słowa lub szczególnie ważne myśli, jeśli książka względnie czasopismo stanowi naszą własność. Ale rób to oszczędnie. Podkreślanie powinno ci jedynie pomóc przypomnieć sobie te myśli, gdy ponownie przeglądasz ten materiał lub gdy on jest omawiany na studium grupowym. Nigdy nie podkreślaj czegoś w książce, która do ciebie nie należy. Inni, którzy będą po tobie tę książkę czytali, mogliby się z tego powodu gorszyć. Po przeczytaniu całego rozdziału powinieneś go sobie jeszcze raz krótko przemyśleć. Zapamiętaj dobrze główne myśli. Zastanów się, co mógłbyś komuś opowiedzieć z tego, co czytałeś?

25. Jak można się o to postarać, aby w czasie czytania zachować aktywność umysłową?

²⁵ Jeżeli podczas czytania zachowasz aktywność umysłową, to nie zdarzy się, żebyś po przeczytaniu jednej strony lub dwóch nie wiedział co czytałeś. Aktywność umysłowa, to rzecz nader ważna do uzyskania dobrych wyników. Wyobrażaj sobie opisywane wydarzenia. Zwracaj uwagę na podstawowe prawdy biblijne i spełnianie się proroctw. Porównuj to, co powiedziano ze swoim postępowaniem, aby odnieść z tego korzyść. Szukaj nowych myśli jak również uzasadnień danych wyjaśnień. Rozmyślaj nad materiałem. Zastanów się, co mógłbyś zastosować w służbie polowej jako kaznodzieja Słowa Bożego. To wszystko przyczynia się do owocnego studium.

26. Dlaczego opłaca się uczyć lepszego studiowania?

²⁶ Gdy się nauczysz lepiej studiować, wówczas zrobisz postępy pod niejednym względem. Im więcej się nauczysz, tym lepiej potrafisz uzasadnić swą nadzieję wobec innych, tym lepiej potrafisz coś osądzić, gdy masz powziąć decyzję i tym skuteczniejsze będzie twoje przekonanie, że postępujesz właściwie. Dzięki temu powiększysz i wzmocnisz swą tarczę wiary, która cię chroni przed złymi wpływami światowego sceptycyzmu i ateistycznej propagandy. W teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej potrafisz wygłaszać lepsze przemówienia ćwiczebne, a na grupowym studium Biblii będziesz dawać budujące komentarze. W służbie od drzwi do drzwi będziesz umiał mówić z większym przekonaniem i będziesz mógł przeprowadzać u osób zainteresowanych lepsze odwiedziny ponowne, jak również bardziej pouczające domowe studia biblijne. Nie pozostaniesz duchowym niemowlęciem, lecz będziesz wzrastać do dojrzałości duchowej. Tak więc, jeśli nauczysz się lepiej studiować, to będziesz pewniej kroczyć na drodze życia.

27. Czym powinny być dla nas skarby Słowa Bożego?

²⁷ Uznawaj Słowo Boże za skarbnicę bogactw duchowych, które możesz posiąść, gdy będziesz ich gorliwie szukać. Te bogactwa przyniosą ci takie korzyści, jakich nie mógłbyś nigdy kupić za srebro i złoto. Szanuj je, jak długo żyjesz. Ciesz się, gdy możesz o nich rozmyślać i rozmawiać na ten temat z innymi. Niech twoje zainteresowania skupiają się wokół nich. Okaż, że je doceniasz i udowodnij, że chciałbyś owocniej z nich korzystać w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej, ucząc się lepiej studiować.

Miejsce Boga w twoim życiu

WIELE osób modli się, kiedy przeżywają głęboką boleść wewnętrzną lub cierpią fizycznie, jednak są skłonni zapominać o Bogu, kiedy są szczęśliwi i mają dobre samopoczucie. Tylko wówczas, gdy czegoś potrzebują, dają Bogu miejsce w swoim życiu. Inni znowu mają w życiu ustalone miejsce dla Boga, mianowicie myślą o Nim, kiedy się zbierają w miejscach kultu. Ograniczenie wielbienia do takich rzadkich rozważań z pewnością nie daje się pogodzić z rozsądną radą zawartą w Słowie Bożym, w Biblii. Jezus Chrystus określił miejsce, które Bóg powinien zajmować w twoim życiu, mówiąc: „Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej myśli twojej.” (Mat. 22:37) Osobę miłowaną darzy się jak największą uwagą. A więc żywiąc pełną miłość do Boga i wyrażając tę miłość w czynach, będziesz w stanie dać Bogu pierwsze miejsce w swoim życiu.

