Stosowanie zasad biblijnych w bezbożnym świecie
CZŁOWIEK staje dziś wobec coraz większych, trudnych do rozwiązania problemów. Rozwody, przestępczość, zatargi między pracodawcami a pracownikami, osamotnienie i strach przed wojną atomową tak bardzo się wzmagają, że grożą całej ludzkości wtrąceniem w przepaść. Czy więc te problemy bezwarunkowo muszą też ciebie unieszczęśliwić, dlatego że są znamienną cechą naszych czasów? Na szczęście Biblia uczy nas czegoś lepszego. Ona nie tylko zwraca uwagę na życie w Bożym sprawiedliwym nowym świecie, lecz także pokazuje, co musimy czynić, abyśmy teraz w tym bezbożnym świecie mogli mieć ufność, byli zadowoleni i szczęśliwi.
Te wspomniane problemy są oczywiście poważne. Ameryka na przykład pomimo wielu swych kościołów i wielkiego rozpowszechnienia Biblii uchodzi za kraj, który wykazuje „najwięcej rozwodów i zbrodni”. Z obecnie żyjących Amerykanów szacunkowo 10 000 000 jest rozwiedzionych. Każde co czwarte małżeństwo kończy się rozwodem. Coś tam jednak musi być nie w porządku. W Biblii znajdujemy rozwiązanie tych problemów, lecz żebyś z jej rad mógł skorzystać, musisz nie tylko Biblię posiadać, lecz także się do niej stosować.
Dla osiągnięcia powodzenia w małżeństwie jest rzeczą niezbędną uznać je za boskie urządzenie. Dzięki temu wzmacnia się więź małżeńska, gdyż oboje małżonkowie wtedy uświadamiają sobie, że są odpowiedzialni przed kimś wyższym. Oni czują się odpowiedzialni za swe małżeństwo przed Bogiem. Gdy w małżeństwie oboje partnerzy są oddani Bogu, wówczas zapatrują się na małżeństwo pod tym kątem widzenia i dlatego przestrzegają przykazania: „Niech małżeństwo będzie czcigodne u wszystkich, a łoże małżeńskie bez splamienia, bo Bóg będzie sądził wszeteczników i cudzołożników.” (Hebr. 13:4, NW) Łączy ich węzeł miłości. Mężowie chrześcijańscy, którzy żyją według zasad biblijnych miłują swe żony „jak własne ciała”, a żony chrześcijańskie są „poddane swym mężom tak jak Panu”. To prowadzi do obopólnego zrozumienia i wzbudza w obu uczucie bezpieczeństwa. — Efez. 5:21-28, NW.
Lecz co się dzieje, gdy w jakimś małżeństwie jedno ze współmałżonków nie trzyma się zasad chrześcijańskich? Wtedy istotnie sytuacja jest skomplikowana. Jeśli jednak wierzący stosuje się do zasad biblijnych, to może on uczynić wiele dobrego. Nie tylko znajdzie pokój wewnętrzny, lecz prawdopodobnie będzie mógł nawet przekonać bliską osobę, jak korzystne jest przestrzeganie przykazań Bożych. Dlatego wierzącym żonom udzielono upomnienia: „Bądźcie poddane swoim mężom, aby — jeśli którzy nie są posłuszni słowu — zostali pozyskani bez słowa przez postępowanie żon.” — 1 Piotra 3:1-6, NW.
Zwykła wspólna modlitwa w rodzinach chrześcijańskich pomaga usuwać nieporozumienia. Małżonkowie, którzy wspólnie się modlą i proszą Boga, aby im wybaczył, jak oni wzajemnie sobie wybaczają, zbliżają się dzięki temu do siebie. Uczeń Jakub napisał: „Usilne błaganie sprawiedliwego ma wielką moc.” — Jak. 5:16, NW.
