Wiara zapewniająca ocalenie

„Szukajcie Jahwe, wszyscy pokorni ziemi, którzy pełnicie Jego nakaz; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, może się ukryjecie w dzień gniewu Jahwe”. — Sof. 2:3.

1-3. (a) Na jakiej podstawie niektórzy ludzie przeżyją nadciągający czas udręki na całym świecie? (b) Wymień kilka przykładów biblijnych, które to potwierdzają.

POMIMO ogromnego zasięgu nadciągającej katastrofy, czyli ucisku, Biblia daje nam zapewnienie, że niektórzy pozostaną przy życiu. Na jakiej podstawie ocaleją? Na podstawie wiary w Boga, jak to wielokrotnie zostało zobrazowane podczas kataklizmów, które Jehowa Bóg sprowadzał na ludzi w przeszłości. Kto okazywał wiarę, a więc nie tylko uznawał istnienie Boga, ale polegał na Jego obietnicach i postępował zgodnie ze swymi przekonaniami, ten uchodził z życiem. Najdawniejszym tego przykładem jest ocalenie Noego i jego rodziny. Uratowali się dzięki wierze (Hebr. 11:7). Godne uwagi jest też wybawienie Lota z dwoma córkami, gdy ginęła Sodoma i Gomora. Niepokój o obu przyszłych zięciów skłonił go do dania im ostrzeżenia. Nie przestawał nalegać: „‛Chodźcie, wyjdźcie z tego miasta, bo Jahwe ma je zniszczyć!’ Ci jednak myśleli, że on żartuje”. Zbyt późno się przekonali, że Lot nie żartował. — Rodz. 19:14.

² W IX wieku przed naszą erą Jehowa Bóg polecił Jonaszowi ostrzec mieszkańców Niniwy, stolicy Asyrii. Z powodu panującej wśród nich wielkiej niegodziwości Jehowa skazał ich był na zagładę. Oni jednak usłuchali ostrzeżenia: „Uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu”. Z jakim skutkiem? „Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej” (Jon. 3:5, 10). Przejęte skruchą pokolenie Niniwitów przeżyło kryzys.

³ Kilka stuleci później prorok Jeremiasz i etiopski niewolnik Ebedmelek, który się przyczynił do uratowania Jeremiaszowi życia, dzięki wierze przeżyli zagładę Jeruzalem (Jer. 39:16-18). Historia donosi, jak pierwsi chrześcijanie uszli cało podczas drugiego zburzenia Jeruzalem, ponieważ uwierzyli ostrzegawczym słowom Jezusa i uciekli z miasta, gdy je zobaczyli otoczone przez wojska. — Łuk. 21:20, 21.

4. Jakie prorocze polecenia stanowią dla nas dalsze zapewnienie o tym, że niektórzy ocaleją?

⁴ Istnienie szansy ocalenia za naszych czasów potwierdzają słowa, które Jehowa Bóg polecił zapisać prorokowi Sofoniaszowi: „Szukajcie Jahwe, wszyscy pokorni ziemi (...); szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, może się ukryjecie w dzień gniewu Jahwe” (Sof. 2:3). A to, co Jehowa wypowiedział do mieszkańców Judy według Księgi Izajasza 26:20, 21, powie też do wszystkich swoich wiernych sług, mianowicie: „Idź, mój ludu, wejdź do swoich komnat i zamknij drzwi za sobą! Skryj się na małą chwilę, aż gniew przeminie. Bo oto Jahwe wychodzi ze swojego miejsca, by karać niegodziwość mieszkańców ziemi”.

NIEZBĘDNY JEST WŁAŚCIWY STAN SERCA

5-7. Dlaczego mamy prawo twierdzić, że warunkami nabycia prawdziwej wiary są: (a) uczciwość? (b) pokora? (c) głód duchowy?

