Jak się zachowasz wobec nacisku?

CO ROKU dziesiątki tysięcy osób dowiadują się o Jehowie Bogu i zaczynają Go wielbić wraz ze zorganizowaną społecznością Jego ludu. Często te osoby już od chwili nawiązania kontaktu ze świadkami Jehowy doznają sprzeciwów lub narażone są na nacisk skłaniający je do odstępstwa od poznawanych zasad.

Czy przekonałeś się o tym sam na sobie? Jeżeli tak, nie powinno to dla ciebie być niespodzianką. Sam Jezus z powodu lojalności względem prawdy Bożej był wystawiony na sprzeciwy i przestrzegał swych naśladowców: „Sługa nie jest większy od swego pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować”. — Jana 15:20.

Jak zareagujesz na taki nacisk, zmierzający do oderwania cię od prawdziwego wielbienia? Czy poddasz się zniechęceniu? Czy raczej sprawdzi się na tobie to samo, co miało miejsce w wypadku chrześcijan żyjących w I stuleciu, którzy mówili: „Znosimy, gdy nas prześladują”? — 1 Kor. 4:12.

Zanim odpowiesz na to pytanie, zwróć uwagę na głównego sprawcę wszelkiego takiego nacisku. W Liście 1 Piotra 5:8 znajdujemy napomnienie: „Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo pożreć.” Będąc „władcą tego świata”, to jest dzisiejszej ludzkości, „bogiem tego systemu rzeczy” i „władcą złych duchów”, Szatan potrafi tak manewrować ludźmi i okolicznościami, żeby uderzyć kogoś w najsłabszy punkt (Jana 14:30; 2 Kor. 4:4, NW; Mat. 12:24). Potrafi nawet wywołać sprzeciw ze strony członków własnej rodziny, przyjaciół i dobrych znajomych, by zmusić człowieka do zerwania wszelkich więzów ze świadkami Jehowy.

Często stosowaną bronią Szatana jest rzucanie obelg. Czy twoi współpracownicy lub koledzy szkolni albo inni znajomi naśmiewają się z ciebie, a może nawet „mieszają cię z błotem”? Nie bądź tym zaskoczony. Pamiętaj, że zacząłeś odwracać się od ogólnie przyjętych zwyczajów i praktyk, które jednak nie mają poparcia biblijnego. Reakcję, jaką to wywołało u niektórych twoich znajomych, przedstawiono w Liście 1 Piotra 4:4: „Temu też się dziwią, że wy nie płyniecie razem z nimi w tym samym prądzie rozpusty, i źle o was mówią.”

Staraj się ze swej strony usilnie, by ‚nikomu nie odpłacać złem za złe’ (Rzym. 12:17). Jezus, który sam od „grzeszników taką wielką wycierpiał wrogość”, radził: „Błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają” (Hebr. 12:3; Łuk. 6:27, 28). Taka postawa wobec napaści słownych niejednokrotnie wywołuje zmianę w sercu osób przeciwnych prawdzie.

SPRZECIW ZE STRONY WŁASNEJ RODZINY

Nacisk niekiedy przybiera postać sprzeciwu ze strony rodziny. Jezus z góry ostrzegł swych naśladowców, że coś takiego może nastąpić (Mat. 10:35, 36). Może dojść do tego, iż członkowie twej rodziny zaczną się uskarżać, jakoby twoje studium Biblii spowodowało napiętą atmosferę w domu, a jeśli naprawdę ich kochasz, to powinieneś z niego zrezygnować. Niektórzy ulegli takiemu naciskowi, uznawszy, że najlepiej będzie na pewien czas przerwać studiowanie Biblii, licząc na to, iż z czasem sytuacja ulegnie poprawie i się unormuje.

Czy tego rodzaju rozumowanie jest rozsądne? Czy coś w ogóle może ulec poprawie, skoro zarzucimy studium Pisma świętego, które „od Boga natchnione jest i pożyteczne (...) do poprawiania”? (2 Tym. 3:16). Lepiej będzie, jeśli posłuchamy rady zawartej w Liście do Galatów 6:9: „W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy”. A „plonem” może się okazać radość wynikająca z tego, że członkowie twej rodziny — zachęceni twoją wytrwałością — sami przyjmą prawdę. Pewna niewiasta będąca świadkiem Jehowy opowiada, jak to się sprawdziło w jej rodzinie:

