Zachowywanie niezłomnej wiary

„Dokądże będziecie się wahać między dwoma przeciwieństwami?” (1 Król. 18:21, Biblia poznańska).

1. Jak niektórzy reagują na prawdę?

SKŁONNOŚĆ do powątpiewania, obecnie tak powszechna, może wywrzeć wpływ nawet na twój stosunek do Boga i Biblii. Niektórzy ludzie słuchają prawdy, interesują się nią i przez jakiś czas studiują Biblię. Bywają czasem na zebraniach chrześcijańskich, ale w gruncie rzeczy nie uświadamiają sobie faktu, że służenie Bogu powinno być celem ich życia (Mat. 13:3-9).

2. (a) Jak ustosunkowują się do niej inni? (b) Jaką cenną radę znajdujemy w Liście do Hebrajczyków 10:36-39?

² Inni poznają prawdę, oddają swoje życie Bogu Jehowie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa i dla usymbolizowania tego zostają ochrzczeni w wodzie. Nie robią jednak dalszych postępów. Od czasu do czasu spędzają godzinkę lub dwie w służbie polowej. Ale w rzeczywistości nie żyją zgodnie ze swoją decyzją, gdyż oddanie się Bogu bez zastrzeżeń oznacza szczere i całkowite stawienie się do Jego dyspozycji (Mat. 16:24; Hebr. 10:36-39).

3. Co powiedział Eliasz na temat nieco podobnej sytuacji?

³ Osobom niezdecydowanym prawda może się podobać, ale pociąga je także świat. W dalszym ciągu nęcą je niektóre dawne przyzwyczajenia. Są niestałe w swej lojalności. W czasach starożytnych Eliasz zapytał Izraelitów: „Jak długo będziecie utykać, chwiejąc się między dwoma odmiennymi poglądami? Jeżeli Jehowa jest prawdziwym Bogiem, podążajcie za Nim; a jeśli Baal — idźcie za nim”. Inne przekłady oddają te słowa następująco: „Dokądże będziecie wahać się między dwoma przeciwieństwami?” „Jak długo będziecie stać na rozdrożu” (1 Król. 18:21, Bp; The New English Bible).

4. Co daje gorliwa służba?

⁴ Członkowie ludu Jehowy znajdują radość i pokrzepienie w gorliwej służbie (Tyt. 2:13, 14). Dzięki temu zachowują żywotność duchową. Wielu z nich, zwłaszcza ci, którzy mają długoletnie doświadczenie w służeniu Bogu, wykazują niezwykłą gorliwość. Wiadomości napływające z różnych miejsc wskazują jednak, że część młodych lub nowo nawróconych dalej jest podatna na pokusy ze strony świata, zamiast całym sercem zaangażować się w dziele Jehowy. Pomyślmy o radościach i błogosławieństwach, jakich mogliby zaznawać, gdyby trzymali się mocno prawdy i energicznie parli naprzód w świętej służbie, na przykład w charakterze pełnoczasowych pionierów, z zapałem wskazując innym na powagę naszych czasów.

5. Jakie pytania warto sobie zadać?

⁵ Dobrze by było zadać sobie pytania: Czy naprawdę jestem ugruntowany w wierze, czy też patrzę raz w jedną, raz w drugą stronę? Czy nie pozwalam, aby pochłaniały mi czas rzeczy przyjemne, ale małowartościowe? Czy nie przeznaczam więcej czasu na oglądanie telewizji, uprawianie sportu bądź inne czasochłonne rozrywki niż na służbę Bożą? Czy pokorne posłuszeństwo wobec Boga i służenie Mu jest naprawdę treścią mego życia? Jeżeli w twoim życiu nadrzędnym celem jest spełnianie woli Boga, On będzie cię wspierał i będziesz mógł na zawsze radować się Jego błogosławieństwami.

6. Jaka rada z Listu Jakuba może nam ułatwić zachowanie niezłomnej wiary?

⁶ Ważne jest, abyś z myślą o życiu wiecznym w utworzonym przez Boga nowym porządku podejmował stanowcze kroki w celu zachowania niezłomnej wiary. Eliasz nawoływał drugich, aby śmiało opowiedzieli się po stronie słuszności. Jakub napisał: „podporządkujcie się więc Bogu, lecz przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was. Przybliżcie się do Boga, a On przybliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, niezdecydowani”. Jakub zwracał się tu do ludzi, którzy powinni byli okazać skruchę, gdyż niezdecydowane serca skłaniały ich do angażowania się w sprawy, które Bogu się nie podobały. Jego rady mogą ci się przydać, gdyby cię pociągały świeckie przyzwyczajenia. Dodał jeszcze: „Przyznajcie się do swojej nędzy, smućcie się i płaczcie. Śmiech wasz niech się zamieni w smutek, a radość w przygnębienie. Ukórzcie się przed oczyma Jehowy, a On was wywyższy” (Jak. 4:7-10).

