Dlaczego Paweł był o tym przekonany? Na jeden z powodów wskazał, pisząc do współchrześcijan w Rzymie. Powiedział o Bogu: „Jego niewidzialne przymioty (...) są wyraźnie widoczne już od stworzenia świata, gdyż dostrzega się je dzięki temu, co zostało uczynione” (Rzymian 1:20).

Na kolejnych stronach omówiono trzy przymioty Boga, które można łatwo dostrzec w Jego dziele stwórczym. Analizując podane przykłady, zastanów się, jak ta wiedza wpływa na ciebie.

„On uczy nas więcej niż zwierzęta ziemi i czyni nas mędrszymi od latających stworzeń niebios” (HIOBA 35:11).

PTAKI posiadają zdumiewające umiejętności. Potrafią wykonywać w powietrzu manewry, których konstruktorzy samolotów mogą im tylko pozazdrościć. Pewne gatunki lecą tysiące kilometrów nad oceanem, gdzie nie ma żadnych punktów odniesienia, i bezbłędnie trafiają do celu podróży.

Inna niezwykła zdolność ptaków — również poświadczająca mądrość ich Stwórcy — to umiejętność komunikowania się za pomocą rozmaitych głosów i śpiewów. Rozważmy kilka przykładów.

Ptasia mowa

Ptaki niektórych gatunków zaczynają porozumiewać się ze sobą najwyraźniej jeszcze przed wykluciem. Na przykład przepiórka składa około ośmiu jaj, po jednym dziennie. Gdyby wszystkie rozwijały się w jednakowym tempie, pisklęta wykluwałyby się kolejno przez osiem dni. Matce trudno byłoby wtedy opiekować się ruchliwym, tygodniowym potomstwem, a jednocześnie wysiadywać ostatnie jajo. Tymczasem cała ósemka wydostaje się ze skorupek w ciągu sześciu godzin. Jak to możliwe? Uczeni przypuszczają, że dzieje się tak między innymi dlatego, iż przepiórcze embriony zamknięte w jajach komunikują się ze sobą i w jakiś sposób synchronizują moment lęgu.

Wśród dorosłych ptaków śpiewają zazwyczaj samce. Robią to zwłaszcza podczas godów, by zaznaczyć swoje terytorium lub zwabić samicę. Każdy z tysięcy gatunków ptaków posługuje się niejako własnym językiem. Dzięki temu samicom łatwiej jest rozpoznać partnerów tego samego gatunku.

Ptaki śpiewają głównie wczesnym rankiem oraz o zachodzie słońca, i słusznie. O tych porach wieje słabszy wiatr i jest ciszej. Uczeni odkryli, że rano i wieczorem ptasi śpiew słychać nawet 20 razy wyraźniej niż w ciągu dnia.

Chociaż śpiew jest cechą charakterystyczną głównie samców, to osobniki obojga płci wydają rozmaite dźwięki o różnym znaczeniu. Na przykład zięby zwyczajne używają dziewięciu odmiennych głosów. Innym ostrzegają się przed zagrożeniem z powietrza, jak choćby krążącym drapieżnikiem, a innym przed niebezpieczeństwem zbliżającym się z ziemi.

Niezrównany dar

Instynktowna mądrość ptaków niewątpliwie budzi podziw. Ale jeszcze bardziej zadziwia umiejętność porozumiewania się ludzi. Jak czytamy w Księdze Hioba 35:11, Bóg uczynił ich „mędrszymi od latających stworzeń niebios”. Tylko człowiek potrafi za pomocą mowy i gestów wyrażać abstrakcyjne pojęcia i głębokie myśli.

Dzieci, w przeciwieństwie do innych stworzeń, mają wrodzoną zdolność uczenia się trudnych języków. W internetowym wydaniu czasopisma American Scientist powiedziano: „Małe dzieci potrafią przyswoić sobie mowę nawet wtedy, gdy rodzice nie rozmawiają z nimi bezpośrednio. A głuche dzieci są w stanie wymyślić własny język migowy, jeśli w domu nikt nie uczy ich migać”.

Jak to wpływa na ciebie?

Jak reagujesz, gdy słyszysz piękny ptasi śpiew albo malca uczącego się wymawiać pierwsze słowa? Czy dostrzegasz w tym mądrość Bożą?

Psalmista Dawid, rozmyślając nad budową swego ciała, wyznał Bogu: „Będę cię sławił, gdyż uczyniony jestem w sposób napawający lękiem, zdumiewający. Dzieła twoje są zdumiewające, o czym dusza moja wie bardzo dobrze” (Psalm 139:14). Gdy będziesz z docenianiem zastanawiał się nad mądrością Boga widoczną w dziele stwórczym, niewątpliwie pogłębisz swą wiarę w to, że może On ci zapewnić mądre kierownictwo.

„Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby, wszystkie je woła po imieniu. Dzięki obfitości dynamicznej energii — jako że jest również pełen werwy w swej mocy — ani jednej z nich nie brak” (IZAJASZA 40:26).

SŁOŃCE zalicza się do gwiazd średniej wielkości. Ale i tak jego masa jest ponad 330 000 razy większa niż masa Ziemi. Sąsiednie gwiazdy są na ogół mniejsze od Słońca. Jednak inne są od niego większe. Przykładem może być gwiazda V382 Cygni, posiadająca masę 27 razy większą od masy Słońca.

Ile energii wypromieniowuje Słońce? Wyobraź sobie, jaką temperaturę musiałby mieć płomień, którego ciepło czułbyś z odległości 15 kilometrów. Słońce jest oddalone od Ziemi o jakieś 150 milionów kilometrów, a mimo to żar słoneczny może w bezchmurny dzień spowodować poparzenie skóry! Co ciekawe, do naszej planety dociera zaledwie jedna dwumiliardowa część energii emitowanej przez Słońce, ale jest to ilość wystarczająca do podtrzymania życia.

Uczeni obliczyli, że Słońce wytwarza tyle energii, że pokryłaby ona zapotrzebowanie przeszło 30 bilionów planet takich jak Ziemia. Albo mówiąc inaczej, gdyby całą moc Słońca udało się wykorzystać choćby przez sekundę, to Stanom Zjednoczonym „przy ich obecnym poziomie zużycia energii wystarczyłoby jej na 9 000 000 lat” — czytamy na stronie internetowej organizacji zajmującej się prognozowaniem zjawisk pogodowych (Space Weather Prediction Center).

Energia emitowana przez Słońce powstaje w jego wnętrzu niczym w swoistym reaktorze atomowym. Słońce jest tak ogromne, a jego jądro tak gęste, że wytworzona w nim energia potrzebuje milionów lat, aby dotrzeć na powierzchnię. Jak podano w cytowanym serwisie internetowym, „gdyby obecnie Słońce przestało produkować energię, wyraźne skutki tego odczulibyśmy na Ziemi dopiero za 50 000 000 lat!”.

Pomyśl teraz: W pogodną noc patrzysz na niebo usiane gwiazdami, z których każda, podobnie jak Słońce, emituje kolosalne ilości energii. A według wyliczeń naukowców we wszechświecie istnieją miliardy miliardów gwiazd!

Skąd się one wzięły? Większość uczonych twierdzi, iż mniej więcej 14 miliardów lat temu wszechświat powstał w wyniku nagłego wybuchu, którego przyczyny jak dotąd nie wyjaśniono. Natomiast Biblia mówi po prostu: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię” (Rodzaju 1:1). O Twórcy gwiazd, będących potężnymi źródłami energii, niewątpliwie można powiedzieć, że jest „pełen werwy w swej mocy” (Izajasza 40:26).