Do XVII wieku nie odgrywała ona większej roli. Znacznie bardziej liczyły się trzy inne państwa powstałe z dawnego imperium rzymskiego — Hiszpania, Niderlandy i Francja. Anglia po kolei pozbawiała te potęgi ich wpływowej pozycji. Do połowy XVIII wieku, już jako Wielka Brytania, znalazła się na najlepszej drodze do tego, by się stać dominującym mocarstwem na arenie światowej. Ale wtedy jeszcze nie była siódmą głową bestii.

⁵ Chociaż Wielka Brytania zyskała na znaczeniu, jej północnoamerykańskie kolonie oderwały się od niej i utworzyły Stany Zjednoczone. Niemniej zdołały urosnąć w siłę właśnie dzięki ochronie brytyjskiej floty. Do roku 1914, kiedy to rozpoczął się dzień Pański, Wielka Brytania zbudowała największe pod względem terytorialnym imperium w historii, a Stany Zjednoczone stały się największą na ziemi potęgą gospodarcząb. Podczas I wojny światowej te dwie potęgi połączył szczególny sojusz. Tak oto pojawiła się siódma głowa bestii — anglo-amerykańskie mocarstwo światowe.