WIEDZA FUNDAMENTEM WIARY

7. (a) Jaka zależność istnieje pomiędzy wiedzą a wiarą? (b) Dlaczego do umocnienia wiary powinno się korzystać z Biblii?

⁷ Wiara jest przejawem zaufania. Opiera się na dokładnej wiedzy i doświadczeniu. Im więcej będziesz wiedział o Bogu i im większego doświadczenia nabierzesz w obcowaniu z Jego Słowem i poznawaniu Jego metod działania, tym silniejsza będzie twoja wiara. W Biblii powiedziano: „Wiara jest to zapewnione oczekiwanie spraw spodziewanych” (Hebr. 11:1). Jak mógłbyś być pewny swojej wiary, gdybyś posiadał jedynie powierzchowne wiadomości o tym, czego dokonał Jehowa? Bóg obdarzył cię rozumem, zdolnością pojmowania, inteligencją. Oczekuje, że użyjesz tych darów do poznawania Go. Jeżeli piszesz do kogoś list, spodziewasz się, że go przeczyta, a nie położy na półce lub pozostawi na stole dla ozdoby. Czy przeczytałeś i przestudiowałeś listy, które Bóg kieruje do nas — Jego spisane Słowo? Analizując je i starając się pojąć ich sens, dowiesz się rzeczy, których inaczej byś nie poznał. Istotną sprawą jest pamiętanie o wartości informacji, których dostarcza Biblia. Pewien chrześcijański starszy powiedział: „Osoby, które mają wątpliwości, zazwyczaj nie studiują za dużo. Mało wiedzą o Biblii; w gruncie rzeczy nigdy nie przyswoiły sobie prawdy”.

8. Co warto zrobić, gdy ktoś zada pytanie, na które nie potrafisz odpowiedzieć?

⁸ Czy zadane przez kogoś pytania, na które nie potrafisz odpowiedzieć, miałyby poderwać twoją wiarę? W żadnym wypadku! Nikt nie wie wszystkiego. Dlatego rozpocznij poszukiwania. Rozpatrz dokładnie dany tekst. Przeczytaj wersety poprzedzające i następne; przebadaj sprawę. Przy pomocy dostępnych konkordancji, leksykonu biblijnego Aid to Bible Understanding (Pomoc do zrozumienia Biblii) oraz skorowidzów do wydawnictw Towarzystwa Strażnica znajdziesz uzupełniające wersety biblijne oraz bliższe informacje i objaśnienie rozpatrywanego tematu. Mogą ci też służyć pomocą bardziej zorientowani chrześcijanie. Świadek Jehowy mający za sobą lata doświadczeń powiedział: „Nigdy mi się nie zdarzyło, żebym nie znalazł zadowalającej odpowiedzi”.

9. Czego nas uczy przykład Berejczyków?

⁹ Wzorujmy się na Berejczykach, których Biblia ocenia pochlebnie, gdyż ‛codziennie troskliwie badali Pisma’, aby się upewnić, czy nauki apostoła Pawła są zgodne z prawdą. Dociekania te bynajmniej nie doprowadziły do rozczarowania. Dzięki nim „u wielu z nich zrodziła się wiara”. Jeden z takich nawróconych, imieniem Sopater, dostąpił przywileju podróżowania z Pawłem przez Macedonię w ramach trzeciej podróży misyjnej tego apostoła (Dzieje 17:10-12; 20:4).

KONIECZNOŚĆ POKORY

10. (a) Jak wiedza może być niewłaściwie spożytkowana? (b) Jaki wpływ na naszą postawę powinny wywrzeć twoim zdaniem słowa z Księgi Przysłów 16:5?

