bywają nasze upadłe serca, pisze: „Miłość wasza niech będzie szczera” (Rzym. 12:9, Kow). Jak łatwo jest udawać miłość, która w rzeczywistości nie wypływa z serca przepojonego właściwymi pobudkami! Dlatego właśnie Paweł uznał za niezbędne przez „miłość nieobłudną” wykazywać, że należy do grona sług Bożych (2 Kor. 6:6). Tak, powinna nas wyróżniać „miłość, która wytryska z czystego serca”; apostoł Piotr zaznaczył, że ma to być „nieobłudna miłość bratnia” (1 Tym. 1:5, Kow; 1 Piotra 1:22).

20. Czego w sumie wymaga od nas wykonywanie dzieła na sposób Jehowy? Co nam to w rezultacie zapewnia?

²⁰ Ileż spraw obejmuje wykonywanie dzieła Jehowy według Jego upodobania! Bóg wymaga od nas, byśmy stawiali je na pierwszym miejscu w życiu, byli gotowi pełnić je mądrze, w pokoju, z radością, czystymi rękoma i z czystego serca. Dzięki temu zaznamy już teraz wielu szczęśliwych chwil oraz zdobędziemy Jego uznanie i bezkresne życie w tak bliskim, nowym systemie rzeczy.

JEZUS zakończył Kazanie na Górze porównaniem obejmującym dwie sceny: „Każdy więc, kto słucha tych moich słów i wprowadza je w czyn, podobny będzie do człowieka rozsądnego, który zbudował swój dom na skale. I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i zerwały się wichry, i uderzyły na ten dom — a nie zawalił się, bo był osadzony na skale” (Mat. 7:24, 25, Poz; porównaj z tym Ewangelię według Łukasza 6:47, 48).

Określenie „te moje słowa” nawiązuje do nauk zawartych w Kazaniu na Górze. ‛Każdy, kto słucha tych słów’, to nie tylko ci ludzie, którzy osobiście wysłuchali owo wybitne przemówienie Jezusa. Chodzi tu także o wszystkich, którzy później zapoznali się z tym słynnym kazaniem, czy to za pośrednictwem żywego słowa, czy druku. Trwałe korzyści jednak odnosi stąd jedynie ten, kto zarówno słucha pouczeń Jezusa, jak i „wprowadza je w czyn”.

Nie w tym rzecz, by dokonywać aktów kultu, samozaparcia i dobroczynności, które by wzbudzały podziw w otoczeniu. Niewielu