13. Dzięki czemu chrześcijanie mogli usłuchać ostrzeżenia Jezusa i uciec?

¹³ Skoro jednak Rzymianie odstąpili od Jeruzalem, to dlaczego należało z niego uchodzić? Ponieważ zgodnie ze słowami Jezusa wydarzenia te stanowiły dowód, iż „spustoszenie [tego miasta] jest bliskie” (Łukasza 21:20). Właśnie — spustoszenie. Jezus zapowiedział ‛ucisk, jakiego nie było od początku i nigdy nie będzie’. W roku 70, czyli mniej więcej trzy i pół roku później, Jeruzalem rzeczywiście doznało „wielkiego ucisku” ze strony wojsk rzymskich dowodzonych przez Tytusa (Mateusza 24:21; Marka 13:19). Ale dlaczego Jezus oznajmił, iż będzie to ucisk większy od wszystkich innych, zarówno wcześniejszych, jak i późniejszych?

14. Dlaczego można powiedzieć, że w roku 70 na Jeruzalem spadł „wielki ucisk”, jakiego nigdy wcześniej nie było i jaki nigdy się już nie powtórzył?

¹⁴ W roku 607 p.n.e. Jeruzalem zostało zburzone przez Babilończyków, a w obecnym stuleciu także było świadkiem straszliwych walk. Niemniej w roku 70 n.e. nastał wyjątkowo wielki ucisk. Podczas pięciomiesięcznej kampanii wojennej żołnierze Tytusa zadali Żydom dotkliwą klęskę. Około 1 100 000 zabili, a prawie 100 000 wzięli do niewoli. Ponadto zrównali z ziemią Jeruzalem. Oznaczało to, że żydowski system religijny, w którym świątynia pełniła rolę ośrodka wielbienia i który kiedyś cieszył się uznaniem Bożym, nieodwracalnie dobiegł kresu (Hebrajczyków 1:2). Wydarzenia z roku 70 faktycznie można nazwać ‛uciskiem, jakiego [w tym mieście, narodzie i systemie] nie było od początku świata i nigdy nie będzie’ (Mateusza 24:21).e

[Ilustracja na stronie 10]

Jeruzalem i system żydowski nigdy nie doznały tak wielkiego ucisku, jak w roku 70 n.e.