¹⁰ Wiedza sama w sobie to jeszcze nie wszystko. Jest jedynie czynnikiem, który ma nam pomóc w należytym poznaniu Jehowy Boga i Jego Słowa. Dokładna wiedza połączona z miłością powinna zaszczepiać pokorę, a nie wygórowane mniemanie o naszej ważności. Niektórzy studiują nie po to, żeby się dowiedzieć, jak lepiej służyć Bogu, ale żeby wywyższyć siebie i podnieść rangę własnych zapatrywań. Popadają w zarozumiałość i krytykują drugich: braci starszych, zbór chrześcijański a nawet całokształt prawd biblijnych, których on naucza (Prz. 16:5; 1 Kor. 8:1).

11. Skąd się wzięła nasza wiedza oraz inteligencja? Jaki to ma związek z pokorą?

¹¹ W gruncie rzeczy nie mamy nic takiego, czego byśmy skądś nie otrzymali. Rozum odziedziczyliśmy po rodzicach, ale na początku udostępnił go rodzinie ludzkiej Stwórca, Bóg Jehowa. Wiedzę zdobyliśmy dzięki tym, którzy nas wdrożyli do czytania, oraz dzięki Bogu, prawdziwemu źródłu prawdy. Właściwie wszystko, co posiadamy, i tak pochodzi od Boga. Apostoł napisał: „Kto bowiem sprawia, że różnisz się od drugiego? Co właściwie masz, czego byś nie otrzymał? A jeśli w rzeczywistości otrzymałeś, dlaczego się chełpisz, jak gdyby to nie było otrzymane?” (1 Kor. 4:7).

12. Co wyraźnie wynika z Psalmu 25:9 oraz z Listu Jakuba 4:6?

¹² Jehowa nie osądza nas podług odziedziczonej inteligencji, tylko na podstawie naszej pokory oraz gotowości poznawania Jego dróg i chodzenia nimi. Pokora idzie w parze z wiarą. W Biblii powiedziano, że Stwórca „nauczy potulnych swej drogi”. Poza tym czytamy w niej: „Bóg wyniosłym się przeciwstawia, ale pokornym okazuje niezasłużoną życzliwość” (Ps. 25:9; Jak. 4:6).

13. Jakie znamy przykłady gotowości do przyjmowania pouczeń?

¹³ W zakres pokory wchodzi gotowość poddania się skorygowaniu. Dobitnym przykładem tego są apostołowie Piotr i Tomasz. Piotr przodował w przemawianiu, niemniej najczęściej zachodziła potrzeba skorygowania, upomnienia, a nawet zrugania go. Był on jednak zarazem gorliwym i energicznym człowiekiem czynu, a jego wiara, inicjatywa i odwaga stanowią wspaniały wzór dla nas wszystkich. Tomasz nie wierzył, że Jezus zmartwychwstał, ale gdy na własne oczy zobaczył dowody, natychmiast zmienił zdanie. Czy okazujemy podobną pokorę, gdy nasze błędy lub mylne wyobrażenia są prostowane na podstawie Pisma Świętego? (Jana 20:24-29).

SPRAWDZAJ SWOJĄ WIARĘ

14. Co pomaga pewnemu chrześcijańskiemu starszemu zachować niezłomną wiarę?

¹⁴ Pewien chrześcijański starszy, który już bardzo długo jest w prawdzie, często się zastanawia, dlaczego w dalszym ciągu ma silną wiarę, gdy tymczasem część jego znajomych popłynęła gdzieś z prądem. Powiada, że stale pamięta o radzie Pawła: „Ciągle sprawdzajcie, czy trwacie w wierze, ciągle badajcie, jacy właściwie jesteście” (2 Kor. 13:5). Często w drodze do pracy sam siebie egzaminuje, dokonując w głowie przeglądu prawd biblijnych. Wyobraża sobie dyskusje na temat tych prawd; w myślach objaśnia je i broni ich wobec ludzi różnego pokroju. Brat ten podkreśla, że wykłady publiczne wygłaszane w Sali Królestwa ciągle odświeżają nam w pamięci fakt, iż Biblia naprawdę jest Słowem Bożym. Zadaje on pytanie: „Skąd wiedzielibyśmy o tym, gdybyśmy nie bywali na zebraniach, gdzie się to omawia?” Często rozmyśla o przejawach dobroci Boga i Jego organizacji. W swoich modlitwach daje wyraz wdzięczności za te dobrodziejstwa, o czym tak powiedział: „Dziękuję Jehowie, że pozwala mi pozostawać wśród swego ludu”. Czy i tobie nie wyszłoby na dobre przeprowadzanie podobnych sprawdzianów, aby się upewniać, czy rzeczywiście ‛trwasz w wierze’?

