Właściwy Pasterz i „ta owczarnia”

1, 2. (a) Jak król Dawid opisał Jehowę w Psalmie 23:1? (b) Dlaczego słusznie można było Jehowę przyrównać do pasterza, a Izraelitów do owiec?

„JEHOWA jest moim Pasterzem. Niczego mi nie zabraknie. Na pastwiskach porosłych trawą daje mi spoczywać; prowadzi mnie przez dobrze nawodnione miejsca wytchnienia”. Takimi słowami rozpoczął jedną ze swoich ulubionych pieśni ktoś, kto jako chłopiec był pasterzem i harfiarzem, a potem został królem narodu izraelskiego (Ps. 23:1, 2).

² Do tegoż właśnie starożytnego Izraela inny psalmista słusznie skierował słowa Psalmu 95:6, 7: „Klęknijmy przed Jehową, naszym Twórcą. On bowiem jest naszym Bogiem, a myśmy ludem Jego pastwiska i owcami pod Jego ręką”. Wprawdzie człowieczy król Izraelitów mógł uchodzić za pasterza, niemniej jednak dla tego narodu porównanego z owcami najwyższym Pasterzem był Jehowa Bóg. Jest to zarazem najwspanialszy Pasterz, na którym mogą się wzorować ludzie usługujący zborowi oddanych sług Jehowy jako pasterze w sensie przenośnym.

3. Dlaczego także Jezus mógł mówić o Jehowie jako o Pasterzu?

³ Król Dawid przedstawił obrazowo Jezusa Chrystusa, tyle że ten ostatni jest daleko większy od swego królewskiego przodka z dawnych czasów. Jezus miał uzasadnione podstawy, by przytoczyć słowa Dawida i powiedzieć: „Jehowa jest moim Pasterzem”. Czyż jego zwiastun, Jan Chrzciciel, wskazując otaczającym go słuchaczom na nadchodzącego Jezusa nie oświadczył im: „Oto Baranek Boży, który usuwa grzech świata”? (Jana 1:29, 36). Nazywając Jezusa „Barankiem”, a więc przedstawicielem rodziny owczej, Jan mógł wtedy mieć na myśli słowa z proroctwa Izajasza 53:7: „Prowadzono go jak owcę na zabicie”. A w ostatniej księdze Biblii, w Objawieniu, począwszy od rozdziału 5 a wersetu 6, wyniesionego do chwały Jezusa 28 razy określono symbolicznym mianem Baranka.

4. W jaki sposób Jezus stał się podobnym do owcy w owczarni i co to była za zagroda?

⁴ Dzięki cudownym narodzinom na ziemi w roku 2 p.n.e. wszedł on w skład narodu izraelskiego. W ten sposób zaczął podlegać Przymierzu Prawa, którym Jehowa, Pasterz Izraela, niegdyś związał się ze swym wybranym ludem. Przymierze to, obejmujące między innymi Dziesięcioro Przykazań, zostało zawarte za pośrednictwem proroka Mojżesza (Gal. 4:4, 5). Z kolei Jezus, urodziwszy się jako członek tego ludu, stał się jedną z symbolicznych owiec, których najwyższym Pasterzem był Jehowa. W tym charakterze znalazł się więc w pewnej obrazowej owczarni, w uprzywilejowanych stosunkach z Boskim Pasterzem, chronionych niby murem przez przymierze Mojżeszowe.

5. Na jakiej podstawie uległ zmianie pogląd na owczarnię, o której mowa w Ewangelii według Jana 10:1?

⁵ Czy to znaczy, że „owczarnia” wspomniana w Ewangelii według Jana, rozdział 10, werset 1, wyobraża postanowienia wynikające z Przymierza Prawa? Otóż tak! Poprzednie wyjaśnienie, że „owczarnia” oznacza przymierze Abrahamowe, opierało się na założeniu, iż w rozdziale 10 Ewangelii według Jana jest mowa tylko o jednej takiej zagrodzie, a wtedy — logicznie rzecz biorąc — istotnie byłaby ona symbolem przymierza Abrahamowego. Tymczasem dalsze badania nad tym rozdziałem pozwoliły zrozumieć, że Jezus właściwie mówił o więcej niż jednej owczarni. I dlatego zaszła potrzeba, jak się jeszcze przekonamy, skorygowania dotychczasowego stanowiska.

