Babalawo gestem ręki wskazał ogromną drewnianą tablicę prezentującą zawiły system wróżenia, którym od niezliczonych pokoleń posługuje się jego lud. System ten, rozpowszechniony w całej Afryce Zachodniej i poza nią, polega na rzucaniu 16 orzechami palmowymi. „Ludzie przychodzą do mnie z najróżniejszymi problemami” — wyjaśnił. „Miewają kłopoty z kobietami, bezpłodnością, brakiem pracy, psychiką, zdrowiem i tak dalej. W zależności od tego, jak wypadnie wróżba, prośby zanosi się albo do przodków, albo do istot niebiańskich [bóstw]. Każdy przypadek wymaga złożenia jakiejś ofiary”.

Nieporozumienia te często dotyczą tego, kto zamieszkuje dziedzinę duchową. Od Afryki Południowej aż po Saharę powszechnie się wierzy, że przebywają tam dwie grupy istot. Do pierwszej należą bóstwa, które nigdy nie były ludźmi. Druga grupa składa się z przodków, a więc duchów zmarłych, dbających o byt materialny i pomyślność swych rodzin pozostałych przy życiu. Zarówno bóstwom, jak i przodkom przypisuje się moc pomagania albo szkodzenia mieszkańcom ziemi. A zatem jednym i drugim należy się stosowny szacunek i hołd.