego namaszczonego króla, panującego na Syjonie. W osobie króla Dawida Jehowa położył na Syjonie fundament królewskiej klasy panującej, dynastii królów, która miała osiągnąć szczyt chwały w Jezusie Chrystusie. Filistyni byli zdecydowani usunąć ten kamień królewski z góry Syjon i obalić „tron Jehowy”. To jednak było sprzeczne z wolą Jehowy. Jego obrazowe królestwo odniosło triumf. Król Dawid rządził jeszcze trzydzieści trzy lata aż do czasu, gdy jego syn Salomon został osadzony na „tronie Jehowy” i namaszczony, aby był królem na Syjonie. Tak więc król Dawid podeptał nogami karki Filistynów.

7. W jaki sposób przejawia się dzisiaj duch filistyński i gdzie on się utrzymuje, oraz co zadziwiającego postanowił Jehowa według proroctwa Izajasza 10:21-23?

⁷ Te dwa zadziwiające zwycięstwa Jehowy posłużyły Bogu za wyborne wskazówki historyczne do opisania tego, co zamierzał uczynić w przyszłości, a nawet jeszcze za naszych czasów. Dzisiaj rzeczywiste Królestwo Boże również spotyka się z filistynizmem, czyli ze złośliwym oporem podobnym do postawy dawnych Filistynów. Występuje on na jaw i utrzymuje się w chrześcijaństwie, choć ono twierdzi, że jest w nowym przymierzu z Bogiem. Dlatego Jehowa postanowił coś bardzo zadziwiającego, mianowicie wygładzenie, od którego to postanowienia nie odstąpi. Izajasz został użyty za proroka, który powiedział o tym, co następuje: „Tylko ostatek powróci, ostatek Jakuba, do Boga Możnego. Bo choćby się okazało, że twego ludu, o Izraelu, jest jak ziaren piasku morskiego, tylko ostatek spośród niego powróci. Postanowione wygładzenie przetaczać się będzie w sprawiedliwości, ponieważ suwerenny Pan, Jehowa zastępów, będzie przeprowadzał wygładzanie i ścisłe postanowienie wśród całego kraju.” — Izaj. 10:21-23, NW.

8. Kogo najpierw miała dosięgnąć zagłada, lecz jak ap. Paweł wskazał na większe spełnienie się tego w przyszłości?

⁸ Zagłada dosięgła mieszkańców Jeruzalem i Judy w następnym stuleciu po Izajaszu. Jednak chrześcijański apostoł Paweł wskazał, że za jego czasów przyszłość kryła w sobie spełnienie się owego postanowienia zagłady w jeszcze większym zakresie. Przytoczył przy tym słowa Izajasza i rzekł: „Nadto Izajasz woła o Izraelu: ‛Choćby liczba synów Izraela była jak piasku morskiego, tylko ostatek zostanie ocalony. Bo Jehowa dokona obrachunku na ziemi, dopełniając go iskracając.’ (...) więc i w obecnej porze dzięki niezasłużonej dobroci [Jehowy Boga] został wyłoniony ostatek według [Jego] wyboru.” — Rzym. 9:27, 28; 11:5, NW.

9. Kiedy miało miejsce drugie wygładzenie i co nastąpi za naszych czasów?

⁹ „Obrachunek na ziemi”, którego dokonał Jehowa z krainą judzką i Jeruzalem, doprowadził w końcu do wygładzenia Żydów; wykonawcami tego byli żołnierze rzymscy w roku 70 po Chr. Obecnie, za naszych czasów, nastąpi ostateczna zagłada.

Wykształcenie seminaryjne

◆ Willlam L. Sullivan pisze w książce pt. Under Orders [Poddani przepisom], co następuje: „Seminarium było miejscem przewidzianym dla ludzi duchowo niedojrzałych, którzy też mieli pozostać niedojrzali. Dojrzałym był Kościół, a to wystarczało. Byliśmy jak dzieci, które po prostu muszą powtarzać słowa swoich nieomylnych rodziców. Ta metoda była dla celów praktycznych zupełnie wystarczająca, bo przecież w mrocznej ciszy plebanii i w nieodmiennej jednostajności, którą miało przynieść z sobą pełnienie obowiązków parafialnych, na co komu potrzebny byłby rozsądek? W naszej podświadomości drzemała nawet myśl, że niezależny umysł, który by się zabrał do gruntownego i bezstronnego studiowania religii, naraziłby się na niebezpieczeństwo.”