Czy Piotr był pierwszym papieżem?

Chcąc dowieść, że fundamentem Kościoła jest Piotr, katolicy powołują się na słowa Jezusa zanotowane w Ewangelii według Mateusza 16:18: „Ty jesteś Piotr, na tej skale zbuduję mój Kościół” (KUL). Werset ten, zapisany po łacinie, zdobi wnętrze kopuły w Bazylice Świętego Piotra w Rzymie.

Augustyn, jeden z Ojców Kościoła, początkowo głosił, że Kościół (czyli zbór chrześcijański) został założony na Piotrze. Jednak pod koniec życia doszedł do wniosku, że słowa Jezusa należy rozumieć inaczej. W swoim dziele Sprostowania argumentował, że Kościół nie jest zbudowany na Piotrze, lecz na Jezusiea.

Trzeba przyznać, że Ewangelie często wspominają o apostole Piotrze. Właśnie jego — podobnie jak Jana i Jakuba — Jezus zabierał ze sobą przy szczególnych okazjach (Marka 5:37, 38; 9:2; 14:33). Powierzył mu też „klucze królestwa niebios”, którymi Piotr otworzył drogę do Królestwa najpierw Żydom i prozelitom, potem Samarytanom, a w końcu także poganom (Mateusza 16:19; Dzieje 2:5, 41; 8:14-17; 10:45). Ze względu na swój bezpośredni sposób bycia Piotr niekiedy wypowiadał się w imieniu wszystkich apostołów (Dzieje 1:15; 2:14). Ale czy te fakty oznaczają, że był głową zboru wczesnochrześcijańskiego?

To prawda, że apostoł Paweł napisał, iż Piotrowi powierzono „apostolstwo na rzecz obrzezanych” (Galatów 2:8). Kontekst jednak wskazuje, że nie mówił wcale o kierowaniu zborem, lecz o roli Piotra w zanoszeniu dobrej nowiny Żydom.

Chociaż więc Piotr otrzymał do wykonania bardzo odpowiedzialne zadania, Biblia nigdzie nie wspomina, by uważał się za głowę zboru i w rezultacie podejmował decyzje wiążące pozostałych uczniów. W swym liście nazwał siebie jedynie „apostołem” i „starszym” — nikim więcej (1 Piotra 1:1; 5:1).