-
Co to jest Złota Reguła?Strażnica — 1989 | 1 listopada
-
-
Co to jest Złota Reguła?
„NIE sprawiam kłopotu bliźnim. A oni według mnie mogą robić, co im się podoba. Oczywiście gdyby popadli w jakieś tarapaty, zrobiłbym wszystko, żeby im pomóc”. Czy i ty, Czytelniku, podzielasz ten pogląd? W razie klęsk żywiołowych lub katastrof niejeden człowiek zdobywa się na uczynki świadczące o życzliwości i dużej bezinteresowności, często budzące podziw w otoczeniu. Ale czy to już wystarczy?
Jeżeli masz dzieci, to niewątpliwie przestrzegasz je przed szukaniem zwady z rówieśnikami. Wielu z nas nosi blizny z czasów młodości, co dowodzi, że ignorowanie takich wskazówek wywołuje u drugich chęć odwetu. W ten sposób potwierdziła się nam mądrość zawarta w maksymie sformułowanej przez dalekowschodniego filozofa Konfucjusza: „Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe”. Czy jednak zdajesz sobie sprawę, że to zaledwie poślednia, negatywna wersja zasady ogólnie nazywanej Złotą Regułą?
Reguła o pozytywnym wydźwięku
W dziele Webster’s New Collegiate Dictionary zdefiniowano „złotą regułę” jako „zasadę etycznego postępowania nawiązującą do [Mateusza] 7:12 i [Łukasza] 6:31, z której wynika, że z drugimi należy obchodzić się tak, jak byśmy sobie życzyli, żeby oni obchodzili się z nami”. Spójrz na ramkę u dołu strony i zwróć uwagę, jak różne przekłady biblijne oddają rozdział 7, a werset 12 Ewangelii według Mateusza, uwydatniając wspaniałość tej wytycznej działania.
Warto zauważyć, że chociaż powyższe przekłady różnią się doborem słów, reguła ta zawsze ma wydźwięk pozytywny. Jezus w Kazaniu na Górze powiedział nieco wcześniej: „Stale proście, a będzie wam dane; bezustannie szukajcie, a znajdziecie; wciąż kołaczcie, a będzie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, i każdy, kto szuka, znajduje, a każdemu, kto kołacze, zostanie otworzone” (Mateusza 7:7, 8). Proszenie, szukanie i kołatanie to czynności pozytywne. „Wszystko więc”, ciągnął dalej Jezus, „co chcecie, żeby ludzie wam wyświadczali, musicie podobnie wy im wyświadczać” (Mateusza 7:12).
Z Biblii wynika, że uczniowie Jezusa również zalecali kierowanie się w życiu tą regułą (Rzymian 15:2; 1 Piotra 3:11; 3 Jana 11). Niestety, obecny stan stosunków międzyludzkich świadczy o tym, że ogół ludzi — zarówno rzekomych chrześcijan, jak i innych osób — nie stosuje się do niej. Czyżby to znaczyło, że owa zasada etycznego postępowania przestała obowiązywać? Czy może stała się już przeżytkiem?
[Ramka na stronie 3]
„Wszystko więc, co byście chcieli, aby ludzie dla was czynili, i wy dla nich czyńcie” (Biblia poznańska).
„Wszystko zatem, czego pragniecie, aby wam ludzie czynili, także i wy im czyńcie!” (Brandstaetter).
„Postępujcie z ludźmi tak, jak byście chcieli, żeby oni z wami postępowali” (Przekład współczesny).
„Traktujcie ludzi dokładnie tak, jak chcielibyście przez nich być traktowani” (J.B. Phillips: The New Testament in Modern English).
„Cokolwiek pragniecie, żeby drudzy wam i dla was czynili, to czyńcie i wy” (The Amplified New Testament).
„Pod każdym względem więc traktujcie bliźnich tak, jak byście sobie życzyli, żeby oni was traktowali” (E.V. Rieu: The Four Gospels).