6. Jak się zapatrujesz na takie korekty w rozumieniu zagadnień biblijnych?

⁶ Tego rodzaju poprawki są od czasu do czasu konieczne, ponieważ Księga Przysłów 4:18 powiada, że „ścieżka sprawiedliwych jest jak jasne światło, które coraz bardziej się nasila aż do nastania pełnego dnia”. Oczywiście odstępcy, którzy się stali przeciwnikami prawdy, ‛zgrzytają zębami’ na takie stopniowe objawianie jej, ale nie trzeba się tym przejmować (Dzieje 7:54). Na odwrót, jesteśmy wdzięczni Jehowie za to, że „światłość wschodzi sprawiedliwemu i radość tym, którzy są prawego serca” (Ps. 97:11, Nowy Przekład). Jesteśmy mocno przekonani, czytelniku, że z radością przyjmiesz do wiadomości, jakie właściwie znaczenie ma dziś dla ciebie i dla wszystkich innych Świadków Jehowy przypowieść Jezusa o owczarniach.

PIERWOTNA OWCZARNIA Z OKRESU OBOWIĄZYWANIA PRAWA

7. W jakiej nowej roli w stosunku do owczarni izraelskiej wystąpił Jezus w 29 roku n.e.?

⁷ Jak zatem ma się rzecz z tamtą owczarnią związaną z przymierzem Prawa Mojżeszowego? Otóż po ochrzczeniu w 29 roku n.e. przez Jana Chrzciciela, namaszczeniu świętym duchem Jehowy i po 40 dniach kuszenia na pustyni judzkiej Jezus Chrystus wszedł do owczarni izraelskiej jako duchowy Pasterz. Sam powiedział, że jest posłany szczególnie do „owiec zaginionych z domu izraelskiego” (Mat. 10:6; 15:24). Do chwili chrztu był on po prostu jednym z cielesnych Izraelitów żyjących w owczarni Przymierza Prawa. Odtąd jednak, będąc zrodzony z ducha Jehowy i namaszczony tym duchem, mógł tam wejść w nowej roli — jako „właściwy pasterz” (Jana 10:11).

8. Kto był symbolicznym odźwiernym wspomnianym w Ewangelii według Jana 10:3? Dlaczego?

⁸ Jan Chrzciciel pierwszy uznał Jezusa za prawdziwego Pasterza wyznaczonego przez Pasterza Najwyższego, Jehowę Boga. Syn Boży nie przyszedł z zamiarem splądrowania owczarni, ale chciał wykonać powierzone zadanie. Miał pełne prawo wystąpić jako duchowy Pasterz owczarni narodu izraelskiego. Zgodnie z proroctwem Malachiasza 3:23, NP; (dla porównania zobacz Mateusza 11:12-14 i Łukasza 1:13-17) Jan został wyznaczony przez Pasterza Najwyższego na symbolicznego „odźwiernego” tej owczarni (Jana 1:15, 17, 19-28; 10:3). Uznał uprawnienia Jezusa Chrystusa do występowania w roli podpasterza Jehowy Boga i był od razu gotów wpuścić go jako przepowiedzianego Pasterza-Mesjasza, który miał wołać swe „owce” po imieniu i prowadzić je na pastwisko.

9, 10. W jakiej mierze Jezus odpowiadał własnemu opisowi pasterza? Jak pasterze izraelscy obchodzili się ze swoimi owcami?

⁹ Do Jezusa pasował opis właściwego i prawdziwego Pasterza, jaki sam podał, co zapisano w Ewangelii według Jana 10:1-5: „Zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez drzwi, lecz wdziera się w innym miejscu, ten jest złodziejem i rabusiem. Ale kto wchodzi drzwiami, ten jest pasterzem owiec. Takiemu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, a on woła swoje owce po imieniu i je wyprowadza. Wywoławszy wszystkie należące do niego, kroczy przed nimi, a owce idą za nim, ponieważ znają jego głos. Za obcym żadną miarą nie pójdą, lecz uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych”.

¹⁰ W starożytnym Izraelu pasterz był blisko związany ze swoimi owcami. Zwoływał je wszystkie charakterystycznym dla siebie okrzykiem, po którym gromadziły się koło niego, a on każdej z osobna poświęcał trochę uwagi. Ponadto poszczególnym owcom nadawał imiona. Każda owca posłusznie reagowała, gdy ją zawołał po imieniu. Owce znały brzmienie i barwę głosu swego pasterza, toteż nie reagowały na głos obcych.

11. Co my osobiście powinniśmy myśleć o roli Jezusa jako Pasterza?

¹¹ Stosownie do tego jakimż pokrzepieniem jest dla nas pewność, że nasz duchowy Pasterz zna każdego z nas po imieniu i potrafi osobiście interesować się nami oraz mieć o nas pieczę! Nie bądźmy podobni do tych licznych słuchaczy z czasów Jezusa, którzy nie pojęli głębokiego znaczenia tego ważnego porównania. W Ewangelii według Jana 10:6 napisano ku naszej przestrodze: „Jezus opowiedział im [swym żydowskim słuchaczom] to porównanie, lecz oni nie wiedzieli, co znaczą słowa, które do nich wyrzekł”.