„Nieomal od samego początku mąż sprzeciwiał się memu wychodzeniu na zborowe studia Biblii (...). Wielokrotnie próbowałam go przekonać, a nawet zapraszałam na zebranie, aby sam zobaczył, jak ważne sprawy są tam omawiane, lecz bez skutku.” Sprzeciw jego, który początkowo wyrażał się w formie pogróżek, wzmógł się potem do tego stopnia, że zdarzyło się również bicie. „Ale nawet to nie zmieniło mego postanowienia” — wyjaśniła dalej. A jaki był skutek tego, że owa niewiasta ‚nie ustawała’ w wielbieniu Jehowy? Mąż zdecydował się pójść na zebranie świadków Jehowy, aby „sprawdzić”, co tam się omawia. Usłyszane wiadomości spodobały mu się i nawet zaczął o tym rozmawiać ze swoją siostrą, która również jęła przychodzić na zebrania do Sali Królestwa. Wkrótce potem zarówno on, jak i jego siostra, zgłosili się do chrztu na jednym i tym samym kongresie. Jaki wspaniały rezultat! A wszystko dzięki temu, że żona chrześcijanka potrafiła się oprzeć naciskowi przeciwnej rodziny.

WZGLĘDY EKONOMICZNE

Jak się zachowasz, jeśli nacisk w kierunku kompromisu będzie natury ekonomicznej? Być może akurat w okresie, kiedy się zdecydujesz na oddanie swego życia Jehowie, nadarzy ci się sposobność awansu w pracy zawodowej. Może on obejmować znaczną podwyżkę zarobków lub jeszcze na dodatek jakieś inne korzyści materialne. Oczywiście w samej poprawie twej sytuacji nie ma niczego złego. Ale czy nie wiąże się z tym konieczność wzięcia na siebie dodatkowych obowiązków albo też przepracowania dodatkowych godzin? Czy nie zabierze ci to czasu przeznaczonego na osobiste studium Biblii, uczestnictwo w chrześcijańskich zebraniach zborowych albo na głoszenie dobrej nowiny o Królestwie?

Zapytaj siebie: Dlaczego ta propozycja przychodzi właśnie teraz? Komu to naprawdę sprawi radość, jeśli ‚sprzedam’ na sprawy świeckie czas, który już ‚wykupiłem’ na wielbienie Jehowy Boga? (Efez. 5:16; Kol. 4:5, NT). Pamiętaj, że nie kto inny jak sam Diabeł twierdzi, iż jesteś bardziej zainteresowany zabezpieczeniem swej pozycji materialnej niż wielbieniem Boga, i że w razie czego prędko porzucisz Jehowę. Szatan wysunął taki zarzut pod adresem sługi Bożego, Joba [Ijoba]. Tymczasem Job, mimo że został pozbawiony rodziny i przyjaciół oraz stracił wszystkie swoje dobra, potrafił oprzeć się tej formie nacisku. Dowiódł tym samym, iż zarzut Szatana jest bezpodstawny. Za wierne przetrwanie ucisku Jehowa „błogosławił ostatnim czasom Joba więcej aniżeli pierwszym”. Czy zareagujesz na nacisk ze strony materialnej podobnie jak Job? Jeżeli tak, to możesz się spodziewać podobnej nagrody. — Joba, rozdziały 1, 2; 42:12, Kruszyński.

ZERWANIE Z NIEMORALNOŚCIĄ

Dzisiejsza tak zwana „nowa moralność” stanowi jeszcze jedną formę nacisku na ludzi pragnących dostosować swój tryb życia do nauk Biblii. Na przykład w niektórych krajach szeroko przyjęty jest zwyczaj, że dwoje ludzi współżyje ze sobą, a także wydaje na świat dzieci, chociaż nie ma między nimi mowy o legalnym zawarciu związku małżeńskiego.

Kiedy tacy ludzie godzą się na studiowanie Biblii ze świadkami Jehowy, wówczas dowiadują się, że współżycie w takim związku opartym jedynie na obopólnej zgodzie Bóg uważa za rozpustę. A Jego Słowo radzi: „Uciekajcie od rozpusty” (1 Kor. 6:18, NW). Ludzie pokorni na całym globie ziemskim posłusznie stosują się do tego nakazu i doznają obfitych błogosławieństw.

Kiedy prawda biblijna poruszyła serce pewnej mieszkanki Surinamu, postanowiła opuścić swego nieślubnego partnera, z którym zamieszkiwała od pięciu lat i któremu nawet urodziła kilkoro dzieci. Człowiek ten wpadł w furię, pobił ją, a także groził, że ją zabije, jeśli go porzuci. Mimo to odeszła od niego. A z jakim skutkiem? Sama tak mówi: „Muszę wyznać, że radość, którą obecnie przeżywam z dziećmi, wielokrotnie przewyższa trudności, jakie musieliśmy pokonać”.

Zachowanie wierności wobec Jehowy w warunkach rozmaitych form nacisku jest rzeczywiście jedynym rozsądnym wyjściem. Świadczy o miłości do Boga i bliźniego, demaskuje kłamstwa Szatana, zapewnia ochronę i błogosławieństwo Jehowy, a nawet może skłonić najbliższych do poważnego zainteresowania się prawdą. Jak w obliczu tego wszystkiego zachowasz się wobec nacisku?