-
-
Dlaczego Złota Reguła w dalszym ciągu obowiązujeStrażnica — 1989 | 1 listopada
-
-
Dlaczego Złota Reguła w dalszym ciągu obowiązuje
CZYSTE złoto nigdy nie traci blasku, toteż wykonaną z niego biżuterię ceni się bardzo wysoko. Złotnicy nie wyrzucają uszkodzonych przedmiotów z tego szlachetnego metalu, tylko przerabiają je na nowe dzieła sztuki jubilerskiej, ponieważ złoto zachowuje swą wartość.
Podobnie Złota Reguła, sformułowana przez Jezusa prawie dwa tysiące lat temu, nic nie straciła na aktualności. Sprawdźmy jej „próbę”, ustalmy, dlaczego pozostaje tak cenna, a tym lepiej uświadomimy sobie wartość, jaką dla nas dzisiaj przedstawia.
Kiedy Jezus podał Złotą Regułę: „Wszystko więc, co chcecie, żeby ludzie wam wyświadczali, musicie podobnie wy im wyświadczać”, dodał następnie: „Takie jest w gruncie rzeczy znaczenie Prawa i Proroków” (Mateusza 7:12). Jak uczniowie Jezusa oraz inni słuchacze rozumieli te słowa?
„Znaczenie Prawa i Proroków”
Określenie „Prawo” odnosiło się do najwcześniejszych pism, stanowiących pierwsze pięć ksiąg biblijnych — od Księgi Rodzaju do Powtórzonego Prawa. Objawiono w nich zamierzenie Jehowy co do wydania nasienia, które miało usunąć zło (Rodzaju 3:15). Te pierwsze księgi biblijne zawierały też Prawo, czyli zbiór przepisów, które Jehowa w roku 1513 p.n.e. nadał przy górze Synaj narodowi izraelskiemu za pośrednictwem Mojżesza.
Prawo Boże wyodrębniało Izraelitów spośród okolicznych narodów pogańskich. Członkom tego ludu nie wolno było czynić niczego, co naraziłoby na szwank ich uprzywilejowaną pozycję przed Jehową. Stanowili Jego wyłączną własność i musieli takimi pozostać, jeśli chcieli zaznawać Jego błogosławieństw (Wyjścia 19:5; Powtórzonego Prawa 10:12, 13). Jednakże Prawo Mojżeszowe nie tylko pouczało Izraelitów o ich obowiązkach wobec Boga; ukazywało im również powinność wyświadczania dobra cudzoziemcom osiadłym w ich kraju. Orzekało na przykład: „Przybysza, który się osiedlił wśród was, będziecie uważać za obywatela. Będziesz go miłował jak siebie samego, bo i wy byliście przybyszami w ziemi egipskiej. Ja jestem Jahwe, Bóg wasz!” (Kapłańska 19:34, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). Za panowania królów izraelskich osiedleńcy cieszyli się wieloma przywilejami; między innymi wolno im było uczestniczyć w budowie świątyni Bożej w Jeruzalem (1 Kronik 22:2).
Prawo nadane Izraelowi zabraniało cudzołóstwa, morderstwa, kradzieży i zachłanności. Powyższe zakazy — „i jakie by jeszcze było przykazanie” — dają się streścić w słowach: „Będziesz miłować swego bliźniego jak samego siebie”. Apostoł Paweł dodał jeszcze: „Miłość nie wyrządza zła bliźniemu; dlatego miłość jest wypełnieniem prawa” (Rzymian 13:9, 10).
Jeżeli Prawo stanowiło fundament Złotej Reguły, to co można powiedzieć o „Prorokach”?