12. Kim byli „obcy”, o których mówił Jezus, i wobec tego jak postąpił?

¹² Innych Izraelitów, którzy wystąpili, podając się za obiecanego Mesjasza, czyli Chrystusa, Jezus zaliczył tutaj do obcych. Żadnego z nich wyznaczony przez Jehowę „odźwierny” — Jan, do którego sam Jezus przyszedł się ochrzcić — nie wprowadził jako mesjańskiego Pasterza. Jezus nie popełnił tu żadnej omyłki (Mat. 3:1-7; Marka 1:1-7; Łuk. 3:1-9). Dla dobra ludzi uznał za stosowne dać się wtedy poznać jako ten, którego Jehowa posyła do nich w roli ich duchowego Pasterza, mającego zdemaskować pasterzy — oszustów.

NOWA OWCZARNIA POD OPIEKĄ WŁAŚCIWEGO PASTERZA

13. Jakiej zmiany dokonał Bóg w odniesieniu do swojej owczarni?

¹³ Ważną sprawą było kiedyś i jest obecnie, żeby się dostać do właściwej owczarni. Czy to by miało znaczyć, że mogło się coś zmienić, jeśli chodzi o owczarnię uznawaną przez Jehowę Boga? Owszem. Zarówno następne słowa Jezusa zanotowane w 10 rozdziale Ewangelii według Jana, jak i wydarzenia historyczne, ukazują zgodnie, że owczarnię izraelską, istniejącą w okresie obowiązywania Prawa, Bóg postanowił zastąpić czymś innym. Zwróćmy na to uwagę, śledząc dalszy ciąg wypowiedzi Jezusa.

14, 15. Po czym można poznać, że w Ewangelii według Jana 10:7-10 Jezus mówił już o innej owczarni?

¹⁴ „Zatem Jezus przemówił znowu: [według Jana 10:7-10] ‛Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jestem drzwiami dla owiec. Wszyscy, którzy zamiast mnie przychodzili, to złodzieje i rabusie; ale owce ich słuchały. Jestem drzwiami; każdy, kto wejdzie przeze mnie, będzie wybawiony; i będzie wchodził i wychodził, i znajdzie pastwisko. Złodziej przychodzi tylko, żeby kraść i zarzynać, i niszczyć. Ja przyszedłem, aby miały życie i by je miały w obfitości’”.

¹⁵ Warto zauważyć, że Jezus mówi tutaj o sobie jako o „drzwiach” wspomnianej zagrody dla owiec, która jest owczarnią Pasterza Najwyższego, Jehowy Boga. A przecież nie był symbolicznymi „drzwiami” do owczarni cielesnego Izraela, gdyż sam się w niej urodził, jako syn żydowskiej dziewicy Marii. Nie był dającym się przyrównać do drzwi pośrednikiem Przymierza Prawa, które wprowadziło naród izraelski w uprzywilejowane stosunki z Jehową. Na długo przed przyjściem Jezusa w ciele Bóg powiedział do Izraelitów: „Tylko o was zatroszczyłem się spośród wszystkich pokoleń ziemi” (Amosa 3:2, NP). I właśnie z tej figuralnej „owczarni” żydowskiej prawdziwy Podpasterz Jehowy Boga miał powołać pierwsze owce swojej trzody, aby je wprowadzić na specjalne pastwisko duchowe. Odtąd więc Jezus najwidoczniej zaczął już mówić o nowej owczarni, dla której On, Właściwy Pasterz, był „drzwiami” w odmiennym sensie.

16. (a) Co wcześniej wskazywało na to, że Jehowa zamierzał utworzyć nową owczarnię? (b) Jak Jezus poświadczył, że ta nowa owczarnia niebawem miała powstać?

¹⁶ Żydzi uchylający się od zostania jego przyrównanymi do owiec uczniami uważali, że ich owczarnia jest tą jedyną, o której Jehowa pamięta, i że ma ona przed sobą nieskończoną przyszłość. Nie uwzględniali przy tym „nowego przymierza”, które Bóg Jehowa obiecał ustanowić według proroctwa Jeremiasza 31:31-34. Oznaczało ono powstanie nowych stosunków z Jehową, a tym samym nowej symbolicznej owczarni. Jezus Chrystus nie był „drzwiami” do zagrody dla owiec, która by miała wkrótce stać się przestarzałą, nieużyteczną, i której Jehowa nie otaczałby już potem murem swej ochrony (Hebr. 8:7-13). Wieczorem tego dnia, gdy obchodził ze swoimi żydowskimi uczniami ostatnią Paschę, powiedział przy podawaniu wina kilka ważnych słów; nadał mu symboliczne znaczenie, mówiąc: „Ten kielich oznacza nowe przymierze na mocy mojej krwi, która ma być przelana za was” (Łuk. 22:20; Mat. 26:27-29).

