Zauważmy: Jezus mówi, że ów człowiek otrzymał, czego potrzebował, ‛ze względu na swoją śmiałą uporczywość’ (Łukasza 11:8). Wyrażenie „śmiała uporczywość” pojawia się w Biblii tylko raz i stanowi odpowiednik greckiego słowa oznaczającego „bezwstydność”. Cecha ta jest na ogół wadą. Ale jeśli brak wstydu lub uporczywość okazywane są w słusznej sprawie, to można je uznać za zalety. Taki właśnie jest wspomniany gospodarz — nie wstydzi się uporczywie prosić o to, czego potrzebuje. A ponieważ Jezus stawia go nam za wzór, nas także powinna cechować wytrwałość w modlitwach. Jehowa chce, byśmy ‛stale prosili, ciągle szukali, wciąż pukali’. W odpowiedzi „da ducha świętego tym, którzy go proszą”.

Podobnie jest z nami. Jako prawdziwi chrześcijanie nieustannie potrzebujemy wsparcia. Przecież Szatan krąży jak „ryczący lew” i usiłuje nas pożreć (1 Piotra 5:8). Pomoc ducha świętego jest nam absolutnie niezbędna, jeśli chcemy pozostać żywi duchowo. Niezabieganie o nią może się skończyć tragicznie. Dlatego ze „śmiałą uporczywością” modlimy się do Boga o Jego ducha (Efezjan 3:14-16). Tylko dzięki temu wsparciu zachowamy siły, by ‛wytrwać do końca’ (Mateusza 10:22; 24:13).