Prorocze księgi Pism Hebrajskich również potwierdzają ważne znaczenie Złotej Reguły. Przedstawiają Jehowę jako Boga, który wiernie realizuje swoje zamierzenie oraz błogosławi wiernym sługom, jeśli ci mimo niedoskonałości starają się spełniać Jego wolę i okazują szczerą skruchę z powodu swoich uchybień. Czytamy: „Obmyjcie się, oczyśćcie się; usuńcie zło waszych poczynań sprzed moich oczu; przestańcie źle czynić. Nauczcie się czynić dobrze; odszukajcie sprawiedliwość, uciskającego przywołajcie do porządku; zapewnijcie sąd chłopcu bez ojca; brońcie sprawy wdowy” (Izajasza 1:16, 17).
Dopóki lud Boży zachowywał się poprawnie wobec innych ludzi i wobec Boga, dopóty Jehowa udzielał mu wsparcia. „Oto, co rzekł Jehowa: ‛Zachowujcie sprawiedliwość i czyńcie, co jest rzetelne. (...) Szczęśliwy ten śmiertelnik, który tak czyni i syn człowieczy, który się tego ‛trzyma’” (Izajasza 56:1, 2).
Chrystus kieruje zborem
Chrystus przyszedł, żeby wypełnić Prawo i Proroków, i od owego czasu wieczyste zamierzenie Jehowy realizuje się w dalszym ciągu (Mateusza 5:17; Efezjan 3:10, 11, 17-19). Miejsce starego Prawa Mojżeszowego zajęło nowe przymierze, obejmujące namaszczonych chrześcijan pochodzących zarówno spośród Żydów, jak i spośród pogan (Jeremiasza 31:31-34). Niemniej jednak zbór chrześcijański po dziś dzień stosuje się do Złotej Reguły. Wiąże się z tym kolejny powód uznawania jej aktualności: Chrystus jest faktyczną Głową nowożytnego zboru chrześcijańskiego. Nie zmienił swoich wskazówek. Natchniona rada, jaką podał, bynajmniej nie jest przestarzała.
Przed odejściem z ziemi Jezus polecił swym naśladowcom pozyskiwać uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów oraz uczyć ich ‛przestrzegać wszystkiego, co im przykazał’. W zakres tego wchodziła także Złota Reguła. Jezus zapewnił przy tym swych uczniów: „Oto jestem z wami po wszystkie dni, aż do zakończenia systemu rzeczy” (Mateusza 28:19, 20).
W myśl zapisu z Ewangelii według Łukasza 6:31 Jezus nakazał: „Jak chcecie, żeby z wami ludzie się obchodzili, tak i wy obchodźcie się z nimi”. Jakże wspaniały dał nam przykład w podejmowaniu inicjatywy, aby dobrze się obchodzić z drugimi!
W trakcie swej ziemskiej służby Jezus pilnie obserwował, co ludzie muszą znosić, i szczerze im współczuł. Podczas jednej ze swych podróży ewangelizacyjnych przyjrzał się tłumom i ogarnęła go litość. Mało tego: poczynił starania, aby im pomóc. W jaki sposób? Zorganizował energiczną kampanię kaznodziejską, dzięki której jego naśladowcy trafili do mieszkań ludzi. Pouczył ich: „Kiedy wejdziecie do jakiegoś miasta lub wioski, wybadajcie, kto w nich na to zasługuje, i tam się zatrzymajcie aż do odejścia”. Praca ta cieszyła się poparciem Jezusa oraz błogosławieństwem jego Ojca, o czym dobitnie świadczą jego dalsze słowa: „Kto was przyjmuje, również mnie przyjmuje, a kto przyjmuje mnie, przyjmuje także Tego, który mnie posłał. (...) I kto daje do wypicia jednemu z tych małych choćby kubek zimnej wody dlatego, że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, ten żadną miarą nie utraci nagrody” (Mateusza 9:36 do 10:42).
