Chrześcijanie znoszą prześladowania z wytrwałością
1, 2. Jak lojalni Świadkowie Jehowy odnoszą się do prześladowań? Jakie pytanie powstaje jednak w związku z tym?
ŚWIADKOWIE JEHOWY nie dążą do śmierci męczeńskiej. Wiedzą jednak, że „wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie, spotkają prześladowania” (2 Tym. 3:12, Biblia Tysiąclecia, wydanie II). Czy ich to przygnębia?
2 Nie, bowiem lojalni chrześcijanie potrafią „znosić prześladowanie z wytrwałością” (1 Kor. 4:12, The Twentieth Century New Testament, wydanie zrewidowane). Ale jak możemy się przygotować do takich cierpień, zanim na nas spadną?
PRZYGOTOWANIE SIĘ NA PRZEŚLADOWANIA
3. Jak można się przygotować na prześladowania?
3 Poprzedni artykuł wspomniał o sposobach przygotowywania się do prześladowań. Musimy na przykład pamiętać, że celem Diabła jest doprowadzenie do zerwania więzi łączącej nas z Jehową. Obyśmy dzięki niezasłużonej życzliwości Bożej nigdy do tego nie dopuścili! Ponadto przygotowujemy się do prześladowań, gdy sobie uprzytamniamy, dlaczego Bóg na nie pozwala. Czyni to głównie z uwagi na kwestię sporną co do zwierzchniej władzy nad wszechświatem, ale też w celu sprawdzenia naszej lojalności. A zatem zdecydujmy się zawczasu, aby z pomocą Bożą lojalnie popierać zwierzchnictwo Jehowy. Oprócz tego będziemy przygotowani do prześladowań, jeśli w swoich sercach pokładamy nadzieję w Królestwie.
4, 5. Jak możemy budować swą wiarę, przygotowując się zawczasu do prześladowań?
4 Aby z góry przygotować się do prześladowań, trzeba nam codziennie budować naszą wiarę, odwagę i wytrwałość. Chcąc jednak wykazywać prawdziwą wiarę, musimy szczerze miłować Jehowę, a do tego potrzebna jest gruntowna znajomość Jego Słowa. To z kolei wymaga regularnego czytania i studiowania Pisma Świętego razem z odpowiednimi publikacjami chrześcijańskimi. Ponadto istotnym czynnikiem sprzyjającym osiągnięciu silnej wiary jest branie razem ze współwyznawcami udziału w służbie dla Jehowy i oddawaniu Mu czci (Hebr. 10:23-25; 12:28; Obj. 7:9, 10, 15).
5 Kto chce być przygotowany do prześladowań, ten musi po prostu ‛żyć w prawdzie’, żyć nią codziennie, inaczej mówiąc zawsze ‛postępować zgodnie z prawdą’ (3 Jana 3, 4, Nowy Przekład; BT). Poddaniem się kierownictwu Bożemu przy pokonywaniu mniejszych prób, jakie na nas spadają dzień po dniu, również budujemy swoją wiarę w Jehowę i zaufanie do Jego dróg. Pobudza nas to do ‛postępowania zgodnego z prawdą’ także podczas ewentualnych prześladowań.
6. Jak w przygotowaniu się na prześladowania może nam dopomagać modlitwa?
6 Jeżeli wejdzie u nas w zwyczaj regularna modlitwa do Jehowy, bardziej zwiążemy się z Nim, co również ułatwi nam przygotowywanie się do prześladowania. Im więcej będziemy w modlitwach zdawać się na naszego niebiańskiego Ojca, tym większą wyrobimy w sobie ufność do Niego (2 Kor. 1:8-10). Nasza więź z Nim stanie się wówczas tak silna, że nie zdołają jej zerwać żadni przeciwnicy — ani ludzie, ani demony. (Zobacz też Psalm 9:1-6; List 1 Jana 2:12-14).
