Ludzie miłujący Boga postanawiają...
Rezolucję tę przyjęły entuzjastycznie setki tysięcy osób obecnych na zgromadzeniach okręgowych Świadków Jehowy, odbytych pod hasłem: „Miłość Boża”.
1. Jakie ostrzeżenie rozgłaszają Świadkowie Jehowy? Dlaczego?
Już od ponad stu lat Jehowa Bóg ostrzega ustami swych świadków, że ten świat, a ściślej biorąc system rzeczy, nie zdoła się ostać. Przez wzgląd na naszych bliźnich z najrozmaitszych narodów, plemion i ludów mówiących różnymi językami oraz pobudzani miłością Bożą wyjaśniamy każdemu z osobna, że jedynie Bóg może rozwiązać problemy ludzkości.
2. W jakich dziedzinach dzisiejszy świat spotykają niepowodzenia?
2 W dobie obecnej, na początku lat osiemdziesiątych naszego stulecia, jakie są skutki tego, że poszczególni ludzie i całe narody lekceważą sobie Bożą drogę wyjścia lub przeciwstawiają się jej, chodząc własnymi drogami i usiłując rządzić się według własnych pomysłów? Osoby piastujące odpowiedzialne stanowiska wszędzie dają wyraz wielkiemu zaniepokojeniu z powodu zmiennej, nieustabilizowanej sytuacji na świecie. I nic dziwnego, skoro tyle rzeczy zawiodło. Różne wynalazki z zakresu komunikacji, łączności bądź medycyny, różne odkrycia naukowe i rozwiązania techniczne, które w swoim czasie budziły nadzieje i okrzyknięte zostały jako dobrodziejstwo, stanowczo zbyt często wywołują rozczarowanie lub nawet śmiertelne zagrożenie. Społeczność ludzką przytłaczają dziś nie kończące się kłopoty — przestępczość, przekupstwo, nikczemne zboczenia, rozruchy, zamachy terrorystyczne i inne groźne niebezpieczeństwa. W dzisiejszym świecie panuje istny zamęt. Z czysto ludzkiego punktu widzenia dalsze trwanie obecnego porządku światowego budzi poważne wątpliwości. A ile ludzi trzeźwo dziś ocenia znaczenie tych bezprzykładnych stosunków w świetle Słowa Bożego, to jest Biblii?
3. Jakie spełniające się proroctwa biblijne przekonują Świadków Jehowy, że koniec tego systemu jest bliski? Co mówią te proroctwa?
3 Jezus Chrystus opisał szczegółowo złożony znak, który miał charakteryzować zakończenie tego systemu rzeczy i czas objęcia przez niego władzy królewskiej nad światem ludzkim. Jego prorocza wypowiedź o naszych czasach jest zapisana w rozdziałach 24 i 25 Ewangelii według Mateusza, w 21 rozdziale Ewangelii według Łukasza i w rozdziale 13 Ewangelii według Marka. To jego wielkie proroctwo wspierają natchnione opisy dni ostatnich, zawarte w Liście 2 do Tymoteusza 3:1-5, w rozdziale 6 Księgi Objawienia oraz w pokrewnych proroczych urywkach Pism Hebrajskich i Chrześcijańskich Pism Greckich. Ci z nas, którzy się żywo interesowali Pismem Świętym, oglądali na własne oczy, jak większość tych proroctw spełniała się w naszym stuleciu.
4. Jakie istnieją niezbite dowody na to, że ‛całe stworzenie wzdycha i boleje’?
4 W każdym środowisku i we wszystkich warstwach społecznych widać wyraźne oznaki tego, że „całe stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd” (Rzym. 8:22, Nowy Przekład). Pomimo głośno reklamowanych postępów medycyny spotykamy ludzi dotkniętych najróżniejszymi dolegliwościami, cierpiących z powodu chorób psychicznych, zaburzeń emocjonalnych i załamania nerwowego. Rozpadają się więzi małżeńskie. W wielu krajach liczba separacji i rozwodów dorównuje liczbie ślubów lub nawet ją przewyższa. Rozkład życia rodzinnego posunął się tak daleko, że wielu się zastanawia, jak długo jeszcze będzie istnieć ta podstawowa komórka społeczna. Miasta popadają w coraz gorszą niewypłacalność i grozi im kompletna ruina. Narody żyją w udręce, rozdzierane od wewnątrz przez ugrupowania siejące niezgodę i zagrożone z zewnątrz przez nieprzyjaznych, agresywnych sąsiadów. Cały świat wije się w kryzysach gospodarczych, finansowych i energetycznych, cierpi z powodu skażenia środowiska i zagrożeń dla zdrowia oraz występującego w wielu miejscach przeludnienia i niedożywienia. A nad tym wszystkim jeszcze unosi się widmo wyścigu zbrojeń, zagrażającego sprowadzeniem na ludzkość niewyobrażalnych nieszczęść i nuklearnej zagłady. Serca ludzkie rzeczywiście zamierają z trwogi na widok tego, co przychodzi na zamieszkaną ziemię.