⁵ Tak samo jak do zaszczepienia wiary konieczna jest znajomość prawdy, tak do zdobycia tej wiedzy niezbędny jest właściwy stan serca (Rzym. 10:13-15). Toteż słusznie się mówi, że człowiek, który chce wypielęgnować niezłomną wiarę w Boga i zaufanie do Niego, musi być szczery, pokorny i spragniony prawdy. Przywódcy religijni za czasów Jezusa po prostu nie mogli w niego uwierzyć, ponieważ nie byli szczerzy, tylko obłudni (Mat. 23:13-33; Jana 8:46). Natomiast skromni, prości ludzie słuchali go chętnie. — Marka 12:37.

⁶ Po ludziach wyniosłych też trudno się spodziewać, że uwierzą i zaufają temu, co mówi Bóg. Dlaczego? Ponieważ do tego jest potrzebna pokora, gotowość uczenia się, a pyszni bynajmniej nie są chętni do nauki. Poza tym czytamy, że wiara jest darem Bożym. Bóg sprzeciwia się pyszałkom, więc wprost niepodobna, żeby im udzielił tego daru. — Ps. 25:9; Efez. 2:8; Jak. 4:6.

⁷ Ponadto do wstępnych warunków uzyskania wiedzy o zamierzeniach Bożych należy głód duchowy. Człowiek zarozumiały, zadowolony z siebie, nie przejmujący się własnymi grzechami i obojętny na stosunki panujące w świecie, nie odczuwa duchowego głodu. Niedosyt wewnętrzny sprzyja zdaniu sobie sprawy ze swych braków pod względem duchowym. Dlatego Jezus w Kazaniu na Górze słusznie nadmienił: „Szczęśliwi ci, którzy są świadomi swych potrzeb duchowych (...). Szczęśliwi, którzy łakną i pragną sprawiedliwości” (Mat. 5:3, 6, NW). Jezus wystosował też następujące zaproszenie: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie” (Mat. 11:28-30, NP). Setki lat wcześniej Jehowa kazał swojemu prorokowi Izajaszowi wyrazić podobne myśli: „O, wszyscy spragnieni, (...) przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! (...) Nakłońcie wasze ucho (...), posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie”. — Izaj. 55:1-3.

NABYWANIE SILNEJ WIARY

8. Dlaczego niejeden człowiek nie potrafi uwierzyć Jehowie Bogu ani Jego Słowu?

⁸ Z poprzednich rozważań jasno wynika, że prawda Słowa Bożego jedynie wtedy porusza czułą strunę w człowieku, gdy stan jego serca jest właściwy. Trzeba po prostu „chcieć uwierzyć” w to, co prawdziwe. Nie da się przekonać nikogo, kto zuchwale i obłudnie kwestionuje dowody, na jakich się opiera wiara, i w następstwie tego ustawicznie wątpi, gdyż taki najwyraźniej nie chce wierzyć. Odczuwa on jak gdyby stałą potrzebę krytykowania i wysuwania wątpliwości.

9. Jakie wersety Pisma Świętego wskazują na istnienie różnych stopni wiary?

⁹ Oczywiście istnieją różne stopnie wiary. Biblia na przykład wspomina o czymś takim, jak ‛osłabiona wiara’, a Jezus upominał swych uczniów za to, że byli ludźmi „małej wiary” (Rzym. 4:19, Poz; Mat. 8:26). Z drugiej strony Słowo Boże mówi też o „stałości wiary”, o „wielkiej wierze” i o wierze tak niezwykłej, że o niej „mówi się po całym świecie”. — Kol. 2:5; Mat. 8:10; Rzym. 1:8.

10, 11. (a) O co musi się pilnie starać każdy, kto chce być silny w wierze? (b) Jakiej biblijnej rady trzeba w tym celu przestrzegać?

