EUTYCHUS

(„mający szczęście; odnoszący sukcesy”).

Młodzieniec z Troady; ostatni człowiek, którego wskrzeszenie opisano w Biblii. Kiedy Troadę odwiedził apostoł Paweł w trakcie swej trzeciej podróży misjonarskiej, Eutychus słuchał jego przemowy do braci, która przeciągnęła się aż do północy. Pod wpływem zmęczenia — a być może także ciepła panującego w „górnej izbie”, przepełnionej i oświetlonej mnóstwem lamp — chłopiec twardo zasnął i spadł z okna z trzeciej kondygnacji. Jak zanotował lekarz Łukasz, pisarz Dziejów Apostolskich i najprawdopodobniej naoczny świadek tego zdarzenia, Eutychus nie był tylko nieprzytomny, lecz „podniesiono go martwego”. Paweł ‛przypadł do niego i objął go’ — zastosował więc podobną metodę jak Elizeusz, gdy chciał przywrócić życie synowi Szunamitki. Eutychus ożył, o czym świadczą słowa Pawła: „Przestańcie podnosić wrzawę, bo jego dusza jest w nim” (Dz 20:7-12; zob. też 2Kl 4:34).