PRZECIWSTAWIENIE IM WYTRWAŁOŚCI
7. Co może uczynić Bóg, gdyby w trakcie prześladowań zabrakło nam sił?
7 Jeżeli już dosięgnie nas prześladowanie, zwłaszcza w jakiejś brutalnej formie, to co możemy uczynić, aby je znieść z wytrwałością? Żywotne znaczenie ma tu oczywiście siła pochodząca od Jehowy! Podobnie jak niegdyś Paweł, potrzebujemy wtedy „mocy przewyższającej to, co normalne”, i powinniśmy o nią prosić (2 Kor. 4:7-12). Polegając w pełni na naszym niebiańskim Ojcu, możemy wówczas mieć taką ufność, jaką miał Paweł, gdy pisał: „Do wszystkiego czerpię siły od Tego [Jehowy Boga], który mnie pokrzepia” (Filip. 4:13, Byington). Nawet gdyby nam zabrakło sił fizycznych, zasoby Jehowy są niewyczerpane. Jest On w stanie wzmacniać swój lud i faktycznie to czyni (Izaj. 40:28-31; 45:22-25). Jeżeli zdamy się na Jehowę, to w czasie ucisku doda nam sił przewyższających nasze własne możliwości. I nie dopuśćmy do siebie trwogi. Człowiek może najwyżej pozbawić nas obecnego życia, ale Jehowa ma moc przywrócić nam życie przez zmartwychwstanie (Ps. 46:2, 3, NP; Łuk. 12:4-7; Jana 5:28, 29).
8. Dlaczego w wytrwałym znoszeniu prześladowań tak ważna jest modlitwa?
8 Nieodzowną pomocą w wytrwałym znoszeniu prześladowań jest modlitwa do Jehowy. Jezus wiele przecierpiał, ale zawsze trzymał się blisko swego Ojca przez płynące z serca modlitwy. Czytamy na ten temat: „Za dni swego życia w ciele zanosił (...) z wielkim wołaniem i ze łzami modlitwy i błagania do tego, który go mógł wybawić od śmierci, i dla bogobojności został wysłuchany” (Hebr. 5:7, NP). Z pewnością „Ten, który wysłuchuje modlitwy”, odpowie i nam z uwagi na naszą bogobojność (Ps. 65:2). W czasie prześladowania nigdy nie będzie za dużo przypominania o zachętach: „W modlitwie nie ustawajcie”, „módlcie się nieustannie”, albo: „Bądźcie (...) czujni ze względu na modlitwy” (Rzym. 12:12; 1 Tes. 5:17; 1 Piotra 4:7). W przeciwnym razie mogłoby się zdarzyć, że myślelibyśmy tylko o niewygodach, o cierpieniu, i wtedy zaczęlibyśmy pragnąć ulgi, poddali się skłonnościom ciała i poszli na kompromis w czymś, co dotyczy naszej wiary.
9, 10. (a) W jaki sposób podczas prześladowania może nam być pomocny „pokój Boży”? (b) Czego można się nauczyć ze spokoju ducha, jaki w obliczu prześladowców zachował Szczepan?
9 Będąc pod naciskiem, szukajmy „pokoju Bożego”. Skoro codziennie modlimy się do Jehowy, to utrwaliliśmy w swoim życiu dobry zwyczaj i w razie prześladowania będziemy w dalszym ciągu zwracać się do Niego z pełnym zaufaniem. Dobrze jest przy tym modlić się o „pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl”. Będzie on ‛za pośrednictwem Chrystusa Jezusa strzegł naszych serc i władz umysłowych’ — w razie potrzeby aż do śmierci poniesionej w wierności (Filip. 4:6, 7).
10 Przykładem niezrównanego spokoju, jaki i my możemy zachować w obliczu prześladowań, jest wierny Szczepan, pierwszy chrześcijanin, który poniósł śmierć męczeńską. Biblia donosi, że zanim święty duch Boży natchnął go do dania śmiałego, ostatniego świadectwa, „wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali mu się uważnie i zobaczyli twarz jego, podobną do oblicza anioła” (Dzieje 6:15, BT). Nie wyglądał na przygnębionego złoczyńcę, ale miał oblicze anioła, posłańca Bożego; był przekonany, że ma za sobą Jehowę. Był pełen otuchy i pogody. (Zobacz Ewangelię według Jana 14:27). Kiedy tych, którzy go sądzili, bezpośrednio obwinił o udział w zamordowaniu Jezusa Chrystusa, „zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego”. Ale Szczepan „pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga”. Pokrzepiony taką wizją, umiał stanąć przed niesprawiedliwymi sędziami mężnie i z ufnym przeświadczeniem, że spełnia wolę Jehowy (Dzieje 7:52-56, BT). Chociaż dzisiejsi chrześcijanie nie oczekują podobnego widzenia, oni również mogą z pomocą Bożą zachowywać spokój, przeciwstawiając prześladowaniu wytrwałość.
