odziedziczył po grzesznym Adamie, naszym pierwszym ojcu? Godne zaufania odpowiedzi na takie pytania mogą pochodzić jedynie od Stwórcy człowieka, od Jehowy Boga. A on tak odpowiada w proroctwie Ozeasza 13:14: „Z ręki grobu [szeolu, NW] wybawię ich, od śmierci wykupię ich. O śmierci! będę śmiercią twoją; o grobie [szeolu]! będę skażeniem twoim; żałość skryta będzie od oczów moich.”

29. (a) W jakiej formie niektóre tłumaczenia, na przykład „An American Translation”, oddają tekst Ozeasza 13:14? (b) Na jakie pytanie te przekłady jednak nie dają odpowiedzi?

²⁹ Niektórzy tłumacze Biblii oddają tekst Ozeasza 13:14 w formie czterech pytań; na przykład An American Translation podaje: „Czy ich wyratuję z mocy szeolu? Czy ich wykupię od śmierci? Gdzież są twe plagi, o śmierci? Co jest z twoim zniszczeniem, o szeolu?” Po przeczytaniu poprzednich wersetów na dwa pierwsze pytania z pewnością odpowiedzielibyśmy przecząco. Bóg nie zamierzał wybawić nieposłusznych Izraelitów z mocy szeolu, czyli jakby uratować ich z jego ręki; nie zamierzał wykupić ich od śmierci. Nie miał już dla nich współczucia, nie chciał ich żałować, ale pozwolić, żeby ci nieposłuszni umarli i zostali zagarnięci chciwą ręką szeolu. Dlatego też Bóg pytał, gdzie są plagi śmierci i gdzie jest zniszczenie, jakim dysponuje szeol. Niech przyjdą szeol i śmierć, niech porażą i zniszczą nieposłusznych. Jednak wyżej przytoczone tłumaczenie nadal pozostawia otwartą kwestię: Co Bóg uczyni z nimi potem, gdy dotknie ich śmierć, a szeol zniszczy? Czy Bóg każe im na wieki pozostać w mocy śmierci i szeolu? Czy też Bóg w słusznym czasie wzbudzi ich z martwych?

30, 31. (a) Na czyją korzyść odpowiada na to Paweł w liście 1 do Koryntian 15:54-57? (b) Dlaczego zwycięstwo nastąpi za sprawą Jezusa Chrystusa i jak nas to nastraja do dalszego studium?

³⁰ Odpowiada na to natchniony chrześcijański apostoł Paweł w argumentacji na rzecz powstania umarłych. Pod koniec cudownego rozdziału na temat zmartwychwstania Paweł pisze: „Wtedy wypełnią się słowa Pisma [z Izajasza 25:8 i Ozeasza 13:14]: ‚Pochłonięta jest śmierć w zwycięstwie. Gdzież jest zwycięstwo twe, śmierci? Gdzież jest, śmierci, oścień twój?’ A oścień śmierci to grzech [odziedziczony po Adamie], a siła grzechu leży w Prawie [Mojżeszowym, potępiającym wszystkich ludzi jako winnych grzechu]. Dzięki niech będą Bogu, który daje nam zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa!” (1 Kor. 15:54-57, Kow) A więc tak, przecież Bóg Wszechmocny może pochłonąć śmierć na zawsze i unieważnić jej zwycięstwo! Dziewiętnaście wieków temu pokazał, że ma moc to uczynić, wzbudzając ze śmierci i szeolu swego własnego Syna Jezusa Chrystusa. Zmartwychwzbudzenie Jezusa Chrystusa stanowi w istocie swej mocną gwarancję tego, że Bóg wzbudzi z martwych ogół ludzkości za pośrednictwem Jezusa Chrystusa jako Króla panującego w obiecanym Królestwie Bożym.

³¹ A zatem pełni otuchy i nadziei będziemy studiować ten cudowny temat w następnych częściach naszego rozważania, aby się dowiedzieć, kto zostanie wzbudzony z martwych.