Obszerne studia profesora Lewisa M. Termana nad 792 parami małżeńskimi wykazały, że żony najbardziej uskarżają się na swych mężów, gdy oni są „samolubni i bezwzględni, nie osiągają powodzenia w pracy, kłamią, zrzędzą i są nieczuli i szorstcy wobec dzieci.” Mężowie na pierwszym miejscu swej listy skarg wymienili „gderanie”, a następnie: „nieczułość, samolubstwo, bezwzględność, usposobienie zrzędy, niechlujstwo, brak opanowania i wypominanie z powodu ich nawyków”. Jednak wszystkie te problemy mogą zostać rozwiązane przez zastosowanie zasad biblijnych. Biblia pomaga nawet niedoskonałym ludziom wydawać podobające się Bogu owoce: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wiarę, łagodność, panowanie nad sobą.” (Gal. 5:22, 23, NW) Jest prawdą, że stosowanie przez ciebie zasad biblijnych, nie usunie ze świata każdego nieszczęśliwego małżeństwa, ale przynajmniej dzięki temu możesz uczynić twoje małżeństwo związkiem szczęśliwym, który będzie chwałą dla Jehowy Boga, Twórcy małżeństwa.
ZAPOBIEGAĆ PRZESTĘPCZOŚCI
Gdy małżonkowie nie zważają na zasady biblijne i ich małżeństwo ulega z tego powodu rozkładowi, wtedy cierpią na tym nie tylko oni, lecz także ich dzieci. Obecnie w samych Stanach Zjednoczonych jest od dwóch do czterech milionów dzieci z rozwiedzionych, rozerwanych lub unieważnionych małżeństw. Ta liczba co roku zwiększa się o 300 000. Wiele z tych dzieci staje się przestępcami prawa i w końcu zbrodniarzami. Inne dzieci tak zwanych „dobrych” rodzin dały się zarazić duchem buntu. W minionym dziesięcioleciu liczba ciężkich zbrodni wzrosła np. w Stanach Zjednoczonych o 98 procent, podczas gdy przyrost ludności w tym samym czasie wynosił tylko 18 procent.
Przestępczość dzieci jest problemem, który także może zostać rozwiązany przez zastosowanie zasad biblijnych. Być może twoje dziecko cię niepokoi, ponieważ jest krnąbrne. Pewna matka powiedziała: „Nie mogę już więcej opanować mojej zaledwie szesnastoletniej córki. Wobec ojca jest zuchwała, a mnie słucha tylko wtedy, gdy sama chce (...) nie jest ani zła, ani zepsuta, ale jest tak buntownicza i krnąbrna, że nie mogę z nią poradzić. Jak mogę przejąć nad nią kontrolę?” Inna matka wyznała policjantowi, że po prostu nie panuje już więcej nad swym dziesięcioletnim chłopcem, który został przyłapany na włamaniu. Psychologowie dzieci nie są zgodni z sobą co do sposobu obchodzenia się z dziećmi, lecz Bóg, który uczynił człowieka, zna najlepszą metodę i ujawnia ją nam w swym Słowie, Biblii.
On wymaga od rodziców, aby znaleźli czas na pouczanie swych dzieci o Słowie Bożym. „Wy ojcowie, nie rozdrażniajcie swych dzieci, lecz nadal wychowujcie je w karności i autorytatywnej radzie Jehowy.” (Efez. 6:4, NW) Dzięki takiemu wychowaniu myślenie dziecka zostaje skierowane na miłe Bogu tory i może być uchronione od zgubnego wpływu otoczenia. Rodzice, którzy wychowują swe dzieci w bojaźni Bożej i wpajają im, że nie wolno kłamać, kraść, ani pożądać i którzy te pouczenia wspierają własnym dobrym przykładem, wzbudzają w dziecku życzenie opierania się pokusom. To uczy je samokontroli. Gdy więc wpajają dziecku, że w wypadku tych zakazów chodzi o boskie zasady, że to Bóg zabrania nam zabijać, kraść, kłamać i pożądać, i że On mówi: „Czcij ojca twego i matkę twoją” oraz „Bądźcie posłuszne swym rodzicom”, wtedy dziecko uczy się słuchać w każdych okolicznościach, ponieważ nawet wtedy gdy rodzice nie widzą, widzi Bóg. — 2 Mojż. 20:13-17; Efez. 6:1, 2; 1 Piotra 3:12.