ZNACZENIE MODLITWY

15, 16. Dlaczego niezłomna wiara tak bardzo zależy od modlitwy?

¹⁵ Powyższy przykład uwydatnia dwie sprawy odgrywające ważną rolę w podtrzymywaniu silnej wiary: modlitwę oraz zebrania chrześcijańskie. Ludzie słabej wiary zwykle rzadko się modlą. Pewien chrześcijański ojciec nigdy nie zapomina o tym, że Daniel modlił się kilka razy dziennie, i to nawet po wydaniu ustawy zakazującej modlitw (Dan. 6:7-11, Nowy Przekład). Ojciec ów parę razy na dzień prosi Jehowę o mądrość i kierownictwo.

¹⁶ Czy nie ociągasz się z modlitwą? W jednym z psalmów czytamy: „Jehowa jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają, wszystkim, którzy Go wzywają prawdziwie”. Jezus zapytał: „Jeśli tedy wy, będąc złymi, potraficie dawać dobre dary dzieciom swoim, o ileż więcej Ojciec wasz, który jest w niebie, da dobre rzeczy tym, którzy go proszą” (Ps. 145:18; Mat. 7:11, NP). Jehowa istotnie udziela „dobrych rzeczy” ludziom pokornym, którzy z wiarą Go o nie proszą.

ROLA ZEBRAŃ

17. Jakie przykłady biblijne wskazują na potrzebę spotykania się ze współwyznawcami?

¹⁷ Oprócz modlitwy niezbędnym czynnikiem podtrzymującym wiarę jest także regularne spotykanie się ze współwyznawcami. W Izraelu każdy mężczyzna miał się trzy razy do roku „stawić przed obliczem Pana, Jahwe”, w Jeruzalem. Wielu mężczyzn, zdając sobie sprawę z wielkiej wartości duchowej takich zgromadzeń, zabierało ze sobą całą rodzinę (Wyjścia 23:14-17, Bp; Łuk. 2:41-45). Paweł nie mógł się doczekać dodającego otuchy pokrzepienia ze strony zboru w Rzymie. Pragnął się znaleźć wśród tamtejszych współwyznawców, aby u nich „odbyła się wzajemna wymiana zachęty” i nastąpiło obopólne zbudowanie w wierze (Rzym. 1:11, 12).

18. Jak osoby silne w wierze traktują zebrania chrześcijańskie?

¹⁸ Ludzie, których wiara jest silna, korzystają ze wszystkich zebrań chrześcijańskich. Nie wychodzą po godzinie ani nie przychodzą tylko na drugą część zebrania. Cenią sobie wartość takich spotkań, wiedząc, że dają im sposobność uczenia się, czerpania zachęt i korzystania z błogosławieństw. Można też na nich otrzymać pomoc od miłujących braci i jeden drugiego może „pobudzać do — miłości i właściwych uczynków” (Hebr. 10:24, 25). Jakże doznalibyśmy takiej zachęty, gdybyśmy nie przebywali w towarzystwie ludzi, którzy potrafią jej udzielić?

NASZA WIARA A ŚWIADCZENIE

19. W jaki sposób chrześcijańska działalność świadczenia umacnia wiarę?

¹⁹ Chrześcijańska działalność kaznodziejska również zalicza się do czynników budujących wiarę. Jakub napisał: „Pokaż mi swoją wiarę w oderwaniu od uczynków, a ja ci pokażę wiarę na podstawie uczynków. Istotnie, jak martwe jest ciało bez ducha, tak też wiara bez uczynków jest martwa” (Jak. 2:18, 26). Wśród uczynków chrześcijańskich najważniejsze miejsce zajmuje nauczanie innych i każdy Świadek Jehowy powie ci: „Dawanie świadectwa wyraźnie umacnia wiarę!” Wychodzi na dobre nie tylko temu, kto się uczy, lecz także nauczycielowi. Działalność ta buduje i ugruntowuje w wierze. Dając komuś świadectwo, siłą rzeczy bronisz swojej wiary. Ćwiczysz przy tym bystrość myślenia. A ponadto świadczenie o Królestwie niesie ze sobą błogosławieństwa Boże, między innymi kierownictwo Jego ducha (Marka 13:11; Rzym. 10:14, 15).