Zwracajcie uwagę na proroctwo

„ZWRACAJCIE na siebie uwagę”, powiedział Jezus, gdy pouczał swych uczniów o zachowaniu właściwej postawy wobec podanego przez niego proroctwa, dotyczącego czasu końca. (Łuk. 21:34, NW) Tego rodzaju poważne ostrzeżenie jest szczególnie stosowne teraz, gdy wydarzenia na świecie rozwinęły się tak daleko, iż jednostki, a nawet rządy usilnie dążą do zdobycia wglądu w przyszłość. Usługi zaofiarowuje im wiele „proroków”, na przykład: badacze historii i politycy, socjolodzy, a nawet astrologowie, będący spuścizną po starożytnym Babilonie. Są oni jednak zawodni; tak jak nie dopisali w starożytnym Babilonie, tak też nadal nie udaje im się przepowiedzieć przyszłości w sposób dokładny i godny zaufania. — Izaj. 47:12-15; 44:25, 26.

PROROCTWA OGŁASZANE DZIŚ NA CAŁEJ ZIEMI

² W odróżnieniu od proroctw lub przepowiedni ludzkich, będących w najlepszym wypadku jedynie wypracowanymi domysłami, proroctwa Jehowy powstają w umyśle Tego, który stworzył cały wszechświat, Tego, który jest na tyle potężny, aby kierować biegiem wydarzeń ku spełnieniu swego słowa. Proroctwa Jehowy zawarte są w Jego Słowie, w Piśmie świętym, czyli Biblii, i są dostępne dla wszystkich. Każdy, kto tylko zechce, ma możność zwracać na nie uwagę i szczerze starać się o ich zrozumienie. Ci, którzy nie umieją czytać, mogą słuchać, gdyż Bóg ma dziś na ziemi organizację pełniącą rolę proroka, tak samo jak miał ją za czasów istnienia zboru pierwszych chrześcijan. (Dzieje 16:4, 5) Chrześcijan tych nazywa On swym „niewolnikiem wiernym i rozumnym”. (Mat. 24:45-47, NW) Owemu „niewolnikowi”, który jest ciałem zbiorowym, dokładnie przykazano: „Proroctw nie lekceważcie.” (1 Tes. 5:20, NT) Namaszczeni duchem ziemscy świadkowie Jehowy dowiedli, że stosują się do tego nakazu. Z największą pilnością zwracają uwagę na proroctwa. Kiedy proroctwa ujawniają ich niedociągnięcia, wprowadzają wymagane poprawki. Nie zatajają prawdy także wtedy, gdy proroctwa potępiają zwyczaje praktykowane w chrześcijaństwie. (Izaj. 58:1) Prawdą jest, że oznajmiają proroctwa zapisane w Słowie Bożym, mimo że to na nich sprowadza nienawiść świata. — Mat. 24:9.

PROROCTWA JEHOWY SIĘ SPRAWDZAJĄ

³ Dla lepszego uzasadnienia potrzeby zwracania uwagi na proroctwa zróbmy krótki przegląd okresu historycznego, przypadającego na zmierzch królestwa Judy pod władzą królów z rodu Dawida. Wkraczamy w czasy panowania czternastego po Dawidzie króla Manasesa. Wstąpiwszy na tron po ojcu, bogobojnym królu Ezechiaszu, Manases panował pięćdziesiąt pięć lat. Miał możność bardzo dobrze poznać historię swego narodu oraz proroctwa, które za sprawą Jehowy spełniły się na jego przodkach. Każdego króla zasiadającego na tronie Dawida dotyczyła następująca zapowiedź od Boga: „Gdy przewini, skarcę go biczem ludzkim i plagami synów ludzkich.” Jawnie przeciwstawiając się słowu i proroctwu Bożemu, Manases zwrócił się do religii babilońskiej, to znaczy do astrologii, magii, czarów i wróżb, do wieszczków i zawodowych przepowiadaczy wydarzeń. Kananejskiemu bogu Baalowi złożył nawet ludzką ofiarę ze swych własnych, królewskich synów. Wzniósł