¹⁰ Nie może być wiary bez wiedzy. Chcąc więc być silnym w wierze, trzeba pilnie czerpać wiedzę. Innymi słowy należy się stosować do natchnionej rady: „Porzućcie ukształtowanie według tego systemu rzeczy, natomiast przemieńcie się przez przeobrażenie umysłu, abyście się przekonali, co jest dobrą i przyjemną, i doskonałą wolą Boga”. Tylko przez karmienie się Słowem Bożym możesz przekształcić swój umysł, tym bardziej, że Jezus powiedział: „Człowiek ma żyć nie samym tylko chlebem, lecz każdą wypowiedzią pochodzącą z ust Jehowy”. — Rzym. 12:2; Mat. 4:4, NW.

¹¹ W dobie obecnej, gdy wszyscy są tak bardzo zajęci, trzeba naprawdę dokładać starań, żeby znaleźć czas na zatroszczenie się o swe potrzeby duchowe przez rozważanie Słowa Bożego. Rada udzielona chrześcijanom w I wieku ze względu na pogańskie środowisko ma dzisiaj nie mniej trafne zastosowanie z powodu rozpowszechnionego materializmu i dążności do używania życia. „Baczcie więc pilnie, jak postępujecie: nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe. Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana”. Niewątpliwie wymaga to studiowania Słowa Bożego, gdyż tylko ono może nam wskazać, co jest wolą Bożą. — Efez. 5:15-17.

12. Co to znaczy ‛wyzyskiwać chwilę sposobną’?

¹² Co dla nas obecnie oznacza ‛wyzyskiwać chwilę sposobną’? Równa się to zaprzestaniu trwonienia czasu na bezużyteczne zabiegi i wykupywaniu go dla rozsądnych celów. Ściślej mówiąc, może to wymagać systematycznego uszczuplania czasu przeznaczanego na sprawy, które nie są niezbędne, chociażby były interesujące, sprawiały nam uciechę, a nawet były pouczające. Może nam wypadnie poświęcać mniej czasu na oglądanie programów telewizyjnych, na czytanie gazet lub innych świeckich czasopism. Może trzeba będzie bardziej umiarkowanie oddawać się czasochłonnemu hobby. Uda się to, jeśli damy pierwszeństwo sprawom biblijnym. Troszczmy się przede wszystkim o nie, a dopiero potem spędzajmy pozostały czas na mniej ważnych czynnościach. W przeciwnym razie te drugorzędne zainteresowania mogłyby nas tak pochłonąć, że wyparłyby sprawy duchowe mogące nas ugruntować w wierze. Z tego właśnie powodu Jezus radził: „Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość”. — Mat. 6:33.

13-15. (a) Dlaczego niezbędnym warunkiem silnej wiary jest dokładna wiedza? (b) Czego nam potrzeba do zdobycia dokładnej wiedzy i gdzie to można znaleźć? (c) Co jeszcze odgrywa wielką rolę przy umacnianiu wiary?

¹³ Samo czytanie Biblii nie umocni cię jednak w wierze. Musisz rozumieć i doceniać wartość tego, co czytasz. Potrzebujesz dokładnej wiedzy. W czasach apostolskich wielu Żydów było w pewnym stopniu zapoznanych z Pismami Hebrajskimi, ponieważ jednak brakowało im dokładnej wiedzy, więc gorliwość ich była daremna (Rzym. 10:1-4). Do zdobycia dokładnej wiedzy, a z nią zrozumienia, potrzeba pomocy. Na przykład Jezus po zmartwychwstaniu dodał otuchy swym pogrążonym w smutku uczniom przez wykazanie im, jak Słowo Boże z góry zapowiedziało konieczność jego cierpień i śmierci (Łuk. 24:15-47). Podobnie ewangelista Filip musiał udzielić wyjaśnień dworzaninowi etiopskiemu, który czytając 53. rozdział proroctwa Izajasza nie rozumiał, o co w nim chodzi. — Dzieje 8:27-39.