ZAUFANIE DO „NIEWOLNIKA”

20, 21. (a) O czym trzeba pamiętać w związku z „niewolnikiem wiernym i rozumnym”? (b) Jak to wyraził pewien chrześcijanin?

²⁰ Ważną sprawą jest też pamiętanie o tym, kto nam pomógł stawiać pierwsze kroki w poznawaniu prawdy. Kto wzbudził w nas wiarę w Biblię i jej obietnice? Jak zrozumieliśmy, czym w dobie dzisiejszej jest dla nas Biblia? Jezus nadmienił, że po powrocie znajdzie „niewolnika wiernego i rozumnego” zajętego zaopatrywaniem w pokarm duchowy i że „niewolnik”, którego zastanie przy tej pracy, będzie ustanowiony nad całą majętnością swego pana (Mat. 24:45-47).

²¹ Pewien żonaty chrześcijanin powiedział: „Widzialna organizacja Jehowy jest źródłem informacji zasługującym na ogromne zaufanie. Jeszcze nigdy nie zawiodłem się na niej. Wszystko, co podaje, jest oparte na Słowie Bożym i stanowi coś najlepszego dla mnie, dla mojej rodziny i dla każdego, kogo znam. Mogę powiedzieć tylko tyle, że to ogromnie umacnia wiarę”.

22. Jakie pytania pomogą ci sprawdzić, czy dostatecznie dbasz o swoją wiarę?

²² Czy studiowałeś Słowo Jehowy, przyjąłeś je i w nie uwierzyłeś? Czy oddałeś swe życie Bogu i usymbolizowałeś to chrztem w wodzie? Czy teraz żyjesz zgodnie ze swoim oddaniem? Czy prosisz Boga o kierownictwo, wiedzę i wiarę? Czy w dalszym ciągu regularnie i pilnie przykładasz się do studium osobistego? Czy zawsze bywasz na chrześcijańskich zebraniach? Czy aktywnie i gorliwie uczestniczysz w świętej służbie Bożej? Czy ciągle ulepszasz swój udział w pozyskiwaniu uczniów, czy raczej pozwalasz sobie na zakrzepnięcie w rutynie? (Mat. 28:19, 20).

23. Jak się zapatrywać na trudności, przeszkody i próby?

²³ Oczywiście każdy ma własne kłopoty oraz takie czy inne niedociągnięcia. Ale kiedy spadają na nas próby i napotykamy trudności, nie możemy być niezdecydowani, chwiejni ani się wahać, stając niejako na rozdrożu. Pragniemy raczej postępować prostolinijnie i być pewni prawdy. Jakub napisał: „Uważajcie to za samą radość, bracia moi, gdy się spotykacie z różnymi próbami, bo przecież wiecie, że sprawdzona wartość waszej wiary daje wytrwałość”. Paweł radził: „Czuwajcie, stójcie mocno w wierze, działajcie po męsku, rośnijcie w siłę” (Jak. 1:2, 3; 1 Kor. 16:13). Chcąc jako świadkowie na rzecz Jehowy pozostać naprawdę silnymi w wierze, musimy podnosić jakość naszej wiary, która jest owocem świętego ducha Bożego (Gal. 5:22, 23).

24. Dlaczego zachowanie niezłomnej wiary jest takie ważne?

²⁴ Dlaczego trzeba o to dbać? Ponieważ wiara jest tarczą ochronną przed Szatanem, który „krąży jak ryczący lew, szukając, kogo by pożreć”. Czytamy przecież: „A nade wszystko weźmijcie wielką tarczę wiary; zdołacie nią unieszkodliwić wszystkie ogniste pociski tego, który jest zły” (1 Piotra 5:8-10; Efez. 6:16). Jeżeli zachowujesz niezłomną wiarę, zechcesz czynić wszystko zgodnie z wolą Bożą. Serce twoje będzie prawe. Uczynki twe będą zharmonizowane z Jego wskazówkami i będziesz kroczył naprzód, stale czyniąc postępy na wąskiej drodze, która prowadzi do życia (Mat. 7:14).

Mała powtórka:

● Dlaczego niektórych nachodzą wątpliwości i jaka jest na to rada?

● Czego się dowiedziałeś o wiedzy i pokorze?

● Jak możesz umacniać swą wiarę?

● Dlaczego to takie ważne, żeby mieć niezłomną wiarę?

[Ilustracja na stronie 7]

Literatura Towarzystwa Strażnica jest wielką pomocą w rozpatrywaniu pytań i zagadnień biblijnych