EL-BETEL

(„Bóg Betel”).

Nazwa nadana przez Jakuba miejscu, w którym na polecenie Boga wzniósł ołtarz (Rdz 35:1, 7). Niektórzy uczeni są zdania, że nazwanie jakiegoś terenu „Bóg Betel” jest mało prawdopodobne, i wskazują, iż grecka Septuaginta, łacińska Wulgata, syryjska Peszitta oraz przekłady arabskie pomijają pierwsze „El”. Trzeba jednak pamiętać, że w okolicach Betel rozegrały się wydarzenia bardzo ważne dla Jakuba. Właśnie tam przeszło 20 lat wcześniej objawił mu się we śnie Bóg i obiecał, iż będzie go chronił. Patriarcha oznajmił wtedy: „Doprawdy, Jehowa jest na tym miejscu” (Rdz 28:10-22). Wobec tego gdy po latach nadawał powyższą nazwę terenowi, na którym postawił ołtarz, miał na myśli to, że ‛Bóg jest w Betel’ (por. Rdz 33:20).