Na przykład 2 listopada Meksykanie obchodzą Dzień Zaduszny, zwany też Dniem Zmarłych. Udają się na cmentarze i na grobach swych bliskich zostawiają kwiaty, żywność i napoje alkoholowe. Zdarza się, że przy jakimś grobie wynajęci muzykanci grają utwory, których zmarły chętnie słuchał za życia. Niejeden katolik ma wtedy w mieszkaniu ołtarzyk, często ze stojącą na nim fotografią zmarłego.

Jak informuje pewna encyklopedia, w niektórych praktykach związanych z kultem zmarłych „zachowały się elementy staroindiańskich rytuałów odprawianych w miesiącach ochpaniztli i teotleco, czyli w okresie zakończenia zbiorów (koniec października i początek listopada), kiedy to w ofierze dla manes [dusz zmarłych] przynoszono kwiaty cempasúchil oraz kukurydziane ciasto tamale” (Enciclopedia de México). Według tejże encyklopedii również inne zwyczaje są odzwierciedleniem obrzędów z epoki prekolumbijskiej, mających cechy zabaw karnawałowych.

[Ilustracja na stronie 23]

Muzykanci przy grobach w dniu 2 listopada