Osoby należące do pokornej, skruszonej klasy Łazarza umierają względem swego dotychczasowego położenia, charakteryzującego się niedostatkiem duchowym, i zaczynają dostępować uznania Bożego. Dawniej byli zmuszeni spoglądać ku przywódcom religijnym, by otrzymać jakieś okruchy spadające ze stołu duchowego, a teraz zaspokajają swe potrzeby prawdami biblijnymi przekazywanymi przez Jezusa. W ten sposób zostają przeniesieni na łono Większego Abrahama, Jehowy Boga; innymi słowy zaskarbiają sobie Jego uznanie.

A gdy w krainie umarłych cierpiał męki i podniósł oczy swoje, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie”.