Jednakże pomimo tych przeciwności Dawid był przeświadczony, iż Jehowa osobiście o niego się troszczy. Oznajmił w modlitwie: „Ty zapisałeś kroki mojej tułaczki”. Miał wrażenie, że Jehowa niejako utrwalił na piśmie wszystkie jego ciężkie przeżycia. Następnie Dawid dodał: „Łzy moje zebrane są w Twoim bukłaku (czyż nie jest to zapisane w Twej księdze?)”a (Psalm 56:9, Biblia poznańska). W ten sposób dał wyraz przekonaniu, iż Jehowa nie tylko wiedział o zaistniałej sytuacji, ale też znał jego odczucia.