„Już Czasów Pogan nastał kres, ich królów minął dzień!” — oznajmił brat Russell, gdy w piątek rano 2 października 1914 roku wszedł do jadalni w bruklińskiej siedzibie Towarzystwa Strażnica.

Minął październik 1914 roku, a C. T. Russell i jego współtowarzysze ciągle jeszcze przebywali na ziemi. Potem minął również październik roku 1915. Czy Russell był rozczarowany? W Strażnicy z 1 lutego 1916 roku napisał: „Może zapytacie: ‚Bracie Russell, jak myślisz, kiedy nastąpi nasza przemiana? Czy nie czujesz się zawiedziony, że nie doszło do niej wtedy, kiedy się tego spodziewaliśmy?’ Odpowiadamy przecząco. Nie rozczarowaliśmy się. (...) Ci z nas, bracia, którzy zachowują właściwą postawę wobec Boga, nie czują się zawiedzeni żadnym Jego postanowieniem. Przecież nie chcieliśmy, by się działa nasza wola; kiedy się więc okazało, że nasze nadzieje w związku z październikiem roku 1914 były niesłuszne, ucieszyliśmy się, iż Pan nie zmienił swego planu przez wzgląd na nas. Nie pragnęliśmy, żeby tak postąpił. Pragniemy jedynie zrozumieć Jego plany i zamierzenia”.

W Strażnicy z 1 września 1916 roku powiedziano: „Wyobrażaliśmy sobie, że żniwo i zgromadzanie Kościoła [pomazańców] zostanie wykonane przed upływem Czasów Pogan, ale Biblia nic takiego nie mówi. (...) Czy żałujemy, że żniwo jeszcze trwa? Nic podobnego (...) Naszą obecną postawę duchową, drodzy bracia, powinna cechować głęboka wdzięczność wobec Boga, wzrastające docenianie cudownej Prawdy, którą dzięki Niemu mieliśmy zaszczyt dostrzec i się z nią utożsamić, jak również coraz większa gorliwość w zanoszeniu tej Prawdy innym”.

Ale czy w dziele żniwnym było jeszcze dużo więcej do zrobienia? Brat Russell najwyraźniej tak myślał. Świadczy o tym rozmowa, którą przeprowadził z bratem Macmillanem jesienią 1916 roku. Russell zaprosił go do swego gabinetu w bruklińskim Betel i powiedział: „Dzieło szybko się rozwija i dalej będzie się rozwijać, bo jeszcze musi objąć cały świat, żeby ‛ewangelia królestwa’ była ogłoszona wszędzie na ziemi”. Russell przez trzy i pół godziny wyjaśniał Macmillanowi, na czym — według jego zrozumienia Biblii — będzie polegać to czekające ich wielkie dzieło.