apostoła Piotra, który po opisaniu zniszczenia starego symbolicznego nieba i starej symbolicznej ziemi dodaje otuchy wszystkim prawdziwym czcicielom Jehowy Boga, mówiąc: „Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i ziemi nowej, w których będzie mieszkała sprawiedliwość”. — 2 Piotra 3:7-13; Apokalipsa 20:11; 21:1; Izajasza 65:17.

ROZDZIAŁ 15

Uświęcenie siódmego „dnia” stwarzania

1, 2. (a) Czy „wieczyste zamierzenie” Boże urzeczywistni się ostatecznie z chwilą zmiażdżenia wielkiego Węża? (b) Kto według zamierzenia Bożego ma odnieść pożytek ze zmiażdżenia Węża?

DŁUGO oczekiwany triumf „wieczystego zamierzenia, które [Bóg] powziął w związku z Chrystusem Jezusem, naszym Panem” dla wiecznotrwałego dobra ludzkości, jest już bardzo bliski. Czy więc nie warto żyć dla tej sprawy, ujrzeć to wszystko i korzystać z tego z niewysłowioną radością? Członkowie ostatka Izraela duchowego, którzy wtedy będą jeszcze żyć, jak również „wielka rzesza” ich współświadków Jehowy ujrzą ten triumf i po wieczne czasy będą zaznawać wynikających z niego dobrodziejstw. Niemniej nie będzie to jeszcze pełnym urzeczywistnieniem „wieczystego zamierzenia” Bożego dotyczącego „nasienia” Jego niebiańskiej „niewiasty”. Musi ono odnosić dalsze triumfy w ciągu całego tysiącletniego panowania Mesjasza Jezusa oraz 144 000 współczłonków „nasienia Abrahama” (Apokalipsa 20:4-6; Galatów 3:8, 16, 29). Dlaczego?