Okazywanie miłości będącym w potrzebie

CHRZEŚCIJANIE mają obowiązek oraz przywilej okazywać miłość swym braciom i siostrom będącym w potrzebie (1 Jana 3:17, 18). Apostoł Paweł napisał: „Wyświadczajmy dobro wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze” (Galatów 6:10). Pewien brat służący Jehowie od niemal 40 lat doświadczył niedawno chrześcijańskiej miłości braterskiej, gdy zachorowała, a później zmarła jego żona. Oto, co napisał:

„Ponieważ w czasie choroby żony opiekowałem się nią w domu, prawie przez dwa miesiące nie mogłem pracować zawodowo. Doznałem ogromnej ulgi, gdy przyjaciele ze zboru chętnie udzielili nam pomocy! Liczne dary pieniężne — ‚na specjalne wydatki’, jak wyjaśniały dołączone karty — wystarczyły na opłacenie mieszkania oraz uregulowanie innych rachunków.

„Dwa tygodnie przed śmiercią żony budującą wizytę złożył nam nadzorca obwodu. Wyświetlił nawet przezrocza, które zbór miał obejrzeć pod koniec tygodnia. Przez telefon mogliśmy też wysłuchać zebrań, łącznie ze zbiórkami do służby polowej prowadzonymi przez nadzorcę podróżującego. Na jednej z nich poprosił on wszystkich wyruszających do służby, by chórem pozdrowili moją żonę. Dzięki temu nigdy nie czuła się samotna, mimo iż ciałem była z dala od zboru.

„Nie upłynęła godzina od śmierci żony, a już byli u mnie prawie wszyscy starsi. Tylko w tym dniu nasz dom odwiedziła przeszło setka braci i sióstr. Na stole ‚cudem’ pojawił się poczęstunek dla gości. Nie sposób zliczyć wszystkich prezentów, przejawów współczucia, słów pocieszenia i zanoszonych za mnie modlitw. Jakże mnie to wzmocniło! W końcu musiałem wręcz prosić braci, żeby przestali mi gotować i sprzątać!

„Gdzie poza organizacją Jehowy moglibyśmy doświadczyć tak bezinteresownych wyrazów współczucia, troski i miłości? Obecnie większość ludzi może na palcach jednej ręki policzyć swych prawdziwych przyjaciół. Tymczasem nas Jehowa pobłogosławił ogromną rodziną duchowych braci i sióstr!” (Marka 10:29, 30).