niebiańskiego, które mieli odziedziczyć ci „bracia”, została przewidziana jeszcze przed „założeniem świata”, to znaczy zanim powstał świat ludzki wskutek urodzenia się potomstwa pierwszej parze ludzi, Adamowi i Ewie. Apostoł Paweł w liście do współchrześcijan stwierdza: „Wybrał nas [Bóg] w jedności z nim [Chrystusem] przed założeniem świata”. — Efez. 1:4, 5, NW.

Różnica w czasie określającym postanowienie z góry nagrody wyraźnie wskazuje na dwa odmienne przeznaczenia. Na temat dziedzictwa „braci” Chrystusa napisał apostoł Piotr: „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie” [1 Piotra 1:3, 4]. Niebiańskie to dziedzictwo obejmuje element sprawowania władzy, gdyż w Księdze Apokalipsy 5:10 czytamy, że Chrystus uczynił ich „królestwem i kapłanami Bogu naszemu, i mają królować nad ziemią”. — NW.

Nad kim jednak będą panować „bracia” Chrystusa? Nad ludzkością żyjącą na ziemi. Harmonizuje to ze słowami Apokalipsy 21:3, 4.

Skoro „drugie owce” nie są braćmi Chrystusa, to jest oczywiste, że właśnie one mają zaznawać błogosławieństw życia na ziemi wolnej od smutku i śmierci. Taką otrzymają nagrodę pod panowaniem Jezusa Chrystusa i jego współwładców. Z tego też powodu czytamy o nich, że ‛odziedziczą Królestwo przygotowane dla nich od założenia świata’. Pierwotny wyraz grecki oddany tu jako „Królestwo” oznacza nie tylko czynniki rządzące, ale może się też odnosić do czynności „królowania”, a nawet do „podlegania władzy królewskiej”. Zatem dziedzictwem „drugich owiec” jest podleganie władzy Króla Jezusa Chrystusa i królów jemu towarzyszących, jego „braci”. Obietnica Boża dotycząca podlegania takiemu panowaniu nabrała znaczenia z chwilą, gdy Adamowi i Ewie zaczęło się rodzić potomstwo, które by miało skorzystać z możliwości życia pod rządami Królestwa. W tym właśnie sensie „Królestwo” [stan podlegania władzy Królestwa] jest przygotowane dla ludzkości „od założenia świata”.

W konsekwencji świadectwo Biblii jako całości wskazuje, że „drugie owce” to ludzie, którzy dostąpią życia na ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego oddanego w ręce Chrystusa, bez względu na to, czy będą pochodzić z „wielkiej rzeszy” ocalałych z „ucisku”, czy też spośród powracających w ramach zmartwychwstania. — Dzieje 24:15.

Uczyła swego nauczyciela

W Holandii pewna trzynastoletnia dziewczyna, wstępując do mieszkań ludzi celem dzielenia się z nimi prawdą biblijną, napotkała swego nauczyciela biologii i zostawiła mu książkę na temat ewolucji. Odtąd co tydzień podczas dużej przerwy studiowała z nim tę publikację w cichym kącie szkolnej stołówki. W rezultacie pięćdziesięcioletni nauczyciel biologii przestał być zwolennikiem teorii ewolucji.