20. (a) Jak długo w myśl Listu 1 do Koryntian 13:8-13 miłość będzie „zacniejszą drogą”? (b) Po czym w dalszym ciągu można poznawać prawdziwych uczniów Chrystusa pomimo zaniku cudownych darów ducha?

²⁰ Nie tylko w tym systemie rzeczy, lecz na wieczne czasy miłość pozostanie zacniejszą drogą. Nigdy nie ‛zawiedzie’ i nigdy nie ‛ustanie’ (BT; NP). Apostoł Paweł wskazał na to następującymi słowami: „Miłość (...) nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie (...). Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy: z nich zaś największa jest miłość” (1 Kor. 13:8-13). Dzieje zboru chrześcijańskiego potwierdzają, że istotnie te cudowne dary przeminęły; doszło do tego najprawdopodobniej w początkach II wieku n.e. Niemniej jednak prawdziwych uczniów Jezusa Chrystusa do dnia dzisiejszego można rozpoznać po panującej wśród nich miłości.

21. Jakie pytania powinniśmy sobie zadać ze względu na pierwszoplanową rolę miłości?

²¹ A co można powiedzieć o każdym z nas? Czy pogłębiamy miłość do naszych braci chrześcijańskich? Czy robimy postępy w okazywaniu miłości sposobem opisanym przez apostoła Pawła? Z pewnością pragniemy tego całym sercem. A ponieważ miłość jest owocem ducha Bożego, czy modlimy się o większą jego miarę, abyśmy umieli wyrażać tę zaletę w jeszcze pełniejszym zakresie? (Gal. 5:22). Niechże odgrywa ona w dalszym ciągu aktywną rolę w naszym życiu i ocali nas, abyśmy potem mogli przejawiać ją przez całą wieczność jako lojalni słudzy Jehowy, Boga miłości (1 Jana 4:20 do 5:3).

Współczesne zastosowanie przypowieści

W PRZYPOWIEŚCI Jezusa o „wielkiej uczcie” występują zaproszeni, którzy wymawiali się od uczestnictwa, podając różne gołosłowne usprawiedliwienia. W dzisiejszych czasach jedna z tych właśnie wymówek powstrzymywała pewnego norweskiego farmera od studiowania Biblii. Kilkakrotnie proponowano mu takie studium. Pewnego razu próbował tłumaczyć się tym, że zakupił osiem byczków, które wymagają ciągłej opieki. Ale wówczas pokazano mu słowa z przypowieści Jezusa, zanotowane w Ewangelii według Łukasza 14:18, 19: „Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. (...) Drugi rzekł: ‛Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego’”.

Norweski rolnik, najoględniej mówiąc, był zaskoczony, gdy zobaczył w Biblii swoje własne usprawiedliwienie. Dwa miesiące później sam przyszedł i powiedział: „Sprzedałem byki, teraz już mogę studiować Biblię”. Wkrótce też przeprowadził w swoim życiu potrzebne zmiany, aby je dostosować do zasad chrześcijańskich. A chcąc sobie zapewnić więcej czasu na służenie Bogu, zdecydował się nawet na sprzedaż ciągnika oraz innych urządzeń rolniczych, po czym podjął inną pracę.