5. (a) Jak zachowuje się większość ludzi pośród obecnego zamieszania? (b) Co trzeba uczynić, aby przeżyć zbliżający się wielki ucisk? Jakie mamy przykłady takiego ocalenia?
5 Wśród takiego zamieszania wielu pogrąża się w zobojętnieniu, podczas gdy inni płyną w dół z prądem, to znaczy zniżają się do tego, co akurat jest popularne. Są i tacy, którzy wręcz stali się wrogami Boga, którzy faktycznie przeciwstawiają się Jego sprawiedliwym zasadom i zwierzchniej władzy nad wszechświatem. Ale co świat sieje, to też zbiera — zgniliznę. Zbliża się wyznaczony przez Boga czas jego nagłej i gwałtownej zagłady. Do sprawiedliwie usposobionych jednostek, które zdają sobie sprawę z tego, na jakie niebezpieczeństwo naraża się ludzkość beztrosko hołdując samolubstwu, grzęznąc w materializmie i uganiając się za rozrywkami, dociera wezwanie, by wzięły sobie do serca Boskie ostrzeżenie, zanim będzie za późno. Postępowanie Boga w przeszłości pozwala wnioskować, że gdy to uczynią, znajdą się wśród tych, którzy mogą liczyć na przeżycie nadciągającego wielkiego ucisku. Czterdzieści trzy stulecia temu Bóg oszczędził Noego i jego rodzinę podczas powszechnego potopu. Setki lat później wybawił Lota z dwiema córkami, gdy przyszła zagłada na Sodomę i Gomorę. Widać z tego, jak Bóg traktuje ludzi, którzy okazują wiarę i reagują na wiecznotrwałą dobrą nowinę rozgłaszaną w ciągu całego obecnego stulecia.
6. (a) Dlaczego od roku 1914 wydarzyło się na świecie tyle nieszczęść? (Obj. 12:7-12). (b) Co stanie się w „wielkim ucisku” z religią fałszywą, a potem z narodami świata? (Obj. 18:9, 10, 21-24; 19:11-16).
6 Współcześni historycy przyznają, że rok 1914 był punktem zwrotnym w dziejach. Od tego znamiennego roku ludzkość żyje w burzliwym okresie niesłychanych przemian. Wiele osób wcale nie zdaje sobie sprawy, że w odniesieniu do tego okresu proroctwo biblijne mówi do ludzkości: „Biada (...) ponieważ zstąpił do was Diabeł z wielkim gniewem, wiedząc, że mało ma czasu!” (Obj. 12:7-12). Dzień rozrachunku szybko się zbliża. Zaskoczy on dzisiejsze pokolenie tym, co Jezus nazwał „wielkim uciskiem”; dojdzie wtedy do wykonania wyroku Bożego na Babilonie Wielkim, ogólnoświatowym imperium religii fałszywej, w którym dominującą rolę odgrywa chrześcijaństwo. Następnie wszystkie narody przeciwne Królestwu Bożemu, przyszłemu rządowi światowemu, uwikłają się w wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego, w Biblii nazwaną Armagedonem, gdzie poniosą klęskę, z której się już nigdy nie podźwigną (Obj. 16:14-16).
7. (a) Co po Armagedonie spotka Diabła i jego moce duchowe? (Obj. 20:1-3). (b) Jaka przyszłość zgodnie z proroctwami Biblii otworzy się wówczas przed ludzkością? (Obj. 21:3, 4; Ps. 37:9-11, 29; Izaj. 11:6-9; 33:24; 65:21-24).
7 W końcu sam Diabeł ze swymi niegodziwymi mocami duchowymi zostanie wtrącony do symbolicznej otchłani i tam unieruchomiony, co utoruje drogę do niezakłóconego objęcia rządów nad całą ziemią przez tysiącletnie Królestwo Boże (Obj. 20:1-3; 21:3, 4). Bardzo wdzięczni jesteśmy za to, że mogliśmy się dowiedzieć, jak Bóg usunie z ziemi wszelką niegodziwość. Czy nie wyczekujemy z utęsknieniem takiej Boskiej interwencji? Ależ tak, i z radością witamy rządzące nowe niebiosa oraz oczyszczoną nową społeczność ziemską, której pojawienie się obiecał Bóg! (2 Piotra 3:13).
Dlatego też POSTANAWIAMY, że
8. Jaką drogą postanawiamy kroczyć jako naśladowcy Jezusa Chrystusa i lojalni poddani Królestwa Bożego? (Marka 1:38; Łuk. 4:43; Jana 6:15; 15:19; 17:16; 18:36).
