„Przystosujcie umysły do działalności”
1 Jest to rada zaczerpnięta z 1 Listu Piotra 1:13, gdzie czytamy: „Zatem przystosujcie umysły do działalności, zachowajcie w pełni trzeźwą rozwagę, pokładajcie nadzieję w życzliwości niezasłużonej, która ma być wam okazana przy objawieniu się Jezusa Chrystusa”. Co oznacza dla nas ‛przystosowanie umysłów do działalności’? W tłumaczeniu dosłownym ta wypowiedź apostoła Piotra brzmi: „Przepaszcie biodra swego umysłu”. Za czasów Piotra mężczyźni nosili długie szaty. Gdy któryś z nich pracował lub musiał się żwawo poruszać, na przykład podczas biegu, wówczas podciągał dolną część szaty pomiędzy nogami i wsuwał ją pod pas. ‛Przepasać biodra’ oznaczało zatem: przygotować się do działania. ‛Przepasanie biódr umysłu’ znaczy więc dla nas przygotowanie swych zdolności umysłowych do spełniania obowiązków chrześcijańskich i do wytrwania w każdej próbie, na którą moglibyśmy być wystawieni.
2 Oprócz przygotowania władz umysłowych do stałej i wiernej służby dla Boga musimy też ‛zachowywać w pełni trzeźwą rozwagę’. Trzeba być zrównoważonym w sposobie myślenia i umieć właściwie oceniać każdą sytuację. Nasze życie musi dowodzić, że panujemy nad sobą i nie ulegamy pokusom świata oddalonego od Jehowy Boga (1 Jana 2:16). Na pierwszym miejscu w swoim życiu będziemy wtedy stawiać czynienie tego, co jest przyjemne w oczach naszego niebiańskiego Ojca i Jego Syna.
ZACHĘCAJĄCY PRZYKŁAD ANIOŁÓW
3 Zachętą do czynienia wszystkiego, co tylko jest możliwe, żeby zachować łaskę u Boga, może być dla nas przykład aniołów. Chociaż Boskie postanowienie co do zbawienia nie jest przewidziane dla nich, to jednak wierni aniołowie żywo interesują się urzeczywistnieniem wspaniałego zamierzenia Bożego wobec ludzkości. Piotr napisał: „Właśnie w te rzeczy [na których skupiali uwagę prorocy hebrajscy] pragną wejrzeć aniołowie” (1 Piotra 1:12). Jeszcze przed przyjściem Jezusa Chrystusa na ziemię aniołowie chcieli się czegoś więcej dowiedzieć o cierpieniach Chrystusa, „o mających nastąpić potem uwielbieniach” i o oddziaływaniu „dobrej nowiny” na ludzkość (1 Piotra 1:11). Apostoł Piotr mógł o nich powiedzieć, że „pragną wejrzeć” w te rzeczy. W oryginale greckim wyrażenie przetłumaczone na „wejrzeć” oznacza nachylenie się w celu dokładnego obejrzenia z bliska jakiegoś przedmiotu. Ale dlaczego aniołom tak bardzo zależało na dokładnym zbadaniu objawienia Jehowy Boga, które dotyczy zbawienia? Dlaczego postanowienia dotyczące grzesznych ludzi na ziemi tak ich, doskonałe stworzenia duchowe, interesuje?
4 Ponieważ aniołowie nie są wszechwiedzący, więc niewątpliwie pogłębiają swą wiedzę przez wnikliwe rozważanie postępowania Bożego oraz objawień Bożych. Postanowienie co do odkupienia rodzaju ludzkiego jest doprawdy wspaniałym dowodem miłości, sprawiedliwości, miłosierdzia i mądrości Jehowy. A zatem przez pilne starania o to, żeby pogłębić swoje zrozumienie postanowienia Jehowy co do zbawienia grzesznej ludzkości, aniołowie jeszcze lepiej poznają swego niebiańskiego Ojca. Lepiej poznają Jego osobowość i sposób postępowania (por. Efezjan 3:8-10).
5 Ponadto aniołowie „lubią” ród ludzki (por. Przysłów 8:22-31). Pragną pojednania ludzkości z jej niebiańskim Ojcem, Jehową. Dlatego Chrystus mógł powiedzieć: „Radość wywołuje wśród aniołów Bożych jeden grzesznik, który okazuje skruchę” (Łuk. 15:10).
6 Miliony aniołów w niebie uradowało się, gdy my okazaliśmy skruchę. Bardzo im zależy na tym, żebyśmy pozostali wierni do samego końca. Niejako „pobudzają nas do większego wysiłku”. Nie dopuśćmy do tego, żeby stracić z oczu wizję wielkich zastępów niebiańskich, które darzą nas szczerą sympatią. Zapewne pragniemy w dalszym ciągu sprawiać im radość. W tym celu musimy usłuchać przytoczonego na wstępie napomnienia Piotra, żeby ‛przystosować swój umysł do działalności’.