Źródło informacji. Jak donosi najstarsza tradycja, Marek czerpał informacje głównie od Piotra, czego potwierdzeniem jest okoliczność, że przebywali razem w Babilonie (1Pt 5:13). Zdaniem Orygenesa Marek spisał Ewangelię „według wskazówek Piotra” (Euzebiusz z Cezarei, Historia kościelna, tłum. A. Lisiecki, VI, 25⁠^3-7). A Tertulian twierdzi, że „Marek Ewangelię, którą wydał, opierał na autorytecie Piotra, bo był jego tłumaczem” (Przeciw Marcjonowi, IV, 5.3, tłum. S. Ryznar, Warszawa 1994, s. 148). Euzebiusz cytuje za Papiaszem (ok. 140 n.e.) słowa „Jana prezbitera”: „To zaś powiedział prezbiter: Marek, który był tłumaczem Piotra, spisał dokładnie wszystko, co przechował w pamięci, ale nie w tym porządku, w jakim następowały po sobie słowa i czyny Pańskie. (...) Nie popełnił więc Marek żadnego błędu, jeśli w szczegółach tak pisał, jak to się w jego przechowało pamięci. O jedno się tylko bowiem starał, o to, by nic nie opuścić z tego, co słyszał, oraz by nie napisać jakiej nieprawdy” (Historia kościelna, III, 39⁠^12-16).

Jej syn Marek był bliskim towarzyszem apostoła Piotra, który najwyraźniej bardzo się przyczynił do jego rozwoju duchowego, gdyż napisał o nim: „Marek, mój syn” (1Pt 5:13). Kiedy Piotr został uwolniony z więzienia, do którego wtrącił go Herod Agryppa I, poszedł prosto do domu Marii, „gdzie wielu się zebrało i modliło”.