My, Świadkowie Jehowy, wzmożemy wysiłki, by, dopóki nam na to zezwoli Bóg, gorliwie obwieszczać dobrą nowinę o Królestwie i odważnie rozgłaszać wieść o wyrokach Bożych. Nadal będziemy całym sercem popierać Królestwo Boże i dokładać starań, żeby się okazywać jego lojalnymi poddanymi. Jesteśmy zdecydowani tak postępować, wzorując się na wierności Jezusa Chrystusa, trzymając się z dala od świata, unikając jego pułapek, nie dając się wciągnąć w toczące się w nim spory ani nie wchodząc z nim w żaden kompromis. Chociaż nie zjednujemy sobie tym popularności, a raczej ściągamy na siebie nienawiść świata, jesteśmy gotowi trzymać się zasady Pisma Świętego, która głosi, że kto chce być przyjacielem świata, ten czyni siebie wrogiem Boga (Jak. 4:4).
9. (a) Jakie biblijne ostrzeżenie postanawiamy wytrwale ogłaszać? (b) Co to znaczy obstawać przy postanowieniu, by wydawać owoce Królestwa i owoce ducha Bożego? (Marka 13:10; Jana 13:34, 35; Gal. 5:22, 23; Kol. 3:12-14).
9 Opuściliśmy Babilon Wielki i zamierzamy wytrwale rozgłaszać biblijną przestrogę: „Wydostańcie się z niego, mój ludu, jeśli nie chcecie z nim uczestniczyć w jego grzechach i jeśli nie chcecie mieć udziału w jego plagach” (Obj. 18:4). Jesteśmy zdecydowani ofiarnie nieść pomoc rzeszom ludzi, którzy jeszcze zechcą stanąć po stronie prawdy, zanim wyrok Boży dosięgnie światowe imperium religii fałszywej. Z uwagi na to, że karygodne poczynania chrześcijaństwa ściągnęły hańbę na imię Boże, chcemy stanowczo okazywać się prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa przez wydawanie owoców Królestwa, jak również owoców ducha Bożego, żeby w ten sposób przysporzyć chwały Jehowie, naszemu niebiańskiemu Ojcu (Jana 15:8).
10. (a) W jaki sposób postanawiamy przedstawiać prawdę, pełniąc świętą służbę dla Boga? (Kol. 4:6; 1 Piotra 3:15). (b) Czyj przykład śmiałości, a zarazem szacunku dla władz, jesteśmy zdecydowani naśladować?
10 Bez względu na to, w jakich żyjemy warunkach i gdzie mieszkamy, będziemy z radością pełnić świętą służbę Bożą dniem i nocą. Będziemy bezustannie korzystać z każdej sposobności, by dawać dokładne świadectwo o imieniu i zamierzeniu Bożym, przedstawiając prawdę w interesujący sposób, dbając o to, aby nasze wypowiedzi były „zawsze uprzejme, zaprawione solą” (Kol. 4:6). Jednocześnie będziemy pamiętać o tym, żeby opowiadać Słowo Boże śmiało i odważnie, zwłaszcza w obliczu gróźb, prześladowań i innych form sprzeciwu. Jak niegdyś apostołowie, „nie możemy zaprzestać mówienia o tym, cośmy widzieli i słyszeli” (Dzieje 4:19, 20). Chociaż okazujemy należny szacunek władzom zwierzchnim i oddajemy Cezarowi, co należy do Cezara, to jednak gdyby powstały kwestie sporne dotyczące naszej formy wielbienia Boga i służenia Mu, pójdziemy w ślady apostołów, bo i my „słuchać jako władcy musimy raczej Boga niż ludzi” (Dzieje 5:29).
11. (a) Jakie dzieło postanawiamy doprowadzić do końca? (Mat. 24:14). (b) Od kogo oczekujemy kierownictwa? Czy słusznie możemy oczekiwać wsparcia od Niego? (Filip. 4:13).
11 Postanawiamy stawiać sprawy duchowe na pierwszym miejscu w swym życiu, żeby do końca spełnić zadanie obwieszczania dobrej nowiny o Królestwie i rozgłaszania ostrzeżenia zawartego w Słowie Bożym. W związku z tym będziemy całym sercem ufać Jehowie, polegając zawsze na Jego kierownictwie oraz oczekując od Niego pomocy i dalszych przejawów Jego miłości. W gorących modlitwach będziemy prosić naszego Ojca niebiańskiego, żeby ten nasz sposób postępowania spodobał Mu się i zyskał uznanie w Jego oczach, gdyż On „potrafi daleko więcej uczynić ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy” (Efez. 3:20, NP). Teraz i po wieczne czasy niech się dzieje Jego wola, ku bezgranicznej radości i błogosławieństwu nas samych, a także wszystkich innych ludzi, którzy miłują Boga!