W tym momencie Jezus najwyraźniej jest na balkonie i spogląda na dziedziniec. Odwraca się i patrzy w dół prosto na Piotra. To spojrzenie przeszywa Piotra na wskroś. Przypomina sobie, co zaledwie parę godzin wcześniej Jezus powiedział w górnym pokoju. Możemy sobie tylko wyobrazić, jak Piotr się czuje, kiedy uświadamia sobie, co zrobił! Wychodzi na zewnątrz i gorzko płacze (Łukasza 22:61,

W tym momencie Jezus najwyraźniej jest na balkonie i spogląda na dziedziniec. Odwraca się i patrzy w dół prosto na Piotra. To spojrzenie przeszywa Piotra na wskroś. Przypomina sobie, co zaledwie parę godzin wcześniej Jezus powiedział w górnym pokoju. Możemy sobie tylko wyobrazić, jak Piotr się czuje, kiedy uświadamia sobie, co zrobił! Wychodzi na zewnątrz i gorzko płacze (Łukasza 22:61, 62).

Jak mogło do tego dojść? Jak to możliwe, że Piotr — tak pewny swojej siły duchowej i lojalności — wypiera się Mistrza? Prawda jest wypaczana, a Jezus przedstawiany jako podły przestępca. Piotr miał możliwość powiedzieć coś w obronie niewinnego człowieka. Odwrócił się jednak od Syna Bożego, chociaż to właśnie ‛dzięki wypowiedziom Jezusa można zyskać życie wieczne’ (Jana 6:68).

Tragiczne doświadczenie Piotra pokazuje, że nawet wierny i oddany człowiek może się zachwiać, jeśli odpowiednio nie przygotuje się na niespodziewane próby i pokusy. Oby ten przykład stanowił ostrzeżenie dla wszystkich sług Bożych!