nadzorców w dzisiejszych zborach. Od czasu do czasu zbiera się grono starszych (najczęściej w obecności nadzorcy podróżującego z ramienia Towarzystwa), aby się zastanowić, kogo ze zboru zalecić do powołania na nadzorcę. W skład takiego grona wchodzą bracia już ustanowieni starszymi, którzy swoim życiem dowodzą, że mają ducha Bożego. Spotkanie swoje rozpoczynają modlitwą o pomoc tegoż ducha. W trakcie rozważań analizują, czy każdy z chrześcijan branych pod uwagę wykazuje kwalifikacje starszego, wyłuszczone w Biblii pod kierownictwem ducha świętego (1 Tym. 3:2-7; Tyt. 1:5-9). Zastanawiają się też, czy tryb życia danego brata świadczy o tym, iż jest on ‛pełen ducha i mądrości’ (Dzieje 6:3). Jeżeli jednomyślnie stwierdzą, że odpowiada temu wymaganiu i w rozsądnej mierze ujawnia stosowne kwalifikacje, przekazują swe zalecenie do powołanego przez ducha Jehowy ciała kierowniczego lub jego upoważnionych przedstawicieli. Później zbór może zostać powiadomiony, że dany brat otrzymał nominację.

Rzecz zrozumiała, że zamianowany starszy w dalszym ciągu jest niedoskonały i ma swoje ograniczenia. Ale apostołowie także byli niedoskonali, zarówno przed wybraniem ich przez Jezusa, jak i później, gdy pełnili służbę w łonie ciała kierowniczego (Łuk. 9:46, 54; 22:54-62; Gal. 2:11-14). Mimo wszystko bezsprzecznie mieli ducha Bożego i byli zamianowani pod jego kierownictwem. Podobnie teraz bracia i siostry mogą ufać, że to ‛duch święty ustanowił nadzorców, aby paśli zbór’ (Dzieje 20:28). Właśnie w odniesieniu do takich ludzi udzielono rady: „Pamiętajcie o tych, którzy się podjęli wam przewodzić, którzy opowiadali wam Słowo Boże, a rozważając wynik ich prowadzenia się, bierzcie wzór z ich wiary” (Hebr. 13:7).

Mądrość Boża dla przywódców świata?

W miarę jak pokój światowy staje się coraz bardziej nieosiągalny, nieustająca groźba wojny zaprząta umysły przywódców światowych. Czasopismo Time podaje, że radziecki przywódca partyjny Michaił S. Gorbaczow powiedział: „Bóg na wysokościach na pewno nie poskąpi nam mądrości, umożliwiającej znalezienie drogi do poprawy (...) stosunków między obu wielkimi narodami na ziemi, narodami, od których zawisł los całej cywilizacji”. Podobnie wyraził się prezydent Republiki Południowej Afryki P. W. Botha w swoim kontrowersyjnym przemówieniu wygłoszonym 15 sierpnia 1985 roku w Durbanie. Pobudzony troską o pokój swego narodu powiedział: „Chwytamy się wszystkiego, co jest dostępne dla człowieka. (...) Modlę się, żeby Wszechmocny Bóg udzielił nam mądrości i siły, byśmy mogli spełniać Jego wolę”.

Interesująca jest okoliczność, że znani przywódcy państw mówią o potrzebie mądrości Bożej w związku z ich dążeniem do zaprowadzenia pokoju. Jednakże zgodnie z Biblią pokój i bezpieczeństwo na całym świecie zdoła zaprowadzić tylko Królestwo Boże (Dan. 2:44; por. Izaj. 9:6, 7). Dlatego jedynie ci, którzy staną po stronie tego niebiańskiego Królestwa, mogą żywić nadzieję na trwały pokój.