postrzegawcze, swoją orientację. Uzyskujemy pełny pożytek ze studium osobistego. Zważmy, jak do tego dochodzi.

²⁴ Jednym z przykładów jest korzystanie z osiągniętej wiedzy w służbie polowej. Zanim będziemy mogli przystąpić do głoszenia, musimy się do tego przygotować. Na zebraniach służby i w domu sporządzamy sobie szkice kazań biblijnych, które zamierzamy przedstawić u drzwi lub z okazji odwiedzin ponownych. Potem idziemy do domów ludzi i wygłaszamy te kazania. Ludzie zadają nam pytania, a my szukamy odpowiedzi dla nich w Biblii i w ten sposób rozszerzamy też własną wiedzę. Powtarzamy, co wiemy o zasadach Jehowy, i jeszcze mocniej wpajamy je w swoje umysły. Nasz umysł wyrabia sobie bystrzejszą zdolność postrzegania, gdy studiujemy codziennie Biblię i prowadzimy studia biblijne w cudzych mieszkaniach. Owocność w służbie kaznodziejskiej, wynikająca z posługiwania się już zdobytą wiedzą, przyczynia się więc do stałego dalszego wzrastania w dokładnej wiedzy. Jesteśmy wtedy duchowo żywi.

25. Co wynika z tego, jeśli ktoś nie używa swej wiedzy w służbie Bożej?

²⁵ W przeciwieństwie do tego ludzie nie udzielający się czynnie w służbie Bożej nie wzrastają w dokładnej wiedzy. Nawet jeśli ktoś siedzi w domu i czyta całymi godzinami, nie zdobędzie takiej orientacji, jaką zdobyłby przez stosowanie swej wiedzy. Nie wydaje on owocu w służbie Bożej. Jezus powiedział, że ci, którzy nie wydają owocu, zostają odsunięci. (Jana 15:2) Ludzie, którzy nie posługują się swą wiedzą, okazują tym, że nie mają rozeznania ani klucza do niego, to jest ducha Bożego. Jezus wykazał w Łukasza 19:26, że jeśli ktoś nie używa tego, co mu dano, zostanie to jemu odebrane. Jedyny sposób na wzrastanie w dokładnej wiedzy, na osiągnięcie duchowego rozeznania i mądrości, polega na stałym wydawaniu owocu w służbie Jehowy.

Pomnożona wiedza przynosi trwałe błogosławieństwa

1. Dlaczego tak ważne jest gromadzenie teraz dokładnej wiedzy?

OD ROKU 1914 Jehowa w miłosierdziu swoim dba o to, by ludzie na ziemi mieli otwartą drogę do nabycia wiedzy o Nim i mogli być wybawieni. Skrócił dni utrapień, jakie spadły na Szatana, i dopuścił czas, w którym można obficie rozdawać pokarm duchowy. Potem jednak nadejdzie czas trudny, gdy ta droga będzie zamknięta. (Mat. 24:20-22) Wiedząc o tym rozumiemy, jak ważny jest obecny czas dla wszystkich, aby nabierali coraz dokładniejszej wiedzy i uciekali od przesądów tego pogrążonego w ciemności świata. Jest to czas, kiedy trzeba pracować nad nagromadzeniem wiedzy podobnie jak mrówki, które pracowicie gromadzą pokarm latem, gdy jest go pod dostatkiem. Głupcy, którzy nie osiągają teraz dokładnej wiedzy, są odpowiednikami przysłowiowego konika polnego, który w porze obfitości wiódł beztroskie życie i nie martwił się o przyszłość. Nagle nadchodzi zima i na nieprzygotowanego spada nieszczęście. „Idź do mrówki, o leniwcze, a przypatruj się drogom jej i ucz się mądrości! (...) gotuje w lecie pokarm dla siebie i gromadzi we żniwa, co by jadła. A dokądże, leniwcze, spać będziesz?” — Przyp. 6:6-9, Wu.

2. (a) Dlaczego człowiek mądry nigdy nie przestaje się uczyć? (b) Jak prawdziwy chrześcijanin posługuje się pomnożoną wiedzą, aby pomóc drugim?

² Nawet gdy ktoś posiada pewną znajomość Biblii i bierze udział w służbie kaznodziejskiej, jest on mądry tylko pod warunkiem, że nadstawia ucha na słowa Jehowy i w ten sposób nadal pomnaża posiadaną wiedzę. W Piśmie Świętym napisano, że „mądry słuchać będzie, [i] przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie”. (Przyp. 1:5) Chrześcijanie nigdy nie przestają się uczyć, gdyż „ścieżka sprawiedliwych jak jasna światłość wschodzi i rośnie aż do pełnego dnia”. (Przyp. 4:18, Wu) Każdy, kto zaczął służyć Jehowie, musi tak dla swego własnego dobra jak i w interesie tych, którym usługuje w służbie kaznodziejskiej, czynić ustawiczne postępy w kierunku większej dojrzałości. Jest wiele teorii i filozofii, wysuwanych przez ludzi tego świata, które chrześcijanin musi zwalczyć. Miliony ludzi dostało się w niewolę kłamstw i mylnych wyobrażeń, i są duchowo chorzy. Słudzy Jehowy zostali wysłani, aby nieśli uzdrawiające światło duchowe, a pomnażając swą dokładną wiedzę stają się bieglejsi w tej pracy. Stają się wszechstronniejsi, potrafią dyskutować na wiele tematów i przezwyciężać liczne przeszkody. Na podobieństwo zdolnych lekarzy są w stanie rozpoznać choroby duchowe, na które ludzie cierpią, i nieść im odpowiednią pomoc. Tak jak nie można przepisać tego