Karność jest ważną częścią składową wychowania dzieci i jest zalecana w Biblii. „Kto oszczędza rózgi swej, nienawidzi syna swego, lecz kto go miłuje, ustawicznie go ćwiczy.” (Przyp. 13:24, Wu) Kto zgodnie z tą zasadą biblijną karci swe dziecko lecz nie w celu wyładowania swej złości lub swego gniewu, tego postępowanie jest pełne miłości, a „miłość buduje”. Dzięki karności dziecko uczy się, jak ma postępować i między rodzicami a dzieckiem zawiązuje się serdeczny stosunek. To stanowi silny czynnik do tłumienia przestępczości wśród młodzieży. — 1 Kor. 8:1, Hebr. 12:7-9.
ROZWIĄZANIE PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH
Dyskryminacja rasowa i złe traktowanie ludzi z powodu ich przynależności narodowej są problemami, które wyłoniły się z powodu lekceważenia zasad biblijnych. Biblia nie jest księgą nacjonalistyczną. Ona nie uczy, że obywatele jakiegoś kraju są lepsi od innych i nie wpaja uczucia narodowej ani rasowej wyższości, która mogłaby nakłaniać kogoś do pogardliwego patrzenia z góry na innych. Ona raczej pokazuje, że Bóg „wywiódł cały rodzaj ludzki z jednego człowieka, aby siedziby swe rozmieścił po całym obszarze ziemi”. (Dzieje 17:26; Mat. 22:39) Stosowanie tych zasad biblijnych umożliwiło wszystkim prawdziwym chrześcijanom ze wszystkich narodów połączenie się w jedną wielką rodzinę duchową, która jest w stanie wspólnie żyć i pracować w pokoju i jedności. Oni nie tylko czują się dobrze wśród ludzi tej samej rasy lub tej samej narodowości, lecz też radują się społecznością ze swymi chrześcijańskimi braćmi, którzy żyją w jakiejkolwiek części globu ziemskiego. — Izaj. 2:2, 3; Obj. 7:9.
Oni kroczą drogą pokoju nawet wtedy, gdy są dyskryminowani. Słuchają rady Jezusa: „Miłujcie nieprzyjaciół waszych, i módlcie się za swych prześladowców”, oraz: „Jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu jeszcze drugi.” Zdają sobie sprawę z prawdziwości słów: „Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.” Ich zdaniem życie według zasad biblijnych w tym bezbożnym świecie jest rzeczą jak najbardziej praktyczną. — Mat. 5:44, 39, Kow; Przyp. 15:1.
Inną dziedziną, w której stosowanie zasad biblijnych wywiera wielce błogosławiony wpływ, jest platforma stosunków pracodawców do pracowników. Pomyśl tylko o stratach, które powstają na skutek tego, że pracownicy nie wykorzystują produktywnie całego swego czasu pracy, albo — jak to zbadał John S. Mees, dyrektor naczelny pewnego towarzystwa ubezpieczeniowego — że handlowcy, organizacje i zakłady przemysłowe Ameryki zostają w każdym dniu roboczym oszukane przez ich pracowników o przeszło 200 000 000 dolarów. Ci, którzy żyją według zasad biblijnych nie biorą udziału w takich machinacjach. Trzymają się zasady: „Kto kradł, niech więcej nie kradnie, lecz raczej niech przyłoży się do uczciwej pracy, własnymi rękoma.” (Efez. 4:28) Chrześcijanie uważają za kradzież nie tylko przywłaszczenie towarów i narzędzi, lecz także „mitrężenie w pracy”, a chrześcijanom nie wolno kraść. Oni wiedzą, że za swe czyny są odpowiedzialni przed Bogiem, dlatego sami wykonują swą pracę zawodową tak, jakby wykonywali ją dla Boga, a nie dla człowieka. Słuchają rady, której Biblia udziela pracownikom: „Bądźcie swym ziemskim panom we wszystkim posłuszni. Wykonujcie swą służbę nie dla oka ani po to, aby ludziom się przypodobać, lecz w bojaźni Pańskiej i w serca szczerości. Co czynicie, czyńcie chętnie, z całego serca, jako dla Pana, a nie dla ludzi. Wiecie przecież, że jako nagrodę za to otrzymacie od Pana niebieskie dziedzictwo.” — Kol. 3:22-24, Kow.