11. Rozmyślanie nad czym może ułatwić sługom Jehowy znoszenie prześladowań?
11 Rozmyślajmy o Słowie Jehowy, Jego sposobie postępowania i zamierzeniach. Zastanawiajmy się nad Słowem Bożym również wtedy, gdyby nas pozbawiono Pisma Świętego i wydawnictw biblijnych. W ciągu dnia i podczas bezsennych nocy odtwarzajmy sobie w pamięci wersety i sprawozdania biblijne. (Zobacz Psalm 77:3, 7, 12, 13, NP). Przypominajmy sobie wszystkie cuda, których Jehowa dokonał w przeszłości na rzecz swego prześladowanego lub uciskanego ludu. Zastanawiajmy się na przykład, jak Bóg wyzwolił Izraelitów z niewoli egipskiej, jak wspierał w doświadczeniach Daniela i trzech jego hebrajskich towarzyszy, jak ochronił Żydów za czasów Mardocheusza i Estery oraz jak podtrzymywał na duchu apostołów i innych chrześcijan z I wieku n.e., którzy cierpieli ze względu na sprawiedliwość (Wyjścia 12:1 do 15:21; Dan. 3:1-30; 6:1-28; Est. 3:1 do 9:32; Dzieje 4:1 do 5:42; 12:1-17; 14:1-7, 19, 20; 16:16-40; 18:12-17; 19:23-40; 21:26 do 26:32). Pomyślmy także o tym, jak Jehowa wspierał swych nowożytnych sług w hitlerowskich obozach koncentracyjnych, po więzieniach, na zsyłkach i w innych podobnych miejscach. Prześladowani chwalcy Jehowy z całą wyrazistością odczuwają, co to znaczy, że Bóg ich „podtrzymuje ramieniem wiecznem” (Powt. Pr. 33:27, Kruszyński).
12. O czym mamy pamiętać podczas prześladowań, jeśli chodzi o cierpienia? Jaką ufność powinniśmy żywić?
12 Cierpienie się skończy. Pamiętanie o tym również będzie nam pomocne w wytrwałym znoszeniu prześladowań. Co więcej, ‛Bóg odpłaci uciskiem tym, którzy nas uciskają’, podczas gdy nam sprawi ulgę (2 Tes. 1:6-10). Dlatego też cierpiąc jako świadkowie na rzecz Jehowy, powinniśmy ufnie spoglądać w przyszłość z przekonaniem, że te trudności się skończą, a nasza wierność przyniesie nam obfite błogosławieństwa od Ojca niebiańskiego. Na przykład możemy z czasem zostać wypuszczeni z więzienia i na nowo cieszyć się wolnością oraz służyć Mu bez ograniczeń jako rozradowani głosiciele Królestwa. Ale choćby nie nastąpiło to szybko, nasze cierpienia nie będą trwać wiecznie. Zdołamy je przetrzymać, jeśli będziemy całkowicie polegać na Jehowie, oczekując spełnienia się danej przez Niego obietnicy niezrównanych dobrodziejstw w przepowiedzianym nowym porządku (Obj. 21:1-4; zobacz też List 2 do Koryntian 1:19, 20).
