Arcybiskup Canterbury, R. Runcie, wyraził przecież pogląd, że „kościół nie powinien ganić zdyscyplinowanych homoseksualistów, odznaczających się poczuciem odpowiedzialności”. Prócz tego oświadczył: „Pragnę podkreślić, że osoby o wrodzonych skłonnościach homoseksualnych są pełnowartościowymi istotami ludzkimi”.

Arcybiskup Canterbury mozolnie wygładził słowa Jezusa, nadając im taki kształt, by w kościele Chrystusa znalazło się miejsce dla homoseksualistów. Powiedział: „W tym ziemskim przybytku kościoła Chrystusowego jest wiele mieszkań, a wszystkie są ze szkła”. (Por. Jana 14:2). Znaczyło to: Nie rzucajcie kamieniem w nikogo, nawet w homoseksualistów, bo i oni mają mieszkanie w kościele Chrystusowym.