17, 18. (a) Co było tą nową owczarnią, w której Jezus został Właściwym Pasterzem? (b) Dlaczego można go też przyrównać do drzwi owej owczarni?

¹⁷ Jezus miał być „drzwiami” w trwałej zagrodzie, która zastąpiłaby poprzednią owczarnię przeznaczoną dla cielesnych Izraelitów podlegających przymierzu Prawa Mojżeszowego. Kiedy w 40 dni po swoim zmartwychwstaniu zostawił uczniów na ziemi i wstąpił do nieba, w dalszym ciągu miał prawo do doskonałego życia ludzkiego; prawa tego nie zaprzepaścił, gdyż nie popełnił w ciele żadnego grzechu (Izaj. 53:3-12; Dzieje 8:30-35). Nadawał się więc na to, żeby posłużyć w charakterze Pośrednika oraz skorzystać z owego prawa do życia — usymbolizowanego przez jego krew — dla przypieczętowania nowego i lepszego przymierza na rzecz swych uczniów pozostających dalej na ziemi. Uczynił tak nie później niż w dniu Pięćdziesiątnicy roku 33 n.e., gdy posłuszni uczniowie pochodzenia żydowskiego doczekali się w Jeruzalem wylania ducha świętego.

¹⁸ W ten sposób zostali wprowadzeni w nowe przymierze i tak powstała nowa zagroda dla owiec, obrazująca stosunki z Jehową Bogiem oparte na tym nowym przymierzu, przypieczętowanym krwią Jezusa Chrystusa. Symboliczne owce zebrane w owej zagrodzie zostały zrodzone z ducha Jehowy i tymże duchem namaszczone. Jezus Chrystus stał się jej „drzwiami”, jak również — z ramienia Jehowy — Właściwym Pasterzem owiec, które w niej przebywają.

19. W jaki sposób spełniło się proroctwo z Zachariasza 13:7?

¹⁹ Na czas niepełnych trzech dni, w których Jezusa aresztowano, zabito i złożono w grobie, musiał on oddać swych uczniów przyrównanych do owiec pod całkowitą opiekę Pasterza Najwyższego, Jehowy Boga. Spełniła się wówczas prorocza wypowiedź Jehowy zapisana w Księdze Zachariasza 13:7, gdzie czytamy: „Uderz pasterza, a niech należący do trzody się rozproszą; i koniecznie zwrócę rękę z powrotem ku tym, którzy mało znaczą”. Ręka wszechmocnego Pasterza, Jehowy, na nowo rozciągnęła się nad tymi mało znaczącymi uczniami, a potem znowu zostali przekazani Jego zmartwychwstałemu Podpasterzowi, Jezusowi Chrystusowi (Mat. 26:31, 32).

20. Dlaczego słowa z Ewangelii według Jana 10:16 nasuwają myśl o jeszcze innej owczarni? Dlaczego powinno nas to interesować?

²⁰ Ale pamiętając o tej nowej owczarni pod opieką Właściwego Pasterza, zwróćmy też uwagę na okoliczność, że w Ewangelii według Jana 10:16 zapisane są takie słowa Jezusa: „A mam i drugie owce, które nie są z tej owczarni; te również muszę przyprowadzić”. Czy nie chciał przez to powiedzieć, że miał jeszcze utworzyć inną, drugą owczarnię i pełnić w niej rolę Pasterza? Jeżeli tak, to kiedy miałaby powstać i kim byłyby zebrane w niej owce? Są to bardzo aktualne pytania; odpowiedzi na nie mogą mieć bezpośredni związek z twoją nadzieją, z twoimi perspektywami na życie wieczne. Przeanalizujmy więc te sprawy.

JAK BYŚ ODPOWIEDZIAŁ NA TAKIE PYTANIA:

▪ W jaki sposób Jezus znalazł się od urodzenia w pewnej „owczarni” i kto był jej Pasterzem?

▪ W jakiej nowej roli Jezus wystąpił w 29 roku n.e.?

▪ Jaką służbę pełnił Jan Chrzciciel w odniesieniu do owczarni izraelskiej?

▪ Co było nową owczarnią, której Właściwym Pasterzem był Jezus?

▪ Z czego wynika, że miała powstać jeszcze inna owczarnia?

[Ilustracja na stronie 10]

Jan Chrzciciel jako symboliczny odźwierny wita właściwego Pasterza, Jezusa

[Ilustracja na stronie 11]

Jezus wprowadził swe owce do nowej owczarni. Co było „tą owczarnią”?