Wkrótce postanowiono też wydawać w języku afrikaans Strażnicę. Bracia wtedy jeszcze nie zdawali sobie sprawy, że ze względu na nadchodzące wydarzenia w Europie decyzja ta była bardzo trafna. Zainstalowano linotyp i falcówkę. Pierwszy numer Strażnicy nosił datę 1 czerwca 1940 roku.

Do tego momentu dla osób posługujących się językiem afrikaans bracia otrzymywali z Holandii Strażnicę po holendersku, gdyż oba języki są do siebie podobne. Niestety, w maju 1940 roku po inwazji hitlerowców Biuro Oddziału w Holandii zostało nagle zamknięte. Ponieważ jednak w Afryce Południowej zaczęto już drukować Strażnicę w języku afrikaans, bracia nie stracili ani jednego wydania. Liczba czasopism rozprowadzanych w ciągu miesiąca wzrosła do 17 000.

POSTĘPY POMIMO CENZURY

Na skutek nacisków ze strony przywódców religijnych chrześcijaństwa, a także niechętnego stosunku władz do naszego neutralnego stanowiska, w roku 1940 cenzura państwowa zaczęła rekwirować egzemplarze Strażnicy i Pociechy wysyłane do prenumeratorów. Publikacje te obłożono oficjalnym zakazem. Rekwirowano również czasopisma i literaturę przysyłane z zagranicy.

Mimo to bracia wciąż otrzymywali pokarm duchowy we właściwym czasie. Tekst angielskiej Strażnicy zawsze w jakiś sposób docierał do Biura Oddziału, gdzie robiono skład i ją drukowano. George Phillips napisał: „W trakcie obowiązywania zakazu widzieliśmy (...) najniezwyklejsze dowody życzliwej troski i ochrony Jehowy. Nie straciliśmy ani jednego numeru Strażnicy. Często zdarzało się, że docierał do nas pojedynczy egzemplarz. Bywało, że to, czego potrzebowaliśmy, dostarczał jakiś czytelnik z którejś Rodezji [obecnie Zambia i Zimbabwe] lub z Portugalskiej Afryki Wschodniej [obecnie Mozambik], z oddalonej farmy w Afryce Południowej albo podróżny ze statku, który zacumował w Kapsztadzie”.

[Ilustracja na stronie 87]

Pierwsza „Pociecha” i „Strażnica” w języku afrikaans