‛Namaściła mnie na dzień mojego pogrzebu’ (Jana 12:7). Jezus tak bardzo cenił jej życzliwość, że powiedział: „Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła” (Mat. 26:13). Zdarzenie to wzbudziło chciwość Judasza. „Udał się do arcykapłanów”, żeby z nimi uzgodnić zapłatę za wydanie Jezusa (Mat. 26:14, 15).

⁹ Przed zachodem słońca w czwartek 13 Nisana Syn Boży poczynił przygotowania do ostatniej Paschy ze swymi uczniami. Mniej więcej o 6 po południu rozpoczął się 14 Nisan i Jezus miał przed sobą jeszcze około 20 bardzo trudnych godzin. Podczas posiłku paschalnego umył nogi apostołom, w tym także Judaszowi. Była to szczególna noc dla Syna Bożego i jego apostołów. Powiedział do nich: „Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami” (Łuk. 22:15). Jakże ciężko musiało mu być, gdy wiedział, że znajdujący się pośród innych apostołów Judasz ma go zdradzić! Po spożyciu Paschy Judasz wyszedł, a wtedy Jezus z jedenastoma wiernymi apostołami ustanowił pamiątkę swej śmierci. Gdy zdrajca odszedł od stołu, Jezus wiedział, że zbliżają się szybko najtrudniejsze godziny. Spełnienie się Słowa jego Ojca oraz widoki na życie dla całej ludzkości zależały od tego, jak teraz postąpi. Przed odśpiewaniem pieśni ku chwale Boga i wyjściu do ogrodu Getsemani Jezus modlił się nie tylko za siebie, lecz także za tych, którzy jeszcze nie uwierzyli w niego (Jana 17:20). Jakże niesamolubna miłość do ludzi!

¹⁰ W Getsemani znowu modlił się żarliwie do Ojca. Trzem uczniom powiedział: „Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną” (Mat. 26:38). Ale oni nie zdawali sobie sprawy z powagi chwili i zasnęli. Wkrótce zjawił się zdrajca z wielką zgrają uzbrojoną w miecze i kije. Uczniowie uciekli, a Jezusa aresztowano.

¹¹ Po zdradzie w ciągu reszty nocy i następnego ranka Jezus stawał przed arcykapłanami, Sanhedrynem, Herodem i Piłatem. W końcu około godziny trzeciej po południu w piątek 14 Nisana wisząc na palu męki, oświadczył: „Wykonało się!” „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego”. Gdy to powiedział skonał (Jana 19:30; Łuk. 23:46).

¹² Jakież to piękne świadectwo odwagi i lojalności! Ale Jezus nie czynił tego dla własnej chwały. Chciał przynieść cześć swemu Ojcu. Poza tym apostoł Piotr powiedział: „Chrystus cierpiał za WAS”. Jak my możemy okazywać docenianie takiego niezwykłego, niesamolubnego działania dla naszego dobra? Nie tylko przez obecność na Pamiątce. Piotr rzekł: „Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam wzór, abyście szli dokładnie jego śladami” (1 Piotra 2:21, NW). A zatem okazujmy pod każdym względem głębokie docenianie wszystkiego, co uczynił Jezus, i dążmy do tego, żeby codziennie przyczyniać się swym postępowaniem do wywyższania imienia Jehowy.

Zaplanuj podjęcie służby pionierskiej

¹ Potężne, niewidzialne zastępy Jehowy są już gotowe wystąpić przeciw Szatanowi i jego niegodziwemu systemowi. Czego oczekuje się od nas, zanim Jehowa wyśle „berło władzy” Chrystusowi, żeby podbił narody? W Psalmie 110:3 (Szeruda) powiedziano: „Lud twój dobrowolnie stanie w dniu wyprawy twojej”.

² Dziesiątki tysięcy sług Bożych okazujących tego ducha gotowości często uczestniczy w pomocniczej służbie pionierskiej. Czy nie chciałbyś się przyłączyć do wielkiej rzeszy braci i sióstr, którzy to uczynią w kwietniu? Jeśli chcesz, żeby ci się powiodło, musisz to z góry zaplanować.

PLANOWANIE KONIECZNE

³ Po przemyśleniu z modlitwą tego zamiaru opracuj sobie najpierw plan zajęć, który by ci umożliwił poświęcenie w tym miesiącu na służbę polową 60 godzin. Mógłbyś tak ułożyć swoje sprawy, żeby bez uszczerbku dla innych obowiązków chrześcijańskich poświęcać codziennie na służbę dwie godziny.