Złota Reguła wymaga pozytywnego działania na rzecz bliźnich, jak o tym dodatkowo świadczy sens kolejnej wypowiedzi Jezusa: „A jeśli miłujecie tych, którzy was miłują, jakąż macie zasługę? Przecież nawet grzesznicy miłują tych, co ich miłują. I jeśli wyświadczacie dobro tym, którzy wam dobro wyświadczają, jakąż naprawdę macie zasługę? Czynią to nawet grzesznicy. Wy przeciwnie, miłujcie swoich nieprzyjaciół [i] czyńcie dobrze (...); a nagroda wasza będzie wielka” (Łukasza 6:32, 33, 35). A zatem stosowanie się do niezmiennie aktualnej Złotej Reguły pobudzi nas do wykazywania inicjatywy z myślą o dobru nawet takich ludzi, których osobiście nie znamy.
Dalej obowiązuje i sprawdza się w praktyce
Chyba najbardziej przekonywający dowód na to, iż Złota Reguła w dalszym ciągu jest aktualna, stanowią bieżące przeżycia osób, które się nią kierują. Słudzy Boży, którzy codziennie postępują zgodnie z Jego prawami, zaznają niezmiernej radości i często dostępują nieoczekiwanych błogosławieństw. Pewna chrześcijanka podczas pobytu w klinice odnosiła się uprzejmie i życzliwie do personelu, co sprawiło, iż lekarze i pielęgniarki w trosce o nią zdobywali się wręcz na nadzwyczajne wysiłki.
Świadkowie Jehowy zajęci wznoszeniem Sal Królestwa metodą szybkościową podobnie mogą potwierdzić, że Złota Reguła dalej obowiązuje. Uprzejme wizyty składane u osób mieszkających w pobliżu miejsca budowy w celu poinformowania ich o powziętych planach często wywołują pozytywne reakcje. Ludzie, którzy wcześniej byli źle nastawieni wobec Świadków, dostrzegają dzięki temu, że chrześcijanie ci mają na uwadze dobro bliźnich, i widzą na własne oczy, jak członkowie ludu Bożego ze sobą współpracują. W rezultacie niektórzy nawet zaproponowali pomoc w budowie — bezpośrednią lub w postaci udostępnienia odpowiednich materiałów (por. Zachariasza 8:23).
Kiedy pewien Irańczyk mieszkający w Londynie i będący Świadkiem Jehowy kupował w sklepie żywność, właściciel ubliżył mu z powodu jego obcego pochodzenia. Nie zniechęcony tym brat uprzejmie i taktownie wyjaśnił, że jako Świadek Jehowy nie żywi nieprzyjaznych uczuć do ludzi innej narodowości. Przeciwnie, zachodzi z orędziem biblijnym do wszystkich mieszkańców danej okolicy. Jaki dało to skutek? Do artykułów zakupionych przez brata właściciel sklepu sam dorzucił kilka smakołyków.
Oczywiście stosowanie Złotej Reguły nie ogranicza się tylko do takich drobnych uprzejmości. Niewątpliwie największym jej wyrazem jest dobro, jakie Świadkowie Jehowy wyświadczają ludziom na całym świecie, składając w mieszkaniach swych bliźnich regularne wizyty z dobrą nowiną o Królestwie.
Życie zgodne ze Złotą Regułą
Stosowanie się do Złotej Reguły oznacza zważanie na drugich. Wytyczna ta ma charakter pozytywny. Należy upatrywać okazji, aby czynić dobrze otaczającym nas ludziom. Wykazuj inicjatywę, osobiście się nimi interesuj! (Filipian 2:4). Postępując tak, zbierzesz obfite błogosławieństwa. Będziesz szedł za radą Jezusa: „Niech światło wasze świeci przed ludźmi, aby widziano wasze szlachetne uczynki i dawano chwałę waszemu Ojcu, który jest w niebiosach” (Mateusza 5:16). Jeżeli gorliwie będziesz Go szukał i żył na co dzień zgodnie ze Złotą Regułą, Jehowa ze swej strony nie poskąpi ci nagrody (Hebrajczyków 11:6).
-