13. Jaką zachętę na czas prześladowania znajdujemy w Liście 1 do Koryntian 10:13?
13 Bóg nie pozwoli, abyśmy byli doświadczani ponad naszą wytrzymałość. Zapewnia nas o tym apostoł Paweł, kiedy pisze: „Nie spadła na was inna próba poza tym, co jest ludzkie; i wierny jest Bóg, który nie pozwoli, żebyście byli próbowani ponad wasze możliwości; ale wraz z próbą wskaże też wyjście, abyście zdołali ją znieść” (1 Kor. 10:13, The Emphatic Diaglott). Nie od wszystkich chrześcijan będzie wymagane przejście takich samych cierpień. Nie ma więc powodu, żeby sobie wyobrażać jak najgorsze formy brutalnego prześladowania, jakoby nieuchronnie właśnie coś takiego miało spotkać każdego z nas. Jehowa nas nie zawiedzie i nie dopuści, aby nas przytłoczyło coś, czego byśmy osobiście nie potrafili znieść w Jego mocy, i wspierani Jego świętym duchem. Oczywiście musimy na Nim całkowicie polegać i wierzyć temu, co mówi Jego Słowo. Kiedy jednak będziemy pokładać pełną ufność w Jehowie, naprawdę uda się nam pokonać prześladowanie wytrwałością (Ps. 9:10, 11, NP).
WROGIE DZIAŁANIA SZATANA NIE ODNOSZĄ SKUTKU
14, 15. Jak bywały udaremniane wysiłki Szatana, aby prześladowaniem rozbić lud Jehowy?
14 Ponieważ wierni Świadkowie Jehowy są kierowani i możnie wspomagani przez swego niezrównanego, Wszechmocnego Boga, Szatan Diabeł oraz bezwolne narzędzia, których on używa do prześladowania tych prawdziwych chrześcijan, nigdy nie zdołają ich pokonać. Raz za razem wysiłki Diabła, zmierzające do zdruzgotania ludu Jehowy przez prześladowania, spełzają na niczym. Prawdę mówiąc, skutki prześladowania często niczym bumerang zwracają się przeciwko arcywrogowi Jehowy i Jego ludu, a bierze górę wola Boża.
15 Na dowód tego przyjrzyjmy się „wielkiemu prześladowaniu”, jakie spadło na zbór chrześcijański w Jeruzalem zaraz po męczeńskiej śmierci Szczepana. Dowiadujemy się, że wtedy „wszyscy z wyjątkiem apostołów rozproszyli się po terenach Judei i Samarii”. Niemniej jednak ci uczniowie „szli przez kraj, oznajmiając dobrą nowinę słowa”, a ich wysiłki zostały pobłogosławione. Piękne postępy duchowe zanotowano na przykład w Samarii (Dzieje 8:1-8). Inni rozproszeni naśladowcy Chrystusa głosili w Fenicji, na Cyprze i w Antiochii Syryjskiej. Właśnie w Antiochii „ręka Pańska była z nimi, wielka też była liczba tych, którzy uwierzyli i nawrócili się do Pana”! (Dzieje 11:19-21, NP). Możemy być pewni, że taki obrót sprawy był wręcz przeciwny temu, do czego dążył wielki Prześladowca; jego rachuby zostały przekreślone. (Zobacz też List do Filipian 1:12-14).
16. Co się niekiedy dzieje z prześladowcami?
16 Za każdym razem, gdy lojalny Świadek Jehowy pokonuje prześladowanie wytrwałością, Szatan doznaje upokorzenia i okazuje się kłamcą. A gdy jakiś były prześladowca staje się świadkiem Boga i Chrystusa i potem dochowuje wierności pomimo prześladowania, Diabeł ponosi haniebną porażkę. Na pewno mu się nie podobało, kiedy były prześladowca, Saul z Tarsu, przyłączył się do szykanowanych uczniów Jezusa i całym sercem podjął trud krzewienia dobrej nowiny, nie bacząc na prześladowania ani liczne cierpienia (2 Kor. 11:23-27; 1 Tym. 1:12-16).
17. Jaką postawę wobec swych gnębicieli powinni zachowywać prześladowani Świadkowie Jehowy?
17 Jakże to więc ważne, żeby dręczeni Świadkowie Jehowy zachowywali właściwą postawę wobec swoich prześladowców! Szczepan nie zapałał nienawiścią do tych, którzy się nad nim znęcali. Przeciwnie, gdy go kamienowali, padł na kolana i przed samą śmiercią „zawołał mocnym głosem: ‛Jehowo, nie obciążaj ich tym grzechem’” (Dzieje 7:57-60). Poza tym Jezus oznajmił: „Stale miłujcie swych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują” (Mat. 5:44; Rzym. 12:14; 1 Kor. 4:11-14).
