Według dzieła A Greek and English Lexicon to the New Testament (J. Parkhurst, Londyn 1845, s. 2) greckie słowo ábyssos znaczy „bardzo głęboki; niezgłębiony”. Podobnie w Słowniku grecko-polskim pod red. Z. Abramowiczówny (Warszawa 1958, t. I, s. 4) zdefiniowano je jako „bez dna, niezgłębiony”. Jego sens dobrze więc oddaje polski wyraz „otchłań” (wg Słownika języka polskiego pod red. M. Szymczaka: „przepaść; bezdenna głębia”).

W dziele J. Hastingsa Encyclopaedia of Religion and Ethics (1913, t. I, s. 54) można znaleźć ciekawą uwagę na temat sensu greckiego słowa tłumaczonego na „niezgłębiony” albo „otchłań”. W komentarzu do Rzymian 10:6, 7 napisano tam: „Sformułowanie użyte przez św. Pawła przekazuje myśl o przestrzeni tak przepastnej, że wszelkie próby jej zbadania są daremne”. W wersetach tych Paweł ukazuje kontrast między niedostępnością „nieba” i „otchłani” a możliwością osiągnięcia prawości dzięki wierze. W podobny sposób użył w Rzymian 11:33 pokrewnego słowa báthos: „O głębokości [báthos] Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy! Jakże niezbadane są jego sądy i jak nie do wyśledzenia jego drogi!” (zob. też 1Ko 2:10; Ef 3:18, 19). Tak więc zgodnie z Rzymian 10:6, 7 władzę nad miejscem określanym jako „otchłań” ma tylko Bóg i wyznaczony przez Niego anioł z „kluczem od otchłani” (Obj 20:1). A według dzieła A Greek-English Lexicon pod red. H. G. Liddella i R. Scotta (Oksford 1968, s. 4) jednym ze znaczeń słowa ábyssos jest „bezkresna pustka”.