Maria Magdalena biegnie do „Szymona Piotra oraz do innego ucznia, którego Jezus szczególnie kochał” — do apostoła Jana (Jana 20:2).

W tym czasie Maria odnajduje Piotra i Jana. Z trudem łapiąc oddech, relacjonuje: „Zabrali Pana z grobowca i nie wiemy, gdzie go położyli” (Jana 20:2). Piotr i Jan ruszają w stronę grobowca. Jan jest szybszy i dobiega tam jako pierwszy. Zagląda do środka i widzi bandaże, ale zostaje na zewnątrz.

Kiedy Piotr dociera na miejsce, od razu wchodzi do środka. Widzi lniane płótna i chustę, którą okryto głowę Jezusa. Jan wchodzi do grobowca i zaczyna wierzyć słowom Marii. Obaj nie rozumieją jednak, że Jezus został wskrzeszony, chociaż wcześniej im to zapowiedział (Mateusza 16:21). Zdezorientowani, wracają do domu, natomiast Maria, która znowu przyszła do grobowca, zostaje w tym miejscu.