STWÓRCA NIE SPRAWI NAM ZAWODU
18. Co się stanie, gdy Szatan przypuści końcowy atak na lud Jehowy?
18 Żyjemy w dobie największego przełomu w dziejach ludzkości. Jest to okres prób i odsiewania rzekomych chrześcijan. (Zobacz Ewangelię według Łukasza 22:31, 32 i List 1 Piotra 4:16, 17). Szatanowi pozostało już niewiele czasu i niebawem przypuści ostatni, generalny szturm na lud Jehowy. Ale Bóg umożliwi swym sługom pokonanie tego prześladowania wytrwałością i wyjdą z niego zwycięsko. Rachuby Szatana (tym razem w roli Goga z Magog) jeszcze raz zostaną przekreślone, a nawet otrzyma druzgocący cios. Ponadto Bóg występując w obronie swojego ludu, ‛objawi swą wielkość i uświęci się, stając się znanym przed oczami narodów, tak iż będą musiały wiedzieć, kim jest Jehowa’. I znowu będzie to coś wręcz przeciwnego oczekiwaniom Szatana (Ezech. 38:14 do 39:7; Obj. 12:12).
19. Co z pomocą Boga będą czynić prześladowani Świadkowie Jehowy?
19 Jako oddani świadkowie Boga Jehowy, doskonale zdajemy sobie sprawę, że Szatan pragnie podkopać nasze stosunki z Wszechmocnym. Dzięki niezasłużonej życzliwości Bożej nie pójdziemy z nim na żaden kompromis w sprawach naszej wiary. Przeciwnie, będziemy pamiętać o wielkiej kwestii spornej, starając się pod każdym względem popierać zwierzchnictwo Jehowy nad wszechświatem. Utwierdzeni w nadziei co do Królestwa, możemy być szczęśliwi pomimo prześladowań. Jesteśmy przygotowani do wytrwałego znoszenia szykan, bo mamy pełne zaufanie do Tego, który „przez swą moc, jaka w nas skutecznie działa, potrafi nieskończenie więcej uczynić niż to, o co prosimy lub co pomyśleć zdołamy” (Efez. 3:20, 21, Kowalski).
20. W jakiej sprawie możemy ufnie polegać na naszym „wiernym Stwórcy”?
20 Dlatego też bądźmy nieustraszeni w obliczu wroga, zachowując niezłomną prawość ku chwale Bożej i własnemu zbawieniu. Weźmy sobie do serca zachętę: „Pokładaj nadzieję w Jehowie i trzymaj się Jego drogi”! (Ps. 37:34). Znosząc prześladowanie, wykażmy postawę, o jakiej apostoł Piotr pisał: „Tak więc i ci, którzy cierpią zgodnie z wolą Bożą, niech wciąż polecają swe dusze wiernemu Stwórcy, a przy tym czynią dobrze” (1 Piotra 4:19). Nasz „wierny Stwórca” nie sprawi nam zawodu. W Jego mocy potrafimy być szczęśliwi pomimo prześladowania, któremu zdołamy stawić czoło wytrwałością.
PYTANIA POWTÓRKOWE:
• Jak Świadkowie Jehowy mogą się przygotować na prześladowania?
• Dlaczego w czasie prześladowania tak ważna jest modlitwa?
• W jaki sposób „pokój Boży” może nam pomóc w znoszeniu prześladowań?
• Jaką pociechę zawierają słowa z Listu 1 do Koryntian 10:13?
• Jaka jest postawa Świadków Jehowy wobec ich prześladowców i dlaczego?
[Ilustracja na stronie 13]
Szczepan nie czuł nienawiści do swoich prześladowców, nie żywią jej również dzisiejsi Świadkowie Jehowy; niektórzy prześladowcy sami potem stają w szeregach tych Świadków