Piętnaście stuleci przedtem, zanim Syn Boży wypowiedział powyższe przykazanie, te same wskazówki przekazał narodowi izraelskiemu sługa Boży Mojżesz. Aby być pewnym, że dzieci tych Izraelitów po osiągnięciu wieku dojrzałego dadzą Bogu pierwsze miejsce w swym życiu, ojcowie mieli dzieciom wpajać w umysły prawo Boże, „siedząc w domu (...) i będąc w drodze, i kładąc się i wstawając”. Chrześcijański apostoł Paweł podał radę, że „cokolwiek przedtem napisano, ku naszej nauce napisano”, a więc dla pouczenia prawdziwych chrześcijan. Chcąc oddać Bogu pierwsze miejsce w swoim życiu, pójdziesz za pięknym przykładem tych Izraelitów, którzy usłuchali powyższego prawa. Postarasz się odłożyć czas na studiowanie sprawiedliwych wymagań Bożych, aby się utrwaliły w twoim umyśle i były w pogotowiu, kierując cię ku utrzymaniu Boga na pierwszym miejscu w życiu. — 5 Mojż. 6:7; Rzym. 15:4.

Biblia zawiera przykłady ludzi, którzy dali Bogu pierwsze miejsce w swoim życiu. Kiedy Mojżesz stanął w obliczu wyboru, czy pozostać uznawanym za „syna córki faraonowej”, czy „wespół z ludem Bożym znosić niedolę”, musiał się na coś zdecydować. Co byś ty wybrał? Czy dałbyś pierwszeństwo Bogu przed bogactwem i światową sławą? Mojżesz przejawił prawdziwą mądrość, gdyż zniewagi Chrystusowe „wydały mu się większym bogactwem niż skarby Egiptu, bo oczy swe skierował na nagrodę”. A jaka to miała być nagroda? Nie polegała tylko na wzmiance w Biblii wśród tych, którzy stanowią obłok świadków, wspaniałych przykładów dla dzisiejszych chrześcijan, ale również na uznaniu za jednego z tych, „którzy dobrze czynili”, a o których Jezus powiedział, że zmartwychwstaną do życia. — Hebr. 11:24-27; 12:1; Jana 5:28, 29, Kow.

Wierny Daniel również należał do tych, którzy ustępowali Bogu pierwsze miejsce w swoim życiu. Nie jeden raz w tygodniu, ale trzykrotnie na dzień modlił się do Boga. Nawet gdy rząd medoperski przejściowo zabronił takich praktyk religijnych, on nie przesunął Boga na drugie miejsce, by się przypodobać ludziom. Czy jesteś w swym wielbieniu tak wytrwały, jak Daniel? — Dan. 6:4-11.

Które miejsce dajesz Bogu w swym życiu? Czy biblijne zasady i nakazy kierują tobą tak, że wszystko, co czynisz, podoba się Bogu? Czy można powiedzieć, że Bóg ma w twoim życiu pierwszeństwo?

Przy podejmowaniu decyzji w sprawach życiowych chrześcijanie, którzy stawiają Boga na pierwszym miejscu w życiu, zastanawiają się najpierw, jak te decyzje będą wpływały na ich wielbienie Boga. Na przykład kiedy rozpatrują, w jakiej świeckiej pracy się zatrudnić, bogobojni chrześcijanie w pierwszej kolejności nie biorą pod uwagę wielkości pensji ani możliwości awansu; raczej rozważają skrupulatnie, co za sobą pociągnie podjęcie takiej pracy. Jeśliby w grę wchodziła nieuczciwość albo wątpliwe interesy, to chrześcijanie nie zgodzą się na przyjęcie takiej pracy, świadomi, że zaangażowanie w niej nie podobałoby się Bogu i byłoby pogwałceniem ich sumienia, które sami wyszkolili, aby ich prowadziło w harmonii z zasadami Bożymi wyłuszczonymi w Biblii.