¹⁴ Z tego samego powodu chrześcijanom udzielono napomnienia: „Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków. Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak się to stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się dzień”. Na przeznaczonych do studiowania Biblii zebraniach chrześcijańskich Świadków Jehowy pomocą mogą się dla ciebie okazać ci, którzy usługują w charakterze ‛ewangelistów, pasterzy, nauczycieli, nadzorców, starszych’ i którzy pomaganie drugim w zdobywaniu dokładnej wiedzy o prawdzie Bożej uważają za zaszczyt. — Hebr. 10:24, 25; Efez. 4:11-13; 1 Tym. 3:1-7, NW; 1 Piotra 5:1-3.

¹⁵ Nie wolno też przeoczać roli modlitwy w umacnianiu wiary, Jezus kazał uczniom modlić się o świętego ducha Bożego, a wiara jest jednym z owoców tego ducha (Łuk. 11:13; Gal. 5:22, 23). Dał nam też zapewnienie, że jeśli będziemy wytrwale się modlić i prosić z wiarą, to Bóg nas wysłucha (Mat. 7:7; 17:20). Nigdy jednak nie zapominajmy, iż to, co do nas należy, sami musimy wykonać. Musimy pracować nad tym, o co się modlimy. Tak jak rolnik musi orać, siać i pielęgnować zasiew, licząc zarazem na to, że Bóg ześle światło słoneczne i deszcz, tak i my musimy zdobywać silną wiarę. Bóg spełni swoje, jeśli my wykonamy swoje. — Mat. 5:45.

„WALCZ WE WŁAŚCIWYM BOJU WIARY”

16. Jaka istnieje zależność między wiarą a czynami?

¹⁶ Przejawianie wiary, która zapewnia ocalenie, bynajmniej nie równa się pójściu po linii najmniejszego oporu. Nikomu nie przychodzi to łatwo, ale nie jest też nazbyt trudne. Wiara ujawnia się w czynach, natomiast wiara bez uczynków jest jak trup, jak pozbawione życia zwłoki. Wiara nie poparta czynami jest daremna; nie zapewnia ocalenia (Jak. 2:14-26). Jeżeli chcesz się uratować, musisz walczyć; apostoł Paweł tak wpajał to swemu przyjacielowi Tymoteuszowi: „Walcz we właściwym boju wiary, chwyć się mocno życia wiecznego”. — 1 Tym. 6:12, NW.

17-19. (a) Jakie unaocznienia zawarte w Biblii podkreślają wartość wiary? (b) Przed czym chroni wiara? (c) Co jeszcze wchodzi w zakres właściwego boju wiary?

¹⁷ Jeżeli będziesz walczył we właściwym boju wiary, nie ‛zdasz się na igraszkę fal’ i nie ‛poddasz prądom nauki prowadzącej przez oszustwa na manowce’. Zamiast tego będziesz ‛osłonięty tarczą wiary’, która cię będzie ‛chronić przed wszystkimi ognistymi pociskami przeciwnika’ (Efez. 4:14; 6:16, Poz). Wiara spełni też rolę pancerza broniącego twego serca przed zarażeniem całym tym jaskrawym samolubstwem, które jest rozpowszechnione w dzisiejszym świecie (1 Tes. 5:8; 1 Jana 2:16). Dzięki tej ochronie będziesz w stanie ‛za pełną radość poczytać sobie różne doświadczenia, jakie na ciebie spadną, wiedząc, że to, co wystawia twą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość’. Jeremiasz mocą takiej wiary zdołał przez ponad czterdzieści lat odważnie występować ze świadectwem wobec buntowniczego ludu. — Jak. 1:2, 3.