Również pracodawców obowiązują pewne zasady biblijne. Tak na przykład rada, której w pierwszym stuleciu udzielono właścicielom niewolników, powinna skłonić obecnych pracodawców do stosowania się do niej: „Panowie, oddajcie niewolnikom swoim, co słuszne i sprawiedliwe. Pamiętajcie, że wy także macie Pana w niebie.” (Kol. 4:1) Prawdziwa miłość bliźniego i świadomość, że ponoszą odpowiedzialność przed Bogiem, skłania ich do takiego prowadzenia interesów, aby mogli zachować czyste sumienie przed Bogiem i ludźmi, i aby między nimi a ich pracownikami panowały dobre stosunki. Stosowanie zasad biblijnych faktycznie wydaje dobre owoce nawet w tym bezbożnym świecie.
OSAMOTNIENIE I STRACH
Uczucie osamotnienia i często wynikająca z niego przygnębiająca nuda jest problemem, który wydaje się obecnie zataczać coraz szersze kręgi. Jak stosowanie zasad biblijnych pomaga pokonać i ten problem?
Społeczność odgrywa ważną rolę w życiu chrześcijanina. Jego tryb życia powinien wychodzić na korzyść innym i służyć im pomocą. Chrześcijanie zostali napomnieni: „Zważajmy jedni na drugich, aby się pobudzać do miłości i właściwych uczynków, nie opuszczając naszych wspólnych zebrań.” (Hebr. 10:24, 25, NW) Jako zbór oni regularnie zgromadzają się kilka razy w tygodniu i w ten sposób utrzymują społeczność z innymi, którzy się nimi interesują. Nawet w pozostałych dniach tygodnia łączy ich z innymi członkami zboru chrześcijańskiego ich działalność chrześcijańska. Naturą każdej pracy, którą Bóg zlecił chrześcijanom jest to, aby ją spełniać z poczuciem jej wartości przynoszącej głębokie zadowolenie. Oni są całkowicie przepojeni cudowną nadzieją na Boży sprawiedliwy nowy świat i ta nadzieja udziela się innym. Nie zatrzymują dla siebie dobrych rzeczy, których się nauczyli ze Słowa Bożego, lecz podają je dalej innym, a to ich uszczęśliwia. Czyż Jezus nie powiedział: „Bardziej uszczęśliwiające jest dawanie niż otrzymywanie”? (Dzieje 20:35, NW) Ponieważ stosują zasady biblijne, więc są żywym, szczęśliwym ludem.
Strach, a zwłaszcza strach przed całkowitym zniszczeniem w ogólnoświatowej wojnie atomowej jest dalszym dominującym problemem. Stosowanie przez nas zasad biblijnych nie przeszkodzi bezbożnym w użyciu swej broni, ale ufność w Bogu, którą przez to zdobędziemy, wypłasza wszelki strach przed tym, co mogą uczynić narody. Wiemy, że Bóg nie dopuści, żeby ziemia jako mieszkanie człowieka została zrujnowana, gdyż obiecał, że zniszczy złych, a ziemię uczyni rajską ojczyzną dla ludzi posłusznych. (Obj. 11:18; Ps. 37:10, 11) Nawet w obliczu niebezpieczeństwa śmierci nie tracą swej nadziei, wiedzą, że Bóg, Twórca życia, może ich wzbudzić z martwych. Dlatego apostoł Paweł powiedział: „A nie chcę, (...) żebyście się (...) smucili, jak drudzy, którzy nadziei nie mają. Albowiem jeśli wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, tak Bóg i tych, którzy zasnęli w Chrystusie przywiedzie z nim.” — 1 Tes. 4:13, 14, NT; Dzieje 24:15.
Czy są więc dzisiaj rzeczywiście ludzie, którzy wierzą w te zasady biblijne i żyją według nich? Oczywiście. Są nimi świadkowie Jehowy jako członkowie Społeczeństwa Nowego świata. Gazeta „Milwaukee Sentinel” z 24 sierpnia dwa lata temu tak o nich pisała: „Oni zgadzają się z sobą nie tylko co do błahych, lecz też co do doniosłych spraw życia, co do prawideł postępowania, przestrzegania zasad i wielbienia Boga.” Przekonaj się o tym sam. Odwiedź Salę Królestwa świadków Jehowy znajdującą się w pobliżu. Oni z radością pomogą Tobie, jak pomagają też innym, w rozwiązywaniu przy pomocy Biblii problemów, które spotykają nas wszystkich w tym bezbożnym świecie.