¹⁸ Tak samo jak za czasów Jezusa, również dziś świat ostro występuje przeciw prawdziwym chrześcijanom, którzy stosują się w życiu do sprawiedliwych zasad. Nic nie straciły na aktualności słowa Jezusa o tym, że jego naśladowcy nie stanowią żadnej cząstki tego świata i że świat ich nienawidzi. Jezus rzekł: „Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat”. Jak tego dokonał? Swą wiarą, gdyż czytamy: „Tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara” (Jana 16:33; 1 Jana 5:4). Taka wiara powstrzyma cię przed odstępstwem od nauk Biblii, uodporni cię na powaby fałszywej wiedzy i mądrości świata. Ustrzeże cię też przed popadnięciem w materialistyczne usposobienie tego świata, przed panującą w nim miłością pieniędzy (1 Tym. 6:10, 20, 21). Umożliwi ci zastosowanie się do nakazu Bożego, by zerwać wszelkie powiązania z „Babilonem Wielkim”, ogólnoświatowym imperium religii fałszywej: „Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające”. — [Apok.] Obj. 18:4, NP.

¹⁹ Ponadto udział we właściwym boju wiary obejmuje opowiadanie innym tego, czego się dowiedziałeś o podstawach wiary i o nadziei na ocalenie. Bardzo trafnie wyraził to apostoł Paweł: „Mamy tego samego ducha wiary, o którym Pismo powiada: ‛Wierzę i dlatego mówię’. My także wierzymy i dlatego mówimy”. — 2 Kor. 4:13, Kow.

OCALENIE — DO JAKIEGO ŻYCIA?

20. (a) Usłuchanie jakiego proroczego wezwania okaże się pomocą ku ocaleniu? (b) Dlaczego Sofoniasz pisał w trybie warunkowym o szansach ocalenia? Jak się to odnosi do nas?

²⁰ Jeżeli będziesz umacniał się w wierze i ‛walczył we właściwym boju wiary’, zdołasz się zastosować do rady, która w czasach obecnych jest jeszcze ważniejsza niż kiedykolwiek przedtem: „Szukajcie Jahwe, wszyscy pokorni ziemi (...), szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, może się ukryjecie w dzień gniewu Jahwe”. Dlaczego powiedziano: „Może się ukryjecie w dzień gniewu Jahwe”? Przyczyna leży w tym, że pierwotnie słowa te były skierowane do narodu izraelskiego przed jego klęską w roku 607 p.n.e. i miłosierdzie Boże nawet względem tych, którzy by się do nich zastosowali, stało pod znakiem zapytania. Przypominają nam więc, że nie można nadużywać miłosierdzia Bożego. — Sof. 2:3.

21. Czego mogą oczekiwać ci, którzy wyjdą cało z ogólnoświatowej udręki?

²¹ Czego możesz oczekiwać po przeżyciu końca tego starego systemu rzeczy? Nowego porządku, zapewniającego pokój, sprawiedliwość i dostatek; ujrzenia ziemi przekształconej w raj zgodnie z pierwotnym zamierzeniem Jehowy dotyczącym ziemi i człowieka (Rodz. 1:28; 2:16). Wtedy Bóg ‛otrze z oczu ludzkich wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły’ (Apok. 21:4). Spełnią się tam też słowa z proroctwa Izajasza 25:6, 8: „Jahwe Zastępów wyprawi na Górze tej wszystkim narodom ucztę z tłustych posiłków, ucztę z win najprzedniejszych, z potraw tłustych, soczystych, z win wyborowych. (...) Unicestwi On śmierć na wieki! I otrze Pan, Jahwe, łzę z każdego oblicza i zdejmie hańbę ludu swojego z całej ziemi. — Tak rzekł Jahwe” (Poz). Co za wspaniałe widoki dla wszystkich, którzy dzięki swej wierze przetrwają „wielki ucisk”!

[Ilustracja na stronie 12]

Jeżeli w dobie obecnej chcemy mieć silną wiarę, to musimy znajdywać czas na studiowanie Słowa Bożego, nawet kosztem zajęć mniej ważnych, chociaż przyjemnych

[Ilustracja na stronie 13]

Chcąc się umacniać w wierze, musimy także spotykać